کاوه (مجله): تفاوت میان نسخه‌ها

چاپ و نشر کاوه به دو دورهٔ اول و دوم تقسیم می‌گردد. دورهٔ اول چاپ مجله از ۱۸ ربیع‌الاول ۱۳۳۴ ه‍. ق. / ۲۴ ژانویهٔ ۱۹۱۶ آغاز شد و تا شمارهٔ ۱۵، مورخ ۱۸ ذی‌القعدهٔ ۱۳۳۷ ه‍. ق. / ۱۵ اوت ۱۹۱۹ طول کشید. این دوره مقارن بود با [[جنگ جهانی اول]]. در این مدت، کاوه یک نشریهٔ سیاسی بود که بیشتر محتوای آن طرفداری از آلمان و متحدانش (عثمانی، اتریش و بلغارستان) بود. در دورهٔ جدید که از سال ۱۳۳۸ تا ۱۳۴۰ ه‍. ق.، بهق، طوربه‌طور منظم هر ماه یک شماره منتشر می‌شد، و با خاتمهٔ جنگ جهانی، کاوه دیدگاه سیاسی خود را رها کرده و محتوایی ادبی - فرهنگی به خود گرفت. در این دوره مقالاتی راجع به ادبیات و تاریخ ایران باستان درج می‌کرد.

هزینه ویرایش و چاپ این مجله پیوسته به عهده دولت آلمان بود و این امر هویت یارانه سیاسی/فرهنگی داشت. <ref>دکتر [[جمشید بهنام]] «برلنی هابرلنی‌ها». اندیشمندان ایرانی در برلن ۱۹۳۰ - ۱۹۱۵۱۹۳۰–۱۹۱۵. نشر فرزان، تهران ۱۳۸۶. شابک: ۰–۰۴۸–۳۲۱–۹۶۴ </ref>

[[File:SHT007.jpg|بندانگشتی|از چپ: رضا تربیت، [[سید حسن تقی‌زاده|حسن تقی‌زاده]] و [[محمدعلی جمال‌زاده|محمدعلی جمالزاده]] در دفتر تحریریهٔ نشریهٔ کاوه.]]از جمله نویسندگان این مجله می‌توان به کسانی چون [[محمد قزوینی]]، [[محمدعلی جمال‌زاده]] (با نام مستعار شاهرخ<ref>{{یادکرد وب|نام خانوادگی=پدرام|نویسنده=|نام=رسول|کد زبان=fa|تاریخ=۶ آوریل ۲۰۰۵|وبگاه=[[بی‌بی‌سی فارسی]]|نشانی=http://www.bbc.com/persian/iran/story/2005/04/050406_l-rp-arm-geno-jamalzadeh.shtml|عنوان=کشتار و آوارگی ارمنیان به روایت محمد علی جمال زاده|بازبینی=۲۸ آوریل ۲۰۱۸}}</ref>)، [[حسین کاظم‌زاده ایرانشهر]]، [[رضا تربیت]]، [[اسماعیل امیرخیزی]] و [[ابوالحسن حکیمی]] اشاره کرد.

* [[رضا بیگدلو|بیگدلو، رضا]]: ۱۳۸۰، [[باستان‌گرایی در تاریخ معاصر ایران]]،ایران، چاپ اول: تهران، نشر مرکز.