هلنیسم: تفاوت میان نسخه‌ها

برای نخستین بار یک تاریخدان آلمانی در سال ۱۸۳۶ میلادی واژه «هلنیسم» را بکار برد، و پس از آن این نام به دوره‌ای از تاریخ سیاسی و فرهنگی و هنری [[یونان]] که مشخصه آن پدید آمدن دولتهادولت‌ها در مناطق [[امپراتوری یونان]] پس از مرگ اسکندر بود، اطلاق گردید. این دوره از سال ۳۳۰ ق م تا ۲۷ ق م تداوم یافت. محدودهٔ جغرافیایی [[هنر هلنی]] از شمال تا جنوب [[روسیه]]، از شرق تا [[هند]] و از جنوب مصر و شمال آفریقا و از طرف غرب کناره‌های مدیترانه، [[فرانسه]] و [[اسپانیا]] بوده‌است.

این گسترش روزافزون موجب گردید که هنر اصیل یونان، تعمیم و اعتبار خود را از دست بدهد و در اغلب موارد منحصراً برای عظمت مادی و شکوه و جلال کاخ‌های حاکمان مقتدر بکار رود و از طرفی این دوره از نظر هنری و فرهنگی تحت نفوذ عناصر فرهنگی و هنری مشرق زمین قرارگرفت و به این ترتیب هنری متبلور گردید که آنراآن را «یونانی مآبی» (هلنیسم) نام نهاده‌اند. البته برخی از پژوهندگان معتقدند که هنر دوره هلنی یا یونانی مآبی دنباله مستقیم تحولاتی است که نه در زمان اسکندر بلکه پنجاه سال پیش از آن روی داد.

تغییرات کیفی همراه بود و ضمناً میراث فرهنگی شرق را نیز دربرداشت. رشته‌هایی که درفرهنگ کلاسیک یونان از موقعیت پایین‌تری برخوردار بودند اهمیت اساسی یافتند. مانند فنون– [[علوم دقیقه]] – [[علوم طبیعی]] – [[پزشکی|طب]] – [[جراحی]] وکشاورزی به سطح بی‌سابقه‌ای می‌رسند و درمقابل [[علوم اجتماعی]] – [[فلسفه]] – [[ادبیات]] و تااندازه‌ای هنر به انحطاط کشیده می‌شوند. این انحطاط با کاهش فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی توده‌ها قابل بیان است. پیدایش شهرها در گستره‌ای وسیع – رشدبازرگانی – دریایی و گسترش جنگهاجنگ‌ها میان قدرت‌های دریایی و زمینی – تکمیل تکنیک را ایجاب می‌کند. تکنیک هلنی نمونه‌های شگفت‌انگیزی ارائه داد. کشتی‌ها می‌توانستند هزاران نفر را با خود حمل کنند. در اتاقها و سالن‌های روی عرشه برای مسافران عالی‌رتبه وسایل راحتی و تفریح فراهم بود.

در عصر اسکندر مقدونی دگرگونی بسیار چشمگیری در موقعیت هنرمندان ایجاد گردید. با ورود اموزش‌های فلسفی و ادبی به محافل هنرمندان – مجزا ساختن آنان از صنعت گران معمولی آغاز شد. از این پس به آنان مانند صنعت گران ساده که از ارزش معنوی بی بهرهبی‌بهره بودند نگریسته نمی‌شد بلکه به عنوان هنرمند مقام والائی کسب کردند و مورد قدر شناسیقدرشناسی مردم قرار گرفتند.

دامنه به مراتب فراتر از آنچه کشور – شهرکلاسیک می‌توانست بطلبد، نیازمند بود فعالیتهایفعالیت‌های ساختمانی از مراکز قدیمی واقع درسرزمین اصلی یونان به شهرهای پر رونق

پادشاهان هلنی در آسیای صغیر کهمرکزیت بیشتری برای دنیای هلنی داشتند، انتقالیافت. مقیاس بزرگ و گسترشاستادانه فضاهای درونی بناها که این یکی از ویژگیهایویژگی‌های معماری‌هلنی بود، معماری خانگی را گسترش می دهندکه پولیس‌های سنتی این شرایط را ایجاد نمی‌کردند از بناهای مهم این دوره می‌توان به [[معبد آپولون]] در «دیدوما» نزدیکشهر[[میلتوس]] در آسیای صغیر و تئاتر سر گشاده [[اپیداوروس]] اشاره کرد.

هنر کشف گردید و در قرن پنجم پیش از میلاد (عصر کلاسیک) به کار گرفته شد. در قرنچهارم قبل از میلاد هنر به زیبایی گرایی رویآورد و در قرن پیش از میلاد (عصر هلنی) وازو از آن به بعد (قرن دوم و اول قبل از میلاد) به اوج خود رسید و پیوندی جهانی یافت.