نیتروژن: تفاوت میان نسخه‌ها

نیتروژن از گروه غیرفلزات بوده و دارای بار الکترون منفی ۳٫۰ می‌باشد. نیتروژن پنج الکترون در پوسته خود داشته و در نتیجه در اکثر ترکیبات سه‌ظرفیتی است. نیتروژن خالص یک گاز بی‌اثر و بی‌رنگ است و ۷۸٪ جو زمین را به خود اختصاص داده استداده‌است. در ۶۳K منجمد شده و در ۷۷K به صورت مایع، به ماده [[سرمایش|سرمایشی]] معروف [[سرمازا]] (Cryogen) تبدیل می‌شود.

مهم‌ترین کاربرد اقتصادی نیتروژن برای ساخت آمونیاک از طریق [[فرایند هابر]] (Haber) است. آمونیاک معمولاً برای تولید [[کود]] و مواد تقویتی و اسید نیتریک استفاده می‌شود. نیتروژن همچنین به‌عنوان پرکننده بی اثر، در مخزنهای بزرگ برای نگهداری مایعات قابل انفجار، در هنگام ساخت قطعات الکترونیک مانند [[ترانزیستور]]، [[دیود]] و [[مدارهای یکپارچه|مدار یکپارچه]] و همچنین برای ساخت [[فلزات ضد زنگضدزنگ]] استفاده می‌شود. نیتروژن همچنین به صورت ماده خنک‌کننده، برای هم منجمد کردن غذا و هم [[ترابری]] آن، نگهداری اجساد و [[یاخته]]‌های تناسلی (اسپرم و تخم مرغ)، و در [[زیست‌شناسی]] برای نگهداری پایدار از نمونه‌های زیستی کاربرد دارد.

گروه‌های دیگر [[آنیون]]های نیتروژن، آزیدین‌ها (N₃^-) هستند، که خطی بوده و نسبت به دی اکسیددی‌اکسید کربن ایزو الکتریک هستند. مولکول دیگر با ساختار مشابه، مونوکسید دی نیتروژن N₂[[اکسیژن|O]] یا گاز خنده است، و یکی از اکسیدهای گوناگون بوده و برجسته تر از مونوکسید نیتروژن (NO) و دی اکسیددی‌اکسید نیتروژن (NO₂) است، که هر دوی آنها الکترون غیر زوج دارند؛ که دومی تمایلی را به [[دوپار|دوپارشدن]] نشان داده و از اجزای تشکیل دهنده هوای آلوده استآلوده‌است.

اکسیدهای استاندارد بیشتری مانند تری اکسیدتری‌اکسید دی نیتروژن (N₂O₃) و پنتاکسید دی نیتروژن (N₂O₅) معمولاً تا حدی نا پایدار و قابل انفجار هستند. اسیدهای متناظر آنها [[اسید نیتروس|نیتروس]] (HNO₂) و [[اسید نیتریک]] (HNO₃) بوده با نمکهای متناظر که [[نیتریت]]ها و [[نیترات]]ها نامیده می‌شوند. اسید نیتریک یکی از چند اسیدی است که از [[هیدرونیوم]] قوی تر است.

نیتروژن عنصر اصلی اسیدهای آمینه و اسیدهای هسته‌ای که نیتروژن را ماده‌ای حیاتی برای ادامه زندگی می‌کنند، است. لوبیا مانند اکثر گیاهانی که دانه‌های سبوسی دارند می‌تواند عمل [[بازیافت]] نیتروژن را به طوربه‌طور مستقیم از هوا انجام دهد، چراکه ریشه‌های آنها دارای برآمدگی‌هایی، برای نگهداری میکروبهایی است که عمل تبدیل به آمونیاک را [[فرایند|فرایندی]] به نام تثبیت نیتروژن انجام می‌دهد، می‌باشد. این گیاهان آمونیاک را به اکسیدهای نیتروژن و آمینو اسید تبدیل کرده و [[پروتئین]] می‌سازند.

واکنشهای زیست‌شناختی-واسطهای (مانند همانند سازی، جذب و ترکیب نیترات سازی) و ...… پویایی نیتروژن در خاک را به شدت کنترل می‌کنند. این ترکیبات معمولاً باعث عمل غنی سازی N-15 لایه زیرین و تخلیه محصول می‌شود. البته این فرایند سریع اغلب مقادیری از آمونیام و نیترات نیز دربردارد، زیرا آمونیوم بصورت ترجیحی به‌وسیله سایبان جو نیترات، نگهداری می‌شود. خاک نیتراتی نسبت به خاک آمونیومی، توسط ریشه درختان بهتر جذب و ترکیب می‌شود.