کمالالدین بهزاد: تفاوت میان نسخهها
[نسخهٔ بررسیشده] | [نسخهٔ بررسیشده] |
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Kamranazad (بحث | مشارکتها) اصلاح املایی/جملهبندی |
Kamranazad (بحث | مشارکتها) ←لید: ویرایش و تصحیح (جزئی) |
||
خط ۳۴:
|Soure_id =
}}
'''کمالالدّینْ بهزادِ هِرَوی''' (حدود ۸۶۰ [[هجری قمری|ه.ق]] / ۱۴۵۵ میلادی در [[هرات]] – ۹۴۲ ه.ق / ۱۵۴۵ میلادی در [[تبریز]]) نامدار به '''استاد کمالالدین بهزاد'''، '''استاد بهزاد''' و '''استاد نقاش'''، نقاش [[مردمان ایرانی|ایرانی]] سدههای نهم و دهم هجری بود. وی در دربار پادشاهان [[تیموریان|تیموری]] و [[صفویه|صفوی]] صاحب منصب بود و بابت نوآفرینی در [[نقاشی
سال تولد بهزاد را در فاصلهٔ ۸۵۵ تا ۸۶۵ ه.ق تخمین زدهاند. بهزاد در آغاز بهعنوان شاگرد و زیردست [[میرک نقاش|روحالله میرک نقیزاده]] مشغول به کار بود. او بهسرعت معروف شد و با حمایتهای [[علیشیر نوایی]]، فرصتهای هنری بزرگی را بهدست آورد چنانکه به خدمت [[سلطان حسین بایقرا]]، از سلاطین سلسلهٔ [[تیموریان]] درآمد. شرح زندگی بهزاد پس از مرگ سلطان حسین بایقرا بهدرستی معلوم نیست. آنچه از شواهد بر میآید آن است که بعد از برافتادن تیموریان، بهزاد همچنان در هرات باقی ماند و به نوشتهٔ [[بابر|بابُر]] تحت حمایت [[محمد شیبانی]] قرار گرفت. احتمالاً بهزاد یازده سال پس از مرگ محمد شیبانی نیز در هرات زندگی کرده است. تاریخ و شرایط حرکت بهزاد به [[تبریز]] نامعلوم است. بهزاد در تبریز همچنان از حمایت سلطنتی برخوردار بود و بهعنوان مدیر کتابخانهٔ سلطنتی منصوب شد. او این مقام را تا زمان مرگش حفظ کرد. فعالیتهای بهزاد در تبریز و دربار صفوی بسیار کم بود. بهزاد به سال ۹۴۲ ه.ق در خدمت [[شاه طهماسب]] درگذشت و در تبریز در کنار [[کمال خجندی]] به خاک سپرده شد.
|