برتیسلاو یکم: تفاوت میان نسخه‌ها

برتیسلاو پسر دوک الدریک{{sfn|Krofta|1957|p=۴۲۶426}} و [[هم‌بالینی|معشوقهٔ]] بدگوهرش بوژنا بود. او به عنوان پسری نامشروع نمی‌توانست با ابزارهای معمول، همسر مناسبی به دست آورد و در سال ۱۰۱۹ تصمیم گرفت همسر آینده‌اش یودیتای شواینفورت (دختر نجیب‌زادهٔ بایرنی هاینریش شواینفورت، مارگراف نوردگو) را در [[شواینفورت]] بدزدد.

در سال ۱۰۳۵ برتیسلاو به [[کنراد دوم (آلمان)|کنراد دوم]] امپراتور مقدس روم در جنگ علیه [[ووژیتسا]] کمک کرد. در سال ۱۰۳۹ به لهستان کوچک‌تر و [[لهستان بزرگ‌تر]] حمله کرد، [[پوزنان]] را تصرف کرد،{{sfn|Mahoney|2011|p=۴۲42}} [[گینیزنا]] را غارت کرد و یادگارهای قدیس وویتک، قدیس رادیم و پنج برادر را با خود بازگرداند. در زمان بازگشت خود، بخشی از [[سیلزی]] از جمله [[وروتسواف]] را نیز دوباره تصرف کرد. هدف اصلی او ایجاد یک [[اسقف‌نشین]] اعظم در [[پراگ]] و ایجاد دولتی که تنها وابسته به [[امپراتوری مقدس روم]] باشد، بود.  حملهٔ او تأثیر ناخواسته‌ای بر تاریخ لهستان داشت؛ زیرا غارت و تخریب گینیزنا حاکمان بعدی لهستان را وادار کرد که پایتخت خود را به [[کراکوف]] منتقل کنند.

در سال ۱۰۴۰ [[هاینریش سوم]] شاه آلمان به بوهم حمله کرد؛ ولی پس از شکست در نبرد برودکو (گردنه‌ای در جنگل [[شوماوا]]) وادار به عقب‌نشینی شد.{{sfn|Pánek|2009|p=۸۳83}} در سال بعد، هاینریش دوباره حمله کرد، مدافعان مرزی را دور زد و برتیسلاو را در پراگ محاصره کرد. سرکشی نجیب‌زادگان و خیانت اسقف پراگ، برتیسلاو را وادار کرد همهٔ فتوحات خود را برای نجات موراویا رها کند و هاینریش سوم را به عنوان فرمانروای خود بپذیرد.{{sfn|Krofta|1957|p=۴۲۶426}} در سال ۱۰۴۲ امپراتور هاینریش سوم سیلزی را به عنوان گرو به برتیسلاو اهدا کرد.

در سال ۱۰۳۰ برتیسلاو با یودیتا ازدواج کرد. در سال ۱۰۵۴ قوانینی برای جانشینی دوک‌ها وضع کرد و قانون مشهور ارشدیت که ارشدیت پدری را معرفی می‌کرد، برای ترتیب جانشینی در نظر گرفت.{{sfn|Berend|Urbanczyk|Wiszewski|2013|p=۱۶۶166}} حکومت تیول‌ها (بخش‌های موراویا) با صلاحدید دوک به اعضای کوچک‌تر دودمان داده می‌شد. نتیجهٔ این سیاست جانشینی این بود که سرزمین‌های چک نسبتاً غیرقابلغیر قابل تقسیم بودند؛بودند. ولی از سوی دیگر باعث درگیری‌های تلخ بر سر جانشینی و اولویت کسب قلمرو میان اعضای دودمان می‌شد. با ارتقای بوهم به نظام پادشاهی در زمان حکومت [[پرمیسل اوتاکار یکم]]، این قضیه خاتمه یافت و [[حق اولویت نخستین فرزند]] به عنوان اصل حاکم برای تعیین جانشین برقرار شد.

برتیسلاو در سال ۱۰۵۵ هنگام آماده‌سازی برای حمله‌ای دیگر به مجارستان در [[خرودیم]] درگذشت و پسرش اسپیتینو دوم جانشین او شد.{{sfn|Wolverton|2001|p=۱۰۲٬۱۹۷102,197}} دو پسر دیگرش اوتو و وراتیسلاو توسط اسپیتینو از دولت بیرون رانده شدند؛ ولی پس از مرگ اسپیتینو هر دو به حکومت موراویا و بوهم دست یافتند.

برتیسلاو با یودیتا دختر مارگراف هاینریش شواینفورت ازدواج کرد. [[خاندان پرمیسل]] می‌خواست رابطهٔ خوب خود با [[دودمان بابنبرگ]] را در سال ۱۰۲۰ به وسیلهٔ ازدواج با یودیتا تأیید کند. یودیتا عروسی مناسب بود؛ ولی الدریک تنها یک پسر به نام برتیسلاو داشت که به صورت نامشروع زاده شده‌بود. این مسئله، چشم‌انداز ازدواج با دختری اصیل را پیچیده می‌کرد. برتیسلاو با دزدیدن یودیتا از کلیسای جامعی در شواینفورت، مشکل را حل کرد.{{sfn|Wolfram|2006|p=۲۲۶226}} هرچند که هیچ‌گاه برای جرم خود تنبیه نشد. نخستین پسر آن‌ها اسپیتینو حدود ده سال بعد به دنیا آمد. این فاصلهٔ طولانی فرضیهٔ دزدیده شدن یودیتا در سال ۱۰۲۹ را تقویت می‌کند؛ هرچند ممکن است پیش از اسپیتینو، یودیتا دخترانی زاده باشد. به هر حال چهار پسر حاصل این ازدواج به سن بزرگسالی رسیدند:

{{پانویس|چپ‌چین=بله|۲}}

* {{Cite book|title=Břetislav I. : Čechy a střední Evropa v prvé polovině XI. století|last=Krzemieńska|first=Barbara|publisher=Garamond|year=1999|isbn=80-901760-7-0|edition=2nd.|location=Prague|trans_title=Bretislav I: Bohemia and Central Europe in the first half of the 11th century}} (چک)