نرخ بهره: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز حذف الگو و رده خرد از مقالاتی که دیگر خرد نیستند با ویرایشگر خودکار فارسی
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۸:
* پول از کل مبلغ قرضه یا قرض گرفته شده
* اصطلاح بلوغ سرمایه‌گذاری
* احتمال پیش بینیپیش‌بینی احتمالی وام گیرنده
* عرضه و تقاضا در بازار است
* و همچنین عوامل دیگر
خط ۱۴:
== مثال ==
یک شرکت سرمایه از یک بانک برای خرید دارایی‌ها برای کسب و کار خود را قرض می‌گیرد.
در عوض، این شرکت به بانک سود می پردازدمی‌پردازد. (وام دهنده همچنین ممکن است حقوق و مزایای دارایی‌های جدید را به عنوان وثیقه درخواست کند)
 
== شرایط مرتبط ==
خط ۲۱:
نرخ تخفیف برای محاسبه ارزش فعلی اعمال می‌شود.
 
برای ضریب سود بهره، نرخ کوپن نسبت کوپن سالانه به ازای هر واحد ارزش واحد پولی است، در حالیکه سود فعلی نسبت کوپن سالانه تقسیم بر قیمت کنونی بازار است. به رسمیت شناختن نرخ بازده مورد انتظار در باند است، فرض بر این است که آن را تا بلوغ نگه می‌دارد، یعنی نرخ تنزیل است که همه جریان‌های نقدی باقیماندهباقی‌مانده را به سرمایه‌گذار (همه کوپن‌های باقیماندهباقی‌مانده و بازپرداخت ارزش نسبی در زمان بلوغ) برابر با قیمت بازار فعلی.
 
== سیاست‌های پولی ==
اهداف نرخ بهره یک ابزار حیاتی سیاست پولی هستند و در هنگام برخورد با متغیرهایی مانند سرمایه‌گذاری، تورم و بیکاری در نظر گرفته می‌شوند. بانک‌های مرکزی کشورها در صورت تمایل برای کاهش سرمایه‌گذاری و مصرف در اقتصاد کشور، نرخ بهره را کاهش می‌دهند. با این حال، نرخ بهره پایین به عنوان یک سیاست کلان اقتصادی می‌تواند خطرناک باشد و ممکن است منجر به ایجاد یک حباب اقتصادی شود که در آن حجم زیادی از سرمایه‌گذاری‌ها به بازار املاک و مستغلات و بازار سهام منتقل می‌شود. در اقتصادهای توسعه یافته، تنظیم نرخ بهره به طوری کهبه‌طوری‌که برای حفظ تورم در محدوده هدف برای سلامت فعالیت‌های اقتصادی یا کاهش نرخ بهره همزمانهم‌زمان با رشد اقتصادی برای محافظت از حرکت اقتصادی ساخته شده استشده‌است.
 
== نرخ بهره تاریخی ==
در دو قرن گذشته، نرخ‌های بهره توسط دولت‌های ملی یا بانک‌های مرکزی گوناگون بوده استبوده‌است. به عنوان مثال، نرخ بودجه فدرال رزرو ایالات متحده در ایالات متحده بین سالهای ۱۹۵۴ تا ۲۰۰۸ برابر ۰٫۲۵ تا ۱۹ درصد متغیر است، در حالی که نرخ پایه بانک مرکزی بین سالهای ۱۹۸۹ تا ۲۰۰۹ بین ۰٫۵ تا ۱۵ درصد متغیر است.<ref>moneyextra.com Interest Rate History Archived 2008-10-16 at the Wayback Machine.. Retrieved 2008-10-27</ref><ref>"UK interest rates lowered to 0.5%". BBC News. 5 March 2009.</ref> و آلمان در دهه ۱۹۲۰ نرخی نزدیک به ۹۰٪ را در دهه ۱۹۲۰ به حدود ۲٪ رساند.<ref>(Homer, Sylla & Sylla 1996, p. 509)</ref><ref>Bundesbank. BBK – Statistics – Time series database. Retrieved 2008-10-27</ref> در طی تلاش برای مقابله با تورم تورم در سال ۲۰۰۷، بانک مرکزی زیمبابوه نرخ بهره برای قرض گرفتن را به ۸۰۰ درصد افزایش داد.<ref>worldeconomies.co.uk Zimbabwe currency revised to help inflation Archived 2009-02-11 at the Wayback Machine.</ref>
نرخ بهره در اعتبارات اولیه در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ بسیار بالاتر از ثبت شده بود - بالاتر از ارقام پیشین ایالات متحده از ۱۸۰۰، بالاتر از قله بریتانیا از سال ۱۷۰۰، یا از قله هلند از ۱۶۰۰؛ «از آنجا که بازارهای سرمایه مدرن به وجود آمد، هرگز چنین نرخ‌های بلندمدت زیادی در این مدت وجود نداشته استنداشته‌است.»<ref>(Homer, Sylla & Sylla 1996, p. 1)</ref>
احتمالاً قبل از بازارهای سرمایه مدرن، برخی از حسابها وجود دارد که سپرده‌های پس‌انداز می‌تواند به بازده سالانه حداقل ۲۵٪ و تا ۵۰٪ رسید.
 
خط ۳۴:
* سود سیاسی کوتاه مدت: کاهش نرخ بهره می‌تواند به اقتصاد افزایش کوتاه مدت بدهد. در شرایط عادی اکثر اقتصاددانان تصور می‌کنند که کاهش نرخ بهره تنها سود کوتاه مدت را در فعالیت اقتصادی به ارمغان می‌آورد که به زودی با تورم جبران خواهد شد. تقویت سریع می‌تواند بر انتخابات تأثیر بگذارد. اکثر اقتصاددانان از بانک‌های مرکزی مستقل حمایت می‌کنند تا تأثیر سیاست بر نرخ‌های بهره را محدود کنند.
* مصرف پس‌انداز: وقتی پول قرض داده می‌شود وام دهنده وثیقه پول را صرف کالاهای مصرف می‌کند. از آنجایی که با توجه به نظریه ترجیح زمان، مردم در حال حاضر کالاها را به کالاها ترجیح می‌دهند، در یک بازار آزاد نرخ بهره مثبت وجود خواهد داشت.
* انتظارات تورمی: اکثر اقتصادها به طوربه‌طور کلی تورم را نشان می‌دهند، به این معنی که مقدار معینی از پول، در آینده از کالاهای کمتر به فروش می‌رساند تا آنکه اکنون باشد. وام گیرنده باید برای وام دهنده جبران کند.
* سرمایه‌گذاری‌های جایگزین: وام دهنده می‌تواند بین استفاده از پول خود در سرمایه‌گذاری‌های مختلف انتخاب کند. اگر او یکی را انتخاب کند، او از تمام دیگران رد می‌کند. سرمایه‌گذاری‌های مختلف به طوربه‌طور مؤثر برای بودجه رقابت می‌کنند.
* خطرات سرمایه‌گذاری: همیشه خطر وجود دارد که وام گیرنده به ورشکستگی، فرار از زندان، مرگ، یا بهبه‌طور طور پیش فرضپیش‌فرض در مورد وام. این به این معنی است که وام دهنده معمولاً حق بیمه ریسک را به عهده می‌گیرد تا اطمینان حاصل کند که در سرتاسر سرمایه‌گذاری‌هایش، برای کسانی که شکست می‌خورند، جبران می‌شود.
* اولویت نقدشوندگی: مردم ترجیح می‌دهند که منابع خود را در قالب‌هایی که می‌توانند بلافاصله مبادله شوند، در دسترس قرار می‌دهند، نه یک فرم که زمان برای تحقق آن را می‌گیرد.
* مالیات: از آنجاییکه برخی از سود حاصل از بهره ممکن است به مالیات برسد، وامدهنده ممکن است به میزان بالاتر برای پرداخت این زیان اصرار داشته باشد.
* بانک‌ها: بانک‌ها می‌توانند نرخ بهره را تغییر دهند یا به کاهش یا افزایش رشد اقتصادی کمک کنند. این شامل افزایش نرخ بهره برای کاهش رشد اقتصادی یا کاهش نرخ بهره برای ترویج رشد اقتصادی است.<ref>Commonwealth Bank Why do Interest Rates Change?</ref>
* اقتصاد: نرخ بهره می‌تواند با توجه به وضعیت اقتصاد تغییر کند. به طوربه‌طور کلی می‌توان دریافت که اگر اقتصاد قوی باشد، نرخ بهره بالا خواهد بود، اگر اقتصاد ضعیف باشد، نرخ بهره پایین خواهد بود.
 
== نرخ بهره در اقتصاد کلان ==
خط ۵۱:
* پول و تورم:
 
وام‌ها، اوراق قرضه و سهام برخی از ویژگی‌های پول را شامل می‌شود و در عرضه پول گسترده گنجانده شده استشده‌است.
 
با تنظیم I * n، مؤسسه دولتی می‌تواند بر بازار تأثیر بگذارد تا مجموع وام‌ها، اوراق قرضه و سهام صادر شده را تغییر دهد. به طوربه‌طور کلی، نرخ بهره واقعی بالاتر، عرضه پول گسترده را کاهش می‌دهد.
 
از طریق نظریه کم هزینه، افزایش در عرضه پول منجر به تورم می‌شود.
خط ۶۲:
 
دلیل این نرخ‌های گوناگون را باید در ماهیت خود نرخ‌های بهره جست:<ref name="roshd" />
* '''ارجحیت زمانی''': مبلغ وام داده شده در واقع [[پس‌انداز|پس‌اندازی]] ست که به دلیل به «تعویق انداختن مصرف» به دست آمده استآمده‌است. هر اندازه که تمایل به مصرف حال پول نسبت به مصرف آینده آن بیشتر باشد، آشکار است که مبلغ بیشتری باید برای پاداش به تعویق انداختن مصرف پول پرداخت شود و از این رو نرخ بهره بیشتر خواهد بود.
* '''ریسک نقدشوندگی''': وام دادن معمولاً به معنای مبادله پول با یک دارایی غیر پولی مانند «اوراق قرضه» یا «اسناد خزانه» است که به عنوان یک وسیله پرداخت برای کالاها و خدمات مورد پذیرش همگانی نیست؛ بنابراین اگر پیش از تاریخ سررسید، نیاز وام‌دهنده به پول بیش از موجودی او باشد، ناچار است که یا دارایی غیر پولی خود را به پول تبدیل کند، یا استقراض نماید. این تبدیل دارایی غیرنقدی به وجه نقد ممکن است با دشواری، دیرکرد، و حتی زیان همراه باشد، و بنابراین داد و ستد یک دارایی نقدی (یعنی پول) با دارایی دیگری که از توان نقدینگی کمتری برخوردار است، ممکن است متضمن ریسک زیان باشد. از این رو در فرایند وام دادن تقبل این ریسک باید جبران گردد، و همین نرخ بهره را بالاتر می‌برد.
* '''ریسک نکول''': این امکان وجود دارد که وام‌دهنده نسبت به بازپرداخت وام از سوی وام‌گیرنده مطمئن نباشد و اصل مبلغ پرداختی (وام) در حقیقت بازپرداخت نشود و نکول شود. تقبل این ریسک نیز دلیل دیگری است برای وجود نرخ بهره، و میزان چنین ریسکی نیز به نوع وام پرداختی بستگی دارد.
خط ۷۰:
 
== تأثیر بر پس‌انداز و حقوق بازنشستگی ==
اقتصاددانان مالی نظیر محققان شورای حقوق بازنشستگی جهانی (WPC) معتقدند نرخ بهره پایدار در اغلب کشورهای G20 تأثیر مثبتی بر موقعیت‌های مالی صندوق‌های بازنشستگی خواهد داشت زیرا "بدون بازدهی که تورم را بالاتر می‌برد، سرمایه گذارانسرمایه‌گذاران بازنشستگی با ارزش واقعی خود مواجه می‌شوند صرفه جویی در مصرف صرفه جویی در مصرف انرژی در طی چند سال آینده "<ref>M. Nicolas J. Firzli quoted in Sinead Cruise (4 August 2012). "'Zero Return World Squeezes Retirement Plans'". Reuters with CNBC. . Retrieved 5 Aug 2012.</ref>
 
از سال ۱۹۸۲ تا سال ۲۰۱۲، اکثر اقتصادهای غرب دوره ایدوره‌ای از تورم کم را همراه با بازده نسبتاً بالایی از سرمایه‌گذاری در تمام کلاس‌های دارایی شامل اوراق قرضه دولتی تجربه کردند. این امر حس خاصی را در میان برخی از مشاوران و تنظیم کننده‌هایتنظیم‌کننده‌های مشمول بازنشستگی به ارمغان آورده است و این امر منطقی است که از فرضیه‌های خوش‌بینانه برای محاسبه ارزش فعلی بدهی‌های بازنشستگی آینده استفاده کنیم.
 
این سقوط بالقوه طولانی مدت در بازپرداخت اوراق قرضه دولتی در برابر سقوط طولانی مدت در بازده برای سایر دارایی‌های اصلی مانند سهام تراشه‌های آبی و مهمترمهم‌تر از همه، شوک جمعیتی خاموش است. فاکتور سازیفاکتورسازی در ریسک طول عمر مربوطه، می‌تواند به طوربه‌طور قابل ملاحظه ایملاحظه‌ای افزایش حقوق بازنشستگی را افزایش دهد، در حالی که درآمد یکبار مصرف رکود می‌گیرد و کارکنان سال‌های قبل از بازنشستگی کار می‌کنند.
 
== سیاست نرخ سود صفر ==
به اصطلاح «سیاست نرخ بهره صفر» (ZIRP)، نرخ بهره هدف بانک مرکزی بسیار نزدیک به صفر است. در این صفر پایین مرز بانک مرکزی با مشکلات پولی سنتی روبرو می‌شود، زیرا عموماً معتقد است که نرخ بهره بازار نمی‌تواند به طوربه‌طور واقعی به قلمرو منفی منجر شود.
 
== نرخ بهره اسمی منفی ==
خط ۸۸:
با توجه به جایگزین نگه داشتن پول نقد، و در نتیجه درآمد ۰٪، و نه وام دهی به آن، وام دهندگان سود خالص کمتر از ۰٪ قرض نمی‌گیرند، زیرا این ضمانت را از دست می‌دهد و یک بانک که نرخ سپرده منفی را ارائه می‌دهد، به عنوان محافظه کار، پول نقد را نگه می‌دارد.<ref>Buiter, Willem (7 May 2009). "Negative interest rates: when are they coming to a central bank near you?". Financial Times blog.</ref>
 
نرخ بهره منفی در گذشته، به ویژه در اواخر قرن نوزدهم توسط سیلویو گزل پیشنهاد شده استشده‌است.<ref>Mankiw, N. Gregory (18 April 2009). "It May Be Time for the Fed to Go Negative". The New York Times.</ref> نرخ بهره منفی می‌تواند به عنوان «مالیات بر نگهداری پول» (همان‌طور که توسط Gesell) توصیف می‌شود؛ او آن را به عنوان بخش Freigeld (پول آزاد) Freiwirtschaft (اقتصاد آزاد) خود را پیشنهاد کرد. برای جلوگیری از دستیابی به پول نقد (و در نتیجه درآمد ۰٪)، گزل پیشنهاد کرد که پول برای مدت محدودی صادر شود، پس بعد از آن باید برای صورتحسابهای جدید مبادله شود؛ در نتیجه تلاش برای نگه داشتن پول منجر به انقراض و بی‌ارزش شدن می‌شود. جان مینارد کینز، به رغم مقاصد مشابه، ایده مالیات حمل و نقل پول را (۱۹۳۶، نظریه عمومی اشتغال، بهره و پول) اظهار داشت، اما به دلیل مشکلات اداری آن را رد کرد. اخیراً، یک مالیات حمل و نقل ارز توسط یک کارمند فدرال رزرو (ماروین گودفرد) در سال ۱۹۹۹ پیشنهاد شده بود که از طریق نوار مغناطیسی بر روی صورتحساب، کسر مالیات حمل و نقل پس از سپرده، مالیات بر اساس مدت زمانی که این لایحه برگزار شد.
 
پیش بینی شده استشده‌است که نرخ بهره منفی می‌تواند در اصل بر روی پول کاغذی موجود با استفاده از شماره قرعه کشی شماره سریال، مانند انتخاب تصادفی از یک عدد از ۰ تا ۹ و اعلان آن که شماره سریال در آن رقم بی‌ارزش است، به دست می‌آید ۱۰٪ از دست دادن سهام نقدی کاغذی به نگهبان ها؛ یک عدد کشیده دو رقمی می‌تواند دو رقم آخر را در یک ضرب ۱٪ از دست بدهد. این یک دانش آموز ناشناس از گرگ منکیو [۲۳] بود، هرچند بیشتر به عنوان یک آزمایش فکر به جای یک پیشنهاد واقعی بود.<ref>See follow-up blog posts for discussion: "Observations on Negative Interest Rates", 19 April 2009; "More on Negative Interest Rates", 22 April 2009; "More on Negative Interest Rates", 7 May 2009, all in Greg Mankiw's Blog: Random Observations for Students of Economics</ref>
روش‌های بسیار ساده ایساده‌ای برای دستیابی به نرخ‌های بهره واقعی منفی و جلوگیری از برگزاری نقدینگی، برای دولت‌ها برای تشویق سیاست پولی تورمی است؛ در واقع، این همان چیزی است که کینز در سال ۱۹۳۶ توصیه کرد.
 
=== تمرین کنید ===
هر دو بانک مرکزی اروپا در سال ۲۰۱۴ آغاز شده و بانک ژاپن در اوایل سال ۲۰۱۶ شروع به فعالیت می‌کند و این خط مشی را در پی خط مشی‌های پیشگیرانه و کم هزینه تر خود دنبال می‌کند. سیاست دوم در ابتدای کار خود به تلاش برای تغییر ذهنیت جبران ناپذیرجبران‌ناپذیر ژاپن گفته شده استشده‌است. "در سال ۲۰۱۶ سوئد، دانمارک و سوئیس، که مستقیما شرکت کنندهشرکت‌کننده در منطقه ارز یورو نیستند، همچنین دارای NIRP بودند.<ref>Nakamichi, Takashi, Megumi Fujikawa and Eleanor Warnock, "Bank of Japan Introduces Negative Interest Rates" (possibly subscription-only), Wall Street Journal, January 29, 2016. Retrieved 2016-01-29.</ref>
 
کشورهایی مانند سوئد و دانمارک علاقه منفی به ذخایر را تعیین کرده‌اند؛ یعنی می‌گویند که منافع ذخایر را جبران کرده‌اند.<ref>{{cite journal|last=Goodhart|first=C.A.E.|title=The Potential Instruments of Monetary Policy|date=January 2013|series=Financial Markets Group Paper|issue=Special Paper 219|url=http://www2.lse.ac.uk/fmg/workingPapers/specialPapers/PDF/SP219.pdf|accessdate=13 April 2013|at=9-10|publisher=London School of Economics|issn=1359-9151}}</ref><ref>{{cite journal|last=Blinder|first=Alan S.|title=Revisiting Monetary Policy in a Low-Inflation and Low-Utilization Environment|journal=Journal of Money, Credit and Banking|date=February 2012|volume=44|issue=Supplement s1|pages=141–146|doi=10.1111/j.1538-4616.2011.00481.x|url=http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1538-4616.2011.00481.x/abstract|accessdate=13 April 2013}}</ref><ref>{{cite web|last=Thoma|first=Mark|title=Would Lowering the Interest Rate on Excess Reserves Stimulate the Economy?|url=http://economistsview.typepad.com/economistsview/2012/08/would-lowering-the-interest-rate-on-excess-reserves-stimulate-the-economy.html|work=Economist's View|accessdate=13 April 2013|date=August 27, 2012}}</ref><ref>{{cite web|last=Parameswaran|first=Ashwin|title=On The Folly of Inflation Targeting In A World Of Interest Bearing Money|url=http://www.macroresilience.com/2013/01/07/on-the-folly-of-inflation-targeting-in-a-world-of-interest-bearing-money/|work=Macroeconomic Resilience|accessdate=13 April 2013}}</ref>
 
در ژوئیه ۲۰۰۹، بانک مرکزی سوئیس، Riksbank نرخ بازپرداخت سیاست خود را، نرخ بهره خود را در یک هفته امکانات سپرده، در ۰٫۲۵٪، در همان زمان تنظیم نرخ بهره سپرده گذارسپرده‌گذار خود را در -۰٫۲۵٪. وجود نرخ منفرد منفی یکساله منفی یک نتیجه فنی از این واقعیت است که نرخ سپرده گذردهی شبانه به طوربه‌طور کلی ۰٫۵٪ زیر یا ۰٫۷۵٪ کمتر از نرخ سیاست است. این به لحاظ فنی یک مثال از «علاقه منفی به ذخایر اضافی» نیست، زیرا سوئد دارای یک پیشنهادی برای ذخایر نیست، اما اعمال نرخ بهره رزرو بدون نیاز به رزرو، یک مقدار احتمالی احتمالی صفر را اعمال می‌کند. Riksbank تأثیر این تغییرات را مورد بررسی قرار داد و در گزارش تفسیری<ref>Beechey, Meredith; Elmér, Heidi (30 September 2009). "The lower limit of the Riksbank’s repo rate" (PDF). Sveriges Riksbank. Retrieved 21 August 2013.</ref> بیان کرد که آنهاآن‌ها در بازارهای مالی سوئد هیچ اختلالی نداشتند.<ref name="Wigglesworth">{{cite news |url= http://www.ft.com/intl/cms/s/0/bd22fe1c-d0f1-11e1-8957-00144feabdc0.html#axzz22TvqCmZa
|title=Schatz yields turn negative for first time
|date=18 July 2012
خط ۱۰۷:
 
=== در بازده اوراق قرضه ===
در طول بحران بدهی اروپا، اوراق قرضه دولتی برخی از کشورها (سوئیس، دانمارک، آلمان، فنلاند، هلند و اتریش) با بازده منفی فروخته شده استشده‌است. تبصره‌های پیشنهادی شامل تمایل به ایمنی و حفاظت در برابر تجزیه یورو (در این صورت برخی کشورهای منطقه یورو ممکن است بدهی‌های خود را به یک ارز قوی تر تغییر دهند).<ref name="Wigglesworth"/>
 
== جستارهای وابسته ==