محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 23407235 ویرایش کوروش تهرانی برگردانده شد. (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
خمسه به ابهر اطلاق نمی شده بلکه به شهر زنجان اطلاق میشده
خط ۱۲:
|دهستان=
|نام‌محلی=ابَر
|نام‌های‌دیگر=اوهر (در زبان پهلوی)
|نام‌های‌قدیمی= خمسه
|سال‌شهرشدن= ۱۳۰۷
|جمعیت = ۹۹٬۲۸۵ نفر سال ۱۳۹۵<ref>{{یادکرد وب |
سطر ۳۵ ⟵ ۳۳:
|پانویس=دومین شهر بزرگ استان زنجان
جزو شهرهای صنعتی منطقه آذربایجان
|منطقه=آذربایجان بزرگ ایران}}
 
'''اَبهَر''' یکی از شهرهای [[استان زنجان]] و مرکز [[شهرستان ابهر]] است. این شهر با۹۹٬۲۸۵نفر جمعیت در سال ۱۳۹۵، به عنوان دومین شهر پرجمعیت استان زنجان پس از شهر [[زنجان]] محسوب می‌شود و به دروازه [[آذربایجان]] شهرت دارد. ارتفاع شهر ابهر از سطح دریا ۱۵۴۰ متر است. این شهر در ۹۰ کیلومتری جنوب شرق زنجان و ۲۳۰ کیلومتری غرب [[تهران]] واقع شده‌است. از مهم‌ترین آثار تاریخی این شهر می‌توان به بقعهٔ امام‌زاده اسماعیل در شناط، [[بقعهٔ امام‌زاده زیدالکبیر]] در شرق این شهر و بقعهٔ پیر زهرنوش در جنوب‌غربی شهر اشاره کرد. شهرداری ابهر به چهار ناحیهٔ «مرکزی»، «شناط» (در قسمت شمالی شهر)، «شریف‌آباد» (در قسمت شرقی شهر) و «حسین‌آباد» (در قسمت غربی شهر) تقسیم شده‌است.<ref name="اولین نشست خبری قاسم پور شهرداری ابهر با اصحاب رسانه">[http://www.shahr-abhar.ir/index.php?option=com_content&view=article&id=394%3A1392-08-09-18-51-34&Itemid=1 اولین نشست خبری قاسم پور شهرداری ابهر با اصحاب رسانه].</ref>
سطر ۵۴ ⟵ ۵۲:
 
== زبان ==
زبان مادری مردم ابهر ترکی آذربایجانی و لهجه ابهری هست که عموماً دو زبانه بوده و از ترکی و فارسی استفاده می‌کنند.<ref>http://www.iranicaonline.org/articles/abhar-a-small-town-in-the-qazvin-district</ref> ولی [[شوالیه ژان شاردن]] که در مجموع یازده سال در دوره صفویان (۷۰–۱۶۶۴ و ۷۷–۱۶۷۱ میلادی) در ایران بوده و از ابهر دیدن کرده دربارهٔ زبان مردمش می‌نویسد:<ref>{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی= شاردن|نام= ژان|کتاب= سفرنامه شاردن جلد دوم صفحهٔ ۵۰۵| ناشر=توس |سال=}}</ref>{{نقل قول|'''از این شهرک (ابهر) سخن گفتن مردمان به زبان پارسی آغاز می‌شود. چه ساکنان آبادیها و شهرهای پیش از آن به ترکی سخن می‌گویند؛ اما ترکی گفتن آنان با زبان ترکان عثمانی اندکی تفاوت دارد… '''}}
 
== راه‌ها و دروازه‌های ابهر ==
ابهر دارای حصار عظیم در زمان ساسانیان بوده و دو دروازه شرقی و غربی داشته که دروازه شرقی آن جنب قلعه تپه به نام دَرْبُ اَلْمَذوقْ نامیده می‌شده و دروازه غربی آن به نام فلاج آباد یا خلج آباد مشهور بوده سید محمد نوربخش در مشجره سلسله الاولیاء خود در صفحات ۳۴ و ۳۸ از این دو دروازه ابهر نام برده‌است.