علی‌اصغر نفیسی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
تمیز کاری
خط ۴۵:
'''علی‌اصغر نفیسی''' ملقب به '''مودب‌الدوله''' (زاده ۱۲۵۱ خورشیدی [[رشت]] - درگذشته دوم تیر ۱۳۲۸ [[تهران]]) استاد مدرسه طب [[دارالفنون]]، نخستین [[وزیر بهداری]] (صحیه و خیرات عمومی) ایران در کابینه [[کودتای سوم اسفند]] بود. او پدر [[حبیب نفیسی]] و دکتر [[ماه‌منیر نفیسی]] و پسر [[ناظم‌الاطبا]] بود. او مدیر مجله «حفظ الصحه» (حفظ الصحت) بود. وی تحصیلات خود را در [[پاریس]] انجام داده بود. او به عنوان پیشکار [[محمدرضا پهلوی]] همراه او به [[سوئیس]] اعزام شد.
 
==زندگی==
زندگینامه<ref>{{یادکرد ژورنال|عنوان=روزنامه اطلاعات|ژورنال=|ناشر=|تاریخ=چهارم تیر 1328|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref>
دکتر علی اصغر مؤدب نفیسی فرزند ارشد دکتر علی اکبر نفیسی ناظم الاطباء کرمانی است. وی در ۱۲۹۱ قمری مطابق با ۱۲۵۳ شمسی در تهران ولادت یافت و تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در این شهر گذراند. بعد از پایان تحصیلات در تهران برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی عازم اروپا شد و در شهرهای بروکسل و لیون به تحصیل خود ادامه داد. سپس به ایران بازگشت و به طبابت عمومی و خدمات فرهنگی مشغول شد. مدتی در مدرسه علمیه که نخستین مدرسه ملی تهران بود به تدریس فرانسه مشغول شد بعد در مدرسه دارالفنون در رشته پزشکی معلم تشریح شد و در خانه خود نیز کلاس‌های فیزیک، تشریح و علم الامراض برگزار می‌نمود و تعداد زیادی از جوانان دانشجو در آن شرکت می‌کردند.
 
دکتر علی اصغر مؤدب نفیسی فرزند ارشد دکتر علی اکبر نفیسی ناظم الاطباء کرمانی است. وی در ۱۲۹۱ قمری مطابق با ۱۲۵۳ شمسی در تهران ولادت یافت و تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در این شهر گذراند. بعد از پایان تحصیلات در تهران برای ادامه تحصیل در رشته پزشکی عازم اروپا شد و در شهرهای بروکسل و لیون به تحصیل خود ادامه داد. سپس به ایران بازگشت و به طبابت عمومی و خدمات فرهنگی مشغول شد. مدتی در مدرسه علمیه که نخستین مدرسه ملی تهران بود به تدریس فرانسه مشغول شد بعد در مدرسه دارالفنون در رشته پزشکی معلم تشریح شد و در خانه خود نیز کلاس‌های فیزیک، تشریح و علم الامراض برگزار می‌نمود و تعداد زیادی از جوانان دانشجو در آن شرکت می‌کردند. وی نخستین کسی بود که مجله بهداری و پزشکی به زبان فارسی منتشر نمود و در صدر مشروطیت مجله حفظ الصحه را دایر نمود و در همان زمان از طرف اهالی تهران به عنوان عضو انجمن بلدیه برگزیده شد. وی نخستین کسی است که در ایران به وزارت بهداری رسید و تشکیلات طبی و پزشکی ایران را بر حسب اصول جدید سازمان داد. وی در مدت تحصیل محمدرضاپهلوی در سوئیس پیشکاری و سرپرستی از او را بر عهده داشت و علاوه بر مهارت در پزشکی در دستگیری از بیماران ناتوان و نیازمند می‌کوشید.<ref>{{یادکرد ژورنال|عنوان=روزنامه اطلاعات|ژورنال=|ناشر=|تاریخ=چهارم تیر ۱۳۲۸|زبان=|شاپا=|doi=|پیوند=|تاریخ دسترسی=}}</ref>
 
== منابع ==