مشرق‌الاذکار نیلوفر آبی: تفاوت میان نسخه‌ها

معمار این ساختمان یک [[ایران]]ی بهائی به نام [[فریبرز صهبا]] است که در طرح معماری این بنا از گل [[نیلوفر آبی]] الهام گرفته‌است. این گل در هندوستان با عبادت و دیانت پیوند داشته استداشته‌است.<ref>{{cite book|last= Sajnani|first=Manohar|title=Encyclopaedia of tourism resources in India, Volume 1|publisher=Gyan Publishing House|date=2003|pages=73|isbn=9788178350172|language=انگلیسی}}</ref> این معبد که جوایز متعددی در زمینه معماری از آن خود کرده استکرده‌است در سال ۱۹۸۶ تکمیل شد.<ref>{{cite book|last=Om Gupta|title=Encyclopaedia of India, Pakistan and Bangladesh|publisher=Gyan Publishing House|date=۲۰۰۶|pages=۱۳۹۷|isbn=۹۷۸۸۱۸۲۰۵۳۸۹۲}}</ref>

مشرق الاذکار به معنای محل برآمدن ذکر الهی و یکی از مفاهیم محوری در جامعۀجامعهٔ بهائی است که بهاءالله تاسیستأسیس آن را در کتاب اقدس وضع کرده استکرده‌است.<ref name=":0">{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وب‌گاهوبگاه=|نشانی=http://www.bahai.org/fa/action/devotional-life/mashriqul-adhkar|عنوان=مشرق الاذکار}}</ref> مشرق الاذکار از یک ساختمان مرکزی به عنوان محلّی برای دعا و نیایش و تعدادی مؤسسهٔ وابسته تشکیل شده که هدفشان فراهم آوردن امکانات آموزشی، بهداشتی و سایر خدمات برای پیشرفت اجتماعی و اقتصادی جامعه است. بدین ترتیب این مجموعه نمادی از پیوند و ارتباط عبادت و نیایش با خدمت است.<ref name=":0" />

این ساختمان شامل ۲۷ گلبرگ است که از بتُن سفید ساخته شده و با سنگ مرمر سفید پوشیده شده این سنگ‌ها از یونان خریداری و در ایتالیا برش داده شده‌اند. هر یک از نُه طرف ساختمان سه گلبرگ دارد و نُه در بزرگ به تالار مرکزی به‌ظرفیّت ۱۳۰۰ نفر باز می‌شود. ارتفاع بنا از کف تا بالای ساختمان ۲۷/۳۴ متر و قطر ساختمان ۷۰ متر است و در زمینی به‌مساحت ۶۴/۱۰ هکتار در نزدیکی کاخ ریاست جمهوری هندوستان قرار دارد.

زمین این معبد در سال ۱۹۵۳ خریداری شده و ساخت آن در سال ۱۹۸۰ شروع و پس از ۶ سال، در ۲۴ دسامبر ۱۹۸۶ به‌اتمام رسید. در طی بیش از 30۳۰ سالی که از عمر این بنا می‌گذرد بیش از ۵۰ میلیون نفر از آن بازدید به عمل آورده‌اند و گاه در هنگام تعطیلات مملکتی هند، تعداد بازدیدکنندگان به یکصد هزار نفر در یک روز رسیده استرسیده‌است.<ref>[http://www.pilgrimage-india.com/north-india-pilgrimage/bahai-temple.html Bahai Temple - pilgrimage-india.com]</ref><ref>[http://www.delhicapital.com/monuments-in-delhi/lotus-temple.html Lotus Temple in Delhi: A Remarkable Architecture]</ref>

هندوستان با جمعیتی بین ۱٬۷ تا ۲٬۲ میلیون نفر بهائی بزرگترین جمعیت پیروان این آیین در جهان به‌شمار می‌آید. در این بنا هر فرد با هر اعتقادی می تواندمی‌تواند در سکوت به تفکر و مناجات بپردازند. انجام مراسم مذهبی و سخنرانی در سالن اصلی ممنوع است و اغلب مردم هندوستان از هر مذهب و طایفه‌ای آن‌آن را محترم می‌شمارند.<ref>Source: Year ۲۰۰۰2000 Estimated Baha'i statistics from: David Barrett, World Christian Encyclopedia, ۲۰۰۰2000; Total population statistics, mid-۲۰۰۰2000 from Population Reference Bureau</ref>

{{پانویس|چپ‌چین=بله|اندازه=ریز|۲}}

* ۲۰۰۲ ،The Dawning place of the Remembrance of God،God, The National Spiritual Assembly of the Baha'is of India