رادیو تلسکوپ: تفاوت میان نسخه‌ها

اولین آنتن رادیویی استفاده شده برای تشخیص منابع رادیویی نجومی توسط [[کارل گوته یانسکی]] یکی از مهندسان آزمایشگاه تلفن بل در سال ۱۹۳۱ ساخته شد. جان اسکای شغل خود را به شناسایی منابع ایستا که توانایی مداخله با سرویس رادیویی تلفن را دارند اختصاص داد.آنتن جان اسکای برای دریافت سیکنال‌های رادیویی موج کوتاه در یک بسامد ۲۰٫۵ MHz (طول موجی تقریباً ۱۴٫۶ m) طراحی شده بود. آن نصب شده بود در یک صفحه گردون که اجازه می‌داد تابه هر سمتی بچرخد، و چرخ و فلک جان اسکای نام گرفت. آن دارای ضخامتی تقریباً ۱۰۰ فوت(۳۰ متر) و ۲۰فوت (۶ متر) ارتفاع بود و بوسیله مجموعهای از چهار چرخ چرخش و هدایت می‌شد در دریافت منابع رادیویی مزاحم (ایستا) و می‌توانست با دقت اشاره کند. بخشی کوچک امواج از یک طرف آنتن با سامانه خودکار و کاغذ آنالوگ ذخیره می‌شدند. بعد از ثبت سیگنال‌ها از همه مسیرها در چندین ماه، جان اسکای عاقبت آنهاآن‌ها را به سه نوع ایستا دسته‌بندی کرد:نزدیک بوسیله توفان همراه بااذرخش وصاعقه، دور توفان همراه با [[آذرخش]] و یک صدای ضعیف هیس از منبعی ناشناخته.

رادیوتلسکوپها همانند دستگاه‌های رادیویی معمولی که در تمام منازل یافت می‌شود، کار می‌کنند. اما میان این دو وسیله، دو تفاوت عمده وجود دارد. اول امواجی که رادیوتلسکوپها مجبور به آشکارآشکارسازی سازی آنهاآن‌ها هستند، بسیار ضعیف بوده و دوم رادیوتلسکوپها باید تمام سیگنالهای دریافتی را برای آنالیزهای بعدی ذخیره نمایند. از نظر ساختمانی، یک رادیوتلسکوپ را می‌توان به هشت قسمت اصلی و مهم زیر تقسیم‌بندی نمود:<ref>[http://www.spacescience.ir/ShowPost.aspx?Post=0000099 ساختار فنی رادیوتلسکوپها]، توسط: شهرام یزدان‌پناه در: [[دانش فضایی (وب‌گاه)|وب‌گاه دانش فضایی]]، بازدید: ۱۱ ژوئیه ۲۰۱۰</ref>

# پیش تقویت کنندهتقویت‌کننده یا آمپلی‌فایر اولیه

# تقویت کنندهتقویت‌کننده موج متوسط یا آی‌اِف

* [[آرایه میلیمتریمیلی‌متری بزرگ آتاکاما]]