فهرست میراث جهانی در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

برپایه این کنوانسیون کشورهای عضو [[یونسکو]]، می‌توانند آثار تاریخی، طبیعی و [[فرهنگ|فرهنگی]]ی کشور خود را نامزد ثبت به‌عنوان میراث جهانی کنند. حفاظت از این آثار پس از ثبت در عین باقی ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوطه، به عهده تمام کشورهای عضو خواهد بود. مکان‌های میراث جهانی ثبت‌شده در سازمان یونسکو، مکان‌هایی مانند جنگل، کوه، آبگیر، صحرا، بقعه، ساختمان، مجموعه یا شهر هستند.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://whc.unesco.org/en/convention/|عنوان=تصویب عهدنامه‌ای بین‌المللی میراث جهانی یونسکو |تاریخ بازدید= |قالب= |اثر=}}</ref>

|[[گنبد سلطانیه]] مقبرهٔ [[محمد خدابنده الجایتو]] است که در ۱۳۰۲ تا ۱۳۱۲ در شهر سلطانیه (پایتخت ایلخانیان) ساخته شد و از آثار مهم [[معماری ایرانی|معماری ایرانیو]]و اسلامی به‌شمار می‌رود. این بنا از حیث معماری و تزیین و بزرگی در دنیا مشهور است. رنگ گنبد آبی است. بر روی این اضلاع [[گنبد]] بلندی قرار گرفته که ارتفاع آن را ۱۲۰ گز نوشته‌اند.<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://whc.unesco.org/en/list/1188 |عنوان=میراث جهانی یونسکو در ایران،|تاریخ بازدید=|قالب= |اثر=}}</ref>

|شهر سوخته نام بقایای دولت شهری باستانی در [[ایران]] است که روی آبرفت‌های مصب رودخانه [[هیرمند]] به [[دریاچه هامون]] و زمانی در ساحل آن رودخانه بنا شده بود. دورهٔ بنای این شهر بزرگ با [[عصر برنز]] [[تمدن جیرفت]] مقارن است و ایرانیان در حدود ۶۰۰۰ سال پیش در این شهر زندگی می‌کرده‌اند. شهر سوخته ۲۸۰ [[هکتار]] وسعت دارد. این شهر دارای پنج قسمت اساسی بوده که شامل بخش مسکونی؛ بخش‌های مرکزی؛ منطقه صنعتی؛ بناهای یادمانی؛ و گورستان است که به صورت تپه‌های متوالی و چسبیده به هم واقع شده‌اند.<ref name=ToolAutoGenRef1 />