بحران آب در ایران: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Kamranazad (بحث | مشارکتها) ←خشک شدن هامون و سد دوستی: تمیزکاری |
Kamranazad (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۱۰۳:
== بیتوجهی مطلق به این بحران در برنامه توسعه ==
در تابستان ۱۳۹۴، [[برنامه توسعه کشور|برنامه توسعه ششم]] کشور که توسط [[دولت یازدهم جمهوری اسلامی ایران|دولت وقت]] تدوین و در [[مجلس شورای اسلامی]] به تصویب رسید به بحران کمبود آب اشارهای نشده بود.
ایران از نظر غالب شاخصهای ناپایداری محیطی در صدر لیست جهانی قرار دارد. حتی برخی مقامات [[دولت جمهوری اسلامی ایران]] هم اذعان داشتند که به موجب بحران خشکسالی و فرونشست زمین و اتلاف منابع آب زیرزمینی، تا ده سال آینده احتمال تعطیلی مطلق کشاورزی در کشور وجود دارد. اما علاوه براینکه در برنامه ششم توسعه هیچ توجهی به این مسائل دیده نشد، مواردی نیز وجود دارد که به نظر میرسد یا در شرایط خلاء مطلق علمی نوشته شده یا در ضدیت با وضعیت فعلی ایران میباشد. برای نمونه در بند ۲۰ از دولت خواسته شده زمینه افزایش جمعیت روستاها و مهاجرت به این مناطق را ایجاد کند، اما با وجود وضعیت بدخیم منابع آب امکان توسعه فرصتهای شغلی در شرایط خشکسالی وجود ندارد. در مثالی دیگر و در بند پنجاه اشاره شده که تا پایان برنامه ششم باید شمار [[گردشگری در ایران|گردشگران]] ورودی به جمهوری اسلامی به پنج برابر تعداد فعلی افزایش یابد. بر اساس این ابلاغیه شمار آنها باید به ۲۵ میلیون نفر برسد. متوسط مصرف آب توسط گردشگران بهطور معمول سه برابر شهروندان ساکن هر منطقه است اما آب کافی برای سیراب نمودن این جمعیت از گردشگران که بسیاری از آنها هم قرار است در فصل گرما به ایران بیایند وجود ندارد.<ref>{{یادکرد خبر | نشانی=http://www.bbc.com/persian/iran/2015/06/150630_l10_nk_iran_development_policies_environment | عنوان=بیاعتنایی مطلق برنامه ششم توسعه ایران به محیط زیست و بحران آب |
== اظهار نظرها ==
|