فرودگاه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
FreshmanBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با استفاده از AWB
خط ۱:
{{دیگر کاربردها}}
[[Fileپرونده:Airport infrastructure.png|thumbبندانگشتی|400px|مثالی از فرودگاه معمول، فرودگاه‌های بزرگتر دارای تعداد باند بیشتر و ترمیناهای بیشتری می‌باشند.]]
 
[[پرونده:World-airport-map-2008.png|بندانگشتی|400px|نقشه توزیع موقعیت فرودگاه‌های جهان (۲۰۰۸)]]
[[پرونده:Tehran IKI Airport.jpg|بندانگشتی|280px|قسمتی از ترمینال [[فرودگاه بین‌المللی امام خمینی]]]]
[[پرونده:AirportFrankfurt terminal1.jpg|بندانگشتی|چپ|280px|پایانه شماره یک فرودگاه [[فرانکفورت]]]]
'''فُرودگاه'''، یا به [[فارسی افغانستان]] '''میدان هوایی'''، محلی است که برای نشست و برخاست [[هواپیما]]ها ساخته شده‌است. فرودگاه‌ها به‌طور معمول دارای امکاناتی برای سوخت‌گیری و [[نگهداری و تعمیر]] هواپیما و و نیز دارای برج کنترل و مراقبت پرواز می‌باشند. محل فرود از اجزای اصلی فرودگاه است که یک مکان قابل دسترسی هوایی با آسمان باز برای [[باند فرودگاه|باند]] فرود می‌باشد تا هواپیما بتواند پرواز را آغاز کند یا هلی‌پد به‌علاوه تأسیسات مرتبطی همچون برج مراقبت، هنگرُ یا آشیانه و ترمینال می‌باشد. فرودگاه‌های بزرگ دارای مرکز کنترل ترافیک هوایی و تالار مسافران، آپرون، تاکسی‌وی و مرکز امداد اضطراری می‌باشند. در حالیکه فرودگاه‌های کوچک ممکن است از [[باند پروازی|باندهای پروازی]] کوچک (یک تا دو کیلومتر) خاکی یا شنی ساخته شده باشند، فرودگاه‌های بزرگی که برای پروازهای بین‌المللی مورد استفاده قرار می‌گیرند معمولاً دارای باندهای آسفالتی و بلندی هستند که طول آن‌ها به چند کیلومتر می‌رسد. فرودگاه‌های کوچک و فرودگاه‌های بزرگ می‌توانند مجهز به برج کنترل ترافیک باشند یا در صورت لزوم فاقد آن باشند، این امر بستگی به حجم ترافیک منطقه و همچنین [[سرمایه‌گذاری]] انجام شده در آن فرودگاه دارد، هر چند در اکثر فرودگاه‌های بین‌المللی واحد [[مراقبت پرواز]] در محل فرودگاه مستقر است.
 
معمولاً فرودگاهی با هلی‌پد و بدون باند فرود هلی پورت نامیده می‌شوند. فرودگاه‌های مخصوص [[هواپیمای آب‌نشین|هواپیماهای دریانشین]] معمولاً پایگاه هواپیماهای دریایی نامیده می‌شوند که دارای مسیر آب آزاد کافی برای فرود و برخاست هواپیما و لنگرگاهی برای بستن هواپیما می‌باشند.
خط ۲۷:
برای خطوط مسافربری کوچک‌تر و هواپیماهای خصوصی، خدماتی از قبیل، تعمیر و نگهداری هواپیما، خدمات مورد نیاز خلبانان، خدمات مورد نیاز اجاره هواپیما، و همچنین اجاره [[آشیانه هواپیما]] توسط پایگاه‌های ثابت که اصطلاحاً (fixed base operator) نامیده می‌شوند، صورت می‌پذیرد.
 
کلیه فرودگاه‌ها منحصراً به‌وسیله کد فرودگاهی انجمن بین‌المللی ترابری هوائی (IATA) و کد فرودگاهی [[سازمان بین‌المللی هواپیمائی]] کشوری (ICAO) شناخته می‌شوند. در [[ایالات متحده آمریکا]] و همچنین برخی از کشورها، فرودگاه‌ها با نام شخصیت‌های نامدار آن کشور، به ویژه چهره‌های سیاسی، نامگذاری می‌شوند. در [[ایران]] نیز [[فرودگاه بین‌المللی امام خمینی]] به نام بنیانگذار [[جمهوری اسلامی ایران]] نامیده شد.
* امکانات مسافرتی فرودگاه
 
خط ۳۶:
۳) جابه جایی مسافر
 
۴) کمک‌های پزشکی (مثل: [[کمک‌های اولیه،اولیه]]، آمبولانس، دکتر در فرودگاه و بیمارستان در شهر)
 
۵) بانک و ادارهٔ پست
 
۶) ادارهٔ توریستی برای توریست‌ها و…
* تجهیزات [[فرودگاه مهرآباد]] از نظر آتش‌نشانی و نجات جان انسان‌ها
 
۱) نوع آتش‌نشانی فرودگاه از نظر طبقه‌بندی از نوع ۹ (Category) می‌باشد.
خط ۷۵:
[[رده:ترابری عمومی]]
[[رده:هوانوردی]]
[[رده:ویکی‌سازی رباتیک]]