اهمیتی به ما نمی‌دهند: تفاوت میان نسخه‌ها

مجلهٔ [[رولینگ استون]] نوشته است که: «جکسون در این ترانه حاضر نیست که هیچ کدامهیچ‌کدام از عقایدش را پنهان کند. او کاملاً صریح و روشن سخن گفت و این موضوع را می‌شود از سبک جنگی و نظامی موسیقی هم فهمید».

روزنامهٔ دیلی نیوز بر این باور است که جکسون «خشم» خود را در این ترانه با ایجاد موسیقی‌ای که این حس را به شنونده می‌دهد که وسایلی در حال شکستن هستند ابراز می‌کند. روزنامهٔ واشینگتن تایم هم نوشته: «شرحی بسیار سریع، دعوت بسیار به ترحم، بسیار جنجال برانگیزجنجال‌برانگیز و نمایش شمایلی از رفتار پلیس در پس‌زمینهٔ آن».