آشپزی ارمنی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۳:
دربارهٔ [[تغذیه]] [[ارمنیان]] از دیرباز و از زمان حکومت [[اورارتو|پادشاهی آراراتیان]] اطلاعاتی در دست است. پایه و اساس این شیوه تغذیه را از رشته‌های مختلف [[کشاورزی]] می‌توان دانست. در [[ارمنستان]] باستان تاکستان‌های بزرگی وجود داشت و پرورش درخت [[انگور]] (مو) از اهمیت خاصی برخوردار بود.
 
حفاری‌های [[دژ]] [[وان]]، [[ملازگرد|مانازگرد]]، [[:w:en:Teishebaini|کارمیربلور]] و [[شراب‌خانه آرنی-۱|کارخانه شراب سازیشراب‌سازی آرنی-۱]]، گواه بر این امر هستند. در کنار کار [[زراعت]] و مزرعه داری انواع مختلف [[دامداری|دامداری‌ها]] نیز رواج داشت. محصولات مختلف کشاورزی و دامداری همراه با گیاهان طبیعی در دشت‌ها که به صورت خود رو در دسترس مردم سرزمین اَرمن بود. پایه و اساس شیوه خورد و خوراک و تغذیه آنان را فراهم کرد.
 
== تاریخ ==
انواع [[غلات]] و [[حبوبات]] توسط کشاورزان به دست می‌آمد در غذاهای ارمنی نقش ایفا کردند. بویژهبه ویژه [[گندم]]، انواع [[بلغور]]، [[باقلا]]، [[نخود]]، [[عدس]]، [[لوبیا]] و غیره.
 
[[هاون|هاون‌ها]] و [[آسیاب آردساز|آسیاب‌های دستی]] که در حفاری‌های باستان‌شناسی بدست آمده‌اند و نیز شواهد قوم شناسیقوم‌شناسی در مورد تهیه انواع بلغور در نزد ارمنیان گواهی می‌دهند.
 
هاون‌های بدست آمده از سنگ [[بازالت|بازالتی]] مربع شکل بوده که سوراخ و حفره ایی قیفی شکل در آن تعبیه گردیده بود. دسته هاون نیز که از جنس سنگ یا چوب بود برای کوبیدن دانه‌های داخل هاون بکار می‌رفت و [[سبوس]] آنهاآن‌ها گرفته شده نوع خاصی از بلغور به نام «کورکوت» بدست می‌آمد.
 
ابزاری دیگری نیز به همین شکل به نام «دینگ» وجود داشت که برای گرفتن سبوس [[برنج]] به کار می‌رفت. برای بدست آوردن بلغور ریزتر از آسیاب دستی استفاده می‌شد. نیز برای بدست آوردن انواع مختلف بلغور و [[آرد]] از پانزده نوع [[الک]] بهره می‌گرفته این گونه آسیاب‌های دستی از زمان باستان تا سده هشتم میلادی در ارمنستان به کار می‌رفت و از آن پس آسیاب آبی جایگزین شد.
خط ۲۸:
== نان‌های ارمنی ==
[[پرونده:Pan armenio en el mercado de Yerevan.JPG|بندانگشتی|250px|چپ|نان لواش ارمنی در ایروان]]
انواع اعلای آرد از گندم بدست می‌آمد که (در ارمنی: «ناشیه»، «خوراک» به لاتین: khurak و «گِرماک»)، نامیده می‌شدند و از آنهاآن‌ها انواع نان و شیرینی تهیه می‌شد.
 
غذای اصلی روستایی ارمنی را نان گندم تشکیل می‌داد از این نان و شیرینی‌ها در [[تنور|تنورهای]] گلین روستایی پخته می‌شد. نان لواش نان ملی ارمنی است که در تنورها (که با شاخ و چوب و تپاله گرم می‌شد)، تهیه می‌شود. بر اساس یافته‌های باستان‌شناسی نان پزی و شیرینی پزی در میان ارمنیان حداقل پیشینه دو و نیم هزار ساله دارد.
خط ۳۵:
 
[[پرونده:Making of lavash.ogv|بندانگشتی|220px|راست|رستورانی در [[ایروان]] در حال پخت نان لواش، در [[زبان ارمنی]] لاواش]]
ارمنیان دوران باستان لواش‌های ضخیم را (شاوت)، یا (شوت)، می‌نامیدند. در حفاری‌های کارمیربلور نان پخته هم بدست آمده استآمده‌است. نوعی نان نیز که از آرد ارزن تهیه شده بود کشف شده استشده‌است و شکل بیضوی داشته و در مرکز دارای سوراخ است. شواهدی در دست است که قشر ثروتمند جامعه از نان گندم و طبقات پائین جامعه و بردگان از انواع نان‌های پست استفاده می‌کردند.
 
از دیگر نان‌های ملی ارمنیان («[[ماتناکاش]]»، «[[:w:hy:Ժենգյալով հաց|ژینگیالُو]]» و «[[:w:en:Tsoureki|چُرِک]]»)، می‌باشد.
خط ۵۵:
نوعی نان شیرینی سنتی ارمنی است که در ایام عید تهیه می‌شود.
* شیرینی «آلانی» (به لاتین: Alani)
شیرینی که با هلو خشک شده و با گردو و شکر تهیه شده استشده‌است.
* شیرینی «آنوشاپور» (به لاتین: Anoushabour)
شیرینی که با میوه‌های خشک با کمی جو و بادام خرد شده با گردو تهیه شده استشده‌است.
* شیرینی «باستق» (به لاتین: Bastegh)
نوعی [[خشکبار]] تهیه شده در منزل.
خط ۶۳:
== غذاهای گوشتی ==
[[پرونده:Shashlik by armenian.jpg|بندانگشتی|230px|چپ|[[:w:en:Khorovats|خُرُواتس ارمنی]] به لاتین Khorovats]]
انواع غذاهای گوشتی نیز در داخل تنور پخته می‌شد گوشت اصلی که ارمنیان استفاده می‌کردند از نوع گوشت گوسفند و گاو بوده استبوده‌است.
 
روستائیان گوشت را در داخل ظروفی از جنس مس یا برنج موسوم به «تاباک» نوعی ماهی تابه سرخ می‌کردند. یکی از غذاهای مطلوب و رایج که تاکنون نیز رواج فراوان دارد انواع کباب‌ها بود. ارمنیان از زمان باستان گوشت گوساله و گوسفند را بر روی آتش کباب می‌کردند و برای این کار از شاخ یا تَرکه درختان به عنوان سیخ استفاده می‌شد؛ و بعدها این تَرکه‌ها جای خود را به سیخ فلزی داد. گاهی نیز گوشت کامل دام را در میان سنگ‌های داغ می‌گذاشتند و با همان گونه سنگ‌ها آن را می‌پوشاندند و غذای بسیار لذیذی به نام «خوروو» (به لاتین: khorov) بدست می‌آمد.
خط ۱۰۷:
* ''کاتن آپور'' (سوپ شیر برنج)، (به لاتین: Katnapour)، سوپ با برنج و با شکر شیرین می‌شود.
* ''کاتنُو'' (به لاتین: Katnov)، سوپ با برنج و با دارچین و شکر.
* ''کِرچیک''، سوپ کلم (به لاتین: Krchik)، سوپ کلم رنده شده و آب‌پز با سرکه، پوسته گندم، سیب زمینی، و پوره گوجه فرنگی ساخته شده استشده‌است.
* سوپ قارچ (به لاتین: Snkapur). سوپ قارچ از سبزیجات، شیر و خامه تهیه می‌شود، ولی اغلب از گوشت هم استفاده می‌کنند. همچنین می‌توان از (سیب زمینی، پیاز، کرفس و چند دانه برنج) هم در سوپ قارچ استفاده کرد.
* سوپ عدس (به لاتین: Vospapour)، با میوه‌های خشک و گردو زمینی.
خط ۱۱۶:
* «اِسپاس» تهیه شده از تخم مرغ و آرد پوره، خامه ترش، اضافه کردن پوسته گندم (گاهی اوقات بو داده)، عدس یا برنج، بعد از پخت غذا به آن گشنیز، اغلب، نعناع، آویشن اضافه می‌کنند.
 
تا امروز نیز ظروف خاصی به صورت بشکه سفالی یا چوبی باقی‌مانده استباقی‌مانده‌است (از زمان اورارتو تاکنون) که توسط آن [[کره (لبنیات)|کره]] نیز بدست می‌آمد و از آن [[کشک]] خشک و غیره نیز تهیه می‌شد. [[پنیر]] ارمنی نیز دارای اهمیت و رواج خاصی بوده استبوده‌است و پژوهشهای باستان‌شناسی نشان می‌دهد که پنیر را از زمان اورارتو در ظرف سفالی نگهداری می‌کردند.
 
== غذاهای تهیه شده از حبوبات ==
خط ۱۳۶:
== میوه‌ها و سبزی‌های صحرایی ==
[[پرونده:Artak in relaxed mode.jpg|بندانگشتی|230px|چپ|فروش مربا و ترشی‌جات در ارمنستان]]
در ارمنستان انواع میوه و باغهای بزرگی شامل زردآلو، هلو، بادام، به، گیلاس، سیب، گلابی، آلبالو، گوجه و غیره وجود داشته و دارد. در کنار مواد غذایی که ارمنیان خود اقدام به تهیه آنهاآن‌ها می‌کردند سبزی‌های صحرائی نیز مورد توجه قرار داشت.
 
[[زردآلو]]، به عقیدهٔ دانشمندان اولین جایی در جهان که میوهٔ زردآلو در آن پیدا شده در واقع کشور ارمنستان بوده؛ یعنی، موطن اصلی این میوه را ارمنستان می‌دانند. ارمنیان این میوه را «دزیران» می‌نامند.
خط ۱۶۳:
 
== نوشیدنی‌های ارمنی ==
در ارمنستان از زمان‌های باستان تهیه انواع نوشیدنی‌ها رایج بوده استبوده‌است. از جمله [[آبجو]] دارای اهمیت شایان ذکر است. در کارمیربلور ظروف بلندی که در انتهای آنهاآن‌ها حفره‌هایی تعبیه شده بدست آمده استآمده‌است و در داخل آنهاآن‌ها آبجو تهیه می‌شد. از [[ارزن]] نیز آبجو تهیه می‌شد. توأم با تهیه آبجو، انواع [[عرق]] و [[شراب]] نیز به علت وجود فراوان درختان تاک فراهم می‌آمد. انگور ارمنی انواع گوناگونی دارد و برخی از آنهاآن‌ها از زمان اورارتو تاکنون رواج دارند مانند (وسکه هات و هاچاباش).
 
از همان دوران کهن در ارمنستان روغن [[کنجد]] تهیه می‌شد؛ و از زمان اورارتو تا سده بیستم فن و صنعت تهیه روغن گنجد تقریباً بدون تغییر باقی‌مانده استباقی‌مانده‌است. ارمنیان بویژهبه ویژه در نواحی روستایی از انگور انواع دوشاب‌ها ([[شیره]]) و [[کشمش|کشمش‌ها]] تهیه می‌کردند و در فصل سرمای زمستان می‌خوردند.
 
<center>
<gallery>
پرونده:Urartian Wine Pottery01a.jpg|[[خمره]] یافت شده در [[:w:en:Teishebaini|کارمیربلور]]، متعلق به دوران اورارتو برای ساخت شراب
پرونده:Areni-1 cave entrance.jpg|[[:w:en:Areni-1 winery|غار آرنی-۱]]،کارخانه شراب سازیشراب‌سازی متعلق به ۶۰۰۰ سال پیش کشف شده در [[:w:en:Areni|روستای آرنی]]
پرونده:Jermuk mineral water.jpg|آب معدنی [[جرموک]]
</gallery>