گرمایش الکتریکی: تفاوت میان نسخه‌ها

منظور از '''گرمایش الکتریکی''' فرایند تبدیل انرژی الکتریکی به انرژی گرمایی است. از کاربردهای رایج این نوع گرمایش می‌توان به [[بخاری‌های برقی]]، [[آشپزی]]، [[آب‌گرم‌کن|آب‌گرم‌کن‌ها]] و فرایندهای صنعتی اشاره کرد. گرم‌کن‌های برقی برای تبدیل انرژی الکتریکی به گرمایی از یک ''المنت'' استفاده می‌کنند که یک مقاومت الکتریکی ساده‌است و بر پایهٔ [[گرمایش اهمی|اصول گرمایی ژول]] (اهمی) کار می‌کند. عبور جریان الکتریکی از داخل مقاومت الکتریکی سبب تولید گرما می‌شود. گرم‌کن‌های برقی مدرن از سیم‌های نیکرومی به عنوان عنصر فعال در گرمایش استفاده می‌کنند.

 

 

== بخاری برقی ==

 

=== بخاری‌های برقی وزشی ===

 

=== بخاری‌های برقی ذخیره‌ساز ===

بازدهی سامانه‌های گرم‌کن بستگی به تعریف محدودهٔ آن‌ها دارد. از نظر یک مصرف‌کنندهٔ انرژی بازدهی این سیستم ۱۰۰٪ است زیرا همهٔ انرژی خریداری شده را به گرما تبدیل می‌کند؛ اما اگر بازدهی نیروگاهی که انرژی را تولید می‌کند در نظر بگیریم بازدهی کل پایین می‌آید. حتی اگر بازدهی گرم‌کن را ۱۰۰٪ در نظر بگیریم، میزان سوخت مصرفی در نیروگاه بیشتر از میزان سوخت مصرفی‌ای خواهد بود که همان میزان گرما را در محل تولید می‌کند. از این رو اگر مصرف‌کننده بتواند همین میزان سوخت را در محل مصرف بسوزاند به صرفه خواهد بود.

 

در مورد ساختمان‌های تازه می‌توان از روش‌های کاهش مصرف انرژی‌ای بهره جست که نیاز به بخاری‌های برقی را تقریباً از بین می‌برد، مانند استاندارد [[پسیو هاوس]].