بهائی‌ستیزی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۹:
در دورهٔ [[جمهوری اسلامی]] (از انقلاب ۱۳۵۷ تاکنون) بهائی ستیزی مجدداً به شکلی شدید و مستمر ادامه یافته‌است. همدستی حکومت و علمای شیعه در بهائی ستیزی در دوران قاجاریه و [[دودمان پهلوی|پهلوی]]، در دوران جمهوری اسلامی به یکی شدن بهائی ستیزان حکومتی و علما تبدیل شد و شکل جدیدِ سیاستِ رسمی [[جمهوری اسلامی ایران]] را به خود گرفت.<ref name="Momen" /><ref name="Karlberg" /><ref name="وحدتی">{{یادکرد وب |نویسنده = سهیلا وحدتی|نشانی= http://www.iran-emrooz.net/index.php/politic/more/15536/|عنوان= بهائی ستیزی، سیاست رسمی جمهوری اسلامی ایران| ناشر = ایران امروز|تاریخ = 5 مارس|تاریخ بازبینی= 14 اردیبهشت 1395}}</ref> بر خلاف دوران قبل که بهائیان قربانیان اقدامات پراکنده حکومتی بودند، پس از انقلاب اسلامی طرح مشخص و برنامه‌ریزی‌شده‌ای برای نابودی جامعهٔ بهائی شکل گرفت.<ref name="Momen" />
پس از پیروزی [[انقلاب ایران (۱۳۵۷)]] در ایران، بهائی ستیزی که با حمایت [[روحانی|روحانیون]] شیعه همراه بود، شکل جدید و افراطی‌ای به خود گرفت. به صورتی که [[بهاییت]] تنها مذهبی در ایران است که روحانیّت شیعه برای مبارزه با آنان نهاد ویژه‌ای تأسیس کرده‌است.<ref name="radiofarda.com" /> گفتنی است که [[بهائیان]] متهم به حمایت از نظام شاهنشاهی شدند و مورد برخورد نظام جمهوری اسلامی قرار گرفتند که از آنجمله می‌توان به اعدام بهائیان، تخریب اماکن مقدس و گورستانهای بهائی، توهین به مقدسات بهائی و جلوگیری از ادامه تحصیل و اشتغال آنان در مراکز دولتی و ادارات نام برد.<ref
دشمنی با بهائیان چندان ریشه‌دار و مستمر بود که حتی در روزهای انقلاب، در کنار اشغال و تخریب نهادهای مالی و امنیتی حکومت، کشتن و تخریب و آتش زدن خانه‌های بهائیان فراموش نشد و از جمله در [[قریه سعدی شیراز]]، بهائیان «[[قتل‌عام]]» شدند.<ref name="radiofarda.com" />
| |||