سیاست در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۶۷:
تاریخ این جناح شامل تندروهای اسلامی{{مشکوک}} بوده‌است و اختلاف کمی در آن وجود داشته‌است که در برخی از موارد در انتخاب مصادیق برای نامزدی در انتخابات‌ها جناح‌های مختلفی درون این جناح ظهور کرده‌اند.{{منبع}}
 
آیت‌الله [[سید علی خامنه‌ای]] به طوربه‌طور غیررسمی از این جناح شناخته می‌شود.
 
تشکلهای معروف این جناح در حال حاضر عبارت‌اند از [[جامعه روحانیت مبارز]]، [[حزب مؤتلفه اسلامی]] و [[ائتلاف آبادگران ایران اسلامی|آبادگران]]. تندروترین{{مدرک}} و راست‌ترین{{مدرک}} طیف این جناح را می‌توان شخصیت‌هایی چون [[محمد تقی مصباح یزدی]] دانست.
* [[مصباح یزدی]] وشاگردانش در حال قدر گرفتن در ایران هستند.[http://sharifnews.com/?17833] این افراد برای رسیدن به این مقصود علاوه بر اتحاد وهمکاری با سپاه پاسداران سعی در تضعیف قدرت آیت الله هاشمی رفسنجانی و طرفدارانش دارند.[http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2005/11/20/wiran220.xml] مهمترین این جدال‌ها در انتخابات مجلس خبرگان رهبری بروز کرد [http://www.telegraph.co.uk/news/main.jhtml?xml=/news/2005/11/20/wiran220.xml] به طوری کهبه‌طوری‌که شاگردان مصباح با ارائه فهرست انتخاباتی به نام (منهایون) که اسامی همه افراد فهرست مشترک جامعه روحانیت مبارز تهران وجامعه مدرسین حوزه علمیه قم وجود داشت به جز چند نفر، در تهران هاشمی رفسنجانی و [[حسن روحانی]]، در مشهد [[واعظ طبسی]] و [[هاشمی شاهرودی]]، که در نهایت این انتخابات منجر به پیروزی هاشمی رفسنجانی و طرفدارانش شد. [[:en:Iranian Assembly of Experts election, 2006|Iranian Assembly of Experts election]]
 
==== احزاب اصلاح‌طلب (دوم خردادی) ====
خط ۷۹:
این جناح طیف بسیار وسیعی را در بر می‌گرفت و البته تمام شخصیت‌های سیاسی آن مسلمان و معتقد به پیشوایی [[روح‌الله خمینی]] بودند اما طرفداران و حامیان آن حتی به نیروهای [[اپوزیسیون]] [[جمهوری اسلامی ایران]]، نیز می‌رسید و بسیاری این جناح را نمایندهٔ اصلاحات شدید در کلیت نظام می‌دانستند. (در آن زمان اختلاف بسیاری در مخالفان جمهوری اسلامی بر سر حمایت یا عدم حمایت از خاتمی و ۲ خرداد وجود داشت. برای اطلاعات بیشتر به بخش [[اپوزیسیون]] غیرقانونی توجه کنید).
 
پس از ریاست جمهوری، این جناح [[مجلس شورای اسلامی]] و شورای شهر اکثر مناطق (بخصوص پایتخت ایران، [[تهران]]) را نیز در دست گرفت اما عملاً با ممانعت‌های بسیاری در «اصلاح» مواجه شد. خاتمی در انتخابات سال ۱۳۸۰ نیز مجدداً به ریاست جمهوری برگزیده شد و عملاً هشت سال دوران ریاست جمهوری او را می‌توان دوران اوج «جنبش ۲ خرداد» دانست. اما پس از پایان این هشت سال ریاست جمهوری، [[مجلس شورای اسلامی]]، و [[شورای شهر تهران]] و شهرهای بزرگ عموماً به دست جناح مقابل افتاد. در طول دوران خاتمی بارها روزنامه‌ها و ارگان‌های [[جناح دو خرداد]] به تعطیلی کشیده شدند به طوری کهبه‌طوری‌که در اواخر دوران او تقریباً هیچ روزنامهٔ به اصطلاح «[[جناح اصلاح‌طلبان جمهوری اسلامی ایران|اصلاح‌طلبی]]» بر جای نمانده بود.{{مدرک}}
 
بهرحال با پایان دورهٔ هشت ساله خاتمی، رد صلاحیت اکثریت کاندیداهای اصلاح‌طلبان در [[مجلس شورای اسلامی]] و شکست سنگین نماینده‌های اصلاح‌طلبان در انتخابات [[شورای شهر و روستا]] و ریاست جمهوری، ([[محمد معین]]، [[مهدی کروبی]] و مهرعلیزاده هر سه شکست خوردند) این جناح تا حدود زیادی از صحنه سیاست دور ماند، تا در [[انتخابات دور دهم ریاست جمهوری]] و پیامدهای پس از آن توانست با ورود مجدد [[میرحسین موسوی]] به عرصه سیاسی و جنبش اعتراضی بزرگ موسوم به [[جنبش سبز]] جای خود را دوباره باز کند.
 
در حال حاضر حزب [[جبهه مشارکت ایران اسلامی]]، [[سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی ایران]]، [[مجمع روحانیون مبارز]]، [[حزب اعتماد ملی]] و تا حدودی [[حزب کارگزاران ایران اسلامی]] از تشکل‌های این جناح به شماربه‌شمار می‌روند. شخصیت‌هایی چون [[سیدمحمد خاتمی]]، رئیس جمهور سابق، [[مهدی کروبی]]، رئیس سابق مجلس، و [[محمدرضا خاتمی]]، نایب رئیس سابق مجلس، از شخصیت‌های این طیف هستند.
 
=== احزاب اپوزیسیون غیررسمی ===
خط ۹۱:
(طیف دیگری از احزاب، احزاب [[اپوزیسیون]] و طرفدار [[براندازی]] جمهوری اسلامی (و یا گاهی طرفدار اصلاحات ساختاری) هستند. از نظر جمهوری اسلامی این احزاب غیرقانونی هستند و همکاری با آن‌ها حتی می‌تواند مجازاتهایی، مانند اعدام، به همراه داشته باشد. در دههٔ ۶۰ و بخصوص [[واقعه تابستان ۶۷]]، بیش از ۸ هزار نفر از زندانیان سیاسی در ایران به جرم همکاری یا عضویت در احزاب اپوزیسیون مانند مجاهدین خلق ایران به عنوان [[منافق]] و سازمان فداییان خلق به عنوان [[مرتد]]([[ارتداد]]) و [[ملحد]] بودن اعدام شدند)
 
[[احزاب اپوزیسیون]] بسیاری در ایران رسانهٔ مخصوص خود را برای ارتباط با مردم و هواداران دارند که طیفی از نشریات غیرقانونی تا کانال‌های رادیویی، تلویزیونی و ماهواره‌ای را در بر می‌گیرد. هرگونه فعالیتی از سوی این احزاب به طوربه‌طور مطلق غیرقانونی است و فعالان و هواداران آنهاآن‌ها بیشتر به صورت مخفی به کار خود ادامه می‌دهند. مرکزیت و رهبری این احزاب معمولاً در خارج کشور است. در میان این احزاب و جریانات طیف‌های مختلفی از [[مارکسیست]] تا [[ملی‌گرا]] یافت می‌شوند.
 
در [[کردستان]] ایران بعضی از این نیروهای اپوزیسیون در مقاطعی مناطقی را زیر کنترل داشته‌اند و اکنون با وجود این‌که تقریباً هیچ منطقهٔ مهمی در اختیار آنان نیست هنوز از نیروی نظامی در آن منطقه برخوردارند.
خط ۱۰۰:
 
==== [[جبهه ی ملی|جبهه ملی]] و [[ملی‌گرا|ملی گرایان]] ====
این جمعیت، اکنون به عنوان یکی از منتقدین حاکمیت به شمار میبه‌شمار رودمی‌رود اما اعتقادی به فروپاشی نظام ندارد. جبهه ملی در سال 1360، از سوی روح الله خمینی رهبر قبلی جمهوری اسلامی، غیرقانونی خوانده شد. عبدالعلی ادیب برومند، عباس امیرانتظام، داود هرمیداس باوند و حسین شاه حسینی از چهره هایچهره‌های شاخص این جریان به شماربه‌شمار میروند.
 
==== [[سلطنت طلب]]‌ها و [[مشروطه‌خواه|مشروطه‌خواهان]] ====
خط ۱۱۴:
([[سازمان مجاهدین خلق ایران]]، سازمان‌ها و احزاب ایرانی است که از پیش از [[انقلاب ایران (۱۳۵۷)|انقلاب اسلامی ایران]] در ایران موجود بوده‌است.
 
این سازمان در طول تاریخ [[جمهوری اسلامی ایران]]، بسیاری از شخصیت‌های آن را ترور کرده‌است و با ارتش نظامی خود همراهی عراق در جنگ علیه ایران شرکت داشته وخود نیز تلاش کرده در حمله به ایران فعال باشد و از این رو، هرگونه همکاری با آن مجازات‌های بسیاری و معمولاً مجازات اعدام به همراه داشته اگرچه دولت ایران همواره اعلام کرده آن گروهی که دستشان به خون کسی آلوده نیست را عفو می‌کند و تحت حمایت قرار می‌دهد تا کنونتاکنون دها تن از اعضای این حزب به ایران بازگشته‌اند.
 
این سازمان در زمان حکومت [[صدام حسین]] در عراق پایه‌ها و تجهیزات نظامی بسیاری در این کشور داشت و بنا به فیلم‌های مخفی که پس از [[اشغال عراق]] توسط آمریکا یافت شد، رهبران آن با [[صدام حسین]] مذاکرات مخفیانه‌ای نیز داشته‌اند.