هستی: تفاوت میان نسخه‌ها

در فلسفه اسلامی قائل به [[اصالت وجود]] می‌باشند و [[ماهیت]] را امری عارض بر وجود می‌دانند. وجود خود به دو دسته به ضروره و به الامکان تقسیم می‌شود و وجود به ضروره به [[واجب الوجود]] و [[ممتنع الوجود]] تقسیم می‌شود. فلاسفه اسلامی واجب الوجود را اصل و منشاءمنشأ وجود می‌دانند و خداوند را واجب الوجود می‌نامند. وجود عام از وجود مادی و غیر مادی است. ما بقی موجودات در طول وجود خداوند می‌باشند و ممکن الوجود نام دارند که پس از فراهم شدن علت وجودی و بر طرف شدن موانع وجودی به ارادهٔ واجب الوجود موجود می‌شوند.

پس در ماده۱-[[ممکن الوجود]] تمام خلایق را شامل می‌شود. چه انسان که موجود است و چه سیمرغ که موجود نیست ولی امکان عقلی دارد که موجود شود؛ و در ماده۲-[[واجب الوجود]] فقط خداست که منشاءمنشأ وجود است؛ و ماده۳-[[ممتنع الوجود]] محالات عقلی هستند که عقل حکم می‌کند که قابلیت موجود شدن را ندارد.<ref name="آموزش فلسفه/آیت الله مصباح">آموزش فلسفه/آیت الله مصباح</ref> و<ref>اصول فلسفه ازعلامه طبا طبائی</ref> و<ref>شرح اصول فلسفه ورئالیسم ازمرتضی مطهری</ref>

۱-# [[واحد]] و[[کثیر]] وجود واحد خود یا[[مجرد]] است یا [[مادی]] ومجرد یا بسیط است یا مرکب مثال :دنیا موجود کثیر است وخداوند مجرد بسیط وفرشته مجرد مرکب (ماهیت و وجود) و جماد ونبات مرکب مادی وغیرمادی

۲-[[ثابت]]# و[[متغیرعلت]] ومتغیر یا [[متحرکمعلول]] استویا یاغیر[[علت متحرکو معلول]] مثال:خداوند ثابتعلت استتنها وفرشتهیا متغیر[[علت غیرالعلل]] متحرکومفاهیم وجمادذهنی ونباتما معلول ما وحیوان وانسان متغیرکه هم علتند وهم متحرکمعلول.