نظریه روانکاری: تفاوت میان نسخه‌ها

در معادلات بالا <math>x</math> و <math>z</math> متغیرهای دستگاه مختصات در جهت بستر و جهت عمود بر آن (به ترتیب) هستند. <math>p</math> فشار سیال، <math>u</math> مؤلفه سرعت در جهت موازی با بستر و <math>\mu</math> [[ویسکوزیته]] سیال است. با توجه به معادلات، تغییرات فشار در عرض فیلم ناچیز است و تغییرات آن در طول فیلم متناسب با ویسکوزیته است. مدل جامع‌تر نظریه روانکاری با سه بعدی در نظر گرفتن جریان بدست می‌آید و معادله حاصل با نام معادله [[ازبورن رینولدز|رینولدز]] شناخته می‌شود.

مهم‌ترین و شناخته شده‌ترین کاربرد این نظریه همان‌طور که از نامش پیداست، در زمینه بررسی روغن‌های روانکار مورد استفاده در ماشین‌ها و اداوت مکانیکی مانند یاتاقان‌ها و [[آب‌بند مکانیکی|آب‌بندها]] است. [[پوشش‌دهی]] تجهیزات مکانیکی، رنگ‌آمیزی خودروها، چاپ‌گرها، چسب‌ها و به‌طور کلی فیلم‌های نازک از دیگر کاربردهای این نظریه هستند. مبحث [[ریزسیال‌شناسی]] (میکروفلوئیدیک) و [[آزمایشگاه روی تراشه]] نیز به جهت داشتن شرایط این نظریه از جمله فناوری‌های پیشرفته‌ای هستند که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد.