فابیو کاپلو: تفاوت میان نسخه‌ها

| height = {{height|m=۱.۷۸۱٫۷۸}}

| currentclub =

| years1 = ۱۹۶۴–۱۹۶۷ | clubs1 = [[اسپال ۱۹۰۷|اسپال]] | caps1 = ۴۹ | goals1 = ۳

| years2 = ۱۹۶۷–۱۹۷۰ | clubs2 = [[باشگاه فوتبال آ. اس. رم|آ. اس. رم]] | caps2 = ۶۲ | goals2 = ۱۱

| manageryears5 = ۱۹۹۹–۲۰۰۴ | managerclubs5 = [[باشگاه فوتبال آ. اس. رم|آ. اس. رم]]

'''فابیو کاپلو''' {{ایتالیایی|Fabio Capello}} معروف به '''دن فابیو''' (زاده ۱۸ ژوئن ۱۹۴۶) بازیکن پیشین [[تیم ملی فوتبال ایتالیا|تیم ملی ایتالیا]] است .

کاپلو آمار جالبی دارد. وی موفق شده‌است که در هر باشگاهی که کار کرده، قهرمانی لیگ را با آن تیم کسب کند. وی در طی ۵ سال اول مربیگریش در تیم [[آ.ث میلان]]، موفق شد که چهار عنوان قهرمانی لیگ را کسب کند و یک قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را نیز با این تیم با شکست ۴-۰۴–۰ تیم [[بارسلونا]] بدست بیاورد. سپس به لیگ اسپانیا رفت و سرمربی تیم [[رئال مادرید]] شد و توانست در یکسال زمان خود در این تیم، به قهرمانی لیگ اسپانیا، لالیگا برسد. سپس مجدداً به کشورش برگشت و اینبار سرمربی تیم [[آ اس رم]] شد.شد؛ و توانست نخستین قهرمانی تیم رم را بعد از ۱۸ سال برای این تیم به ارمغان بیاورد. همچنین با تیم [[یوونتوس]] نیز توانست ۲ قهرمانی لیگ ایتالیا، سری آ برسد. (که البته بعداً بخاطر داستان‌های [[کالچو پولی]]، این عناوین از تیم یوونتوس گرفته شد). وی سپس در سال ۲۰۰۶ مجدداً سرمربیگری تیم رئال مادرید را بدست گرفت و توانست در همان یکسال زمانش، پس از ۴ سال، قهرمانی لیگ را برای این تیم اسپانیایی به ارمغان بیاورد. در مجموع وی در ۱۶ سال مربیگریش، توانسته که هفت عنوان قهرمانی لیگ( (منهای ۲ عنوانی که با یوونتوس کسب کرد. یعنی با احتساب این دو قهرمانی، در مجموع ۹ قهرمانی) را در کارنامه موفق خود داشته باشد و یکی از معدود مربیان تاریخ است که توانسته با ۴ تیم مختلف و بزرگ، قهرمانی لیگ را بدست بیاورد.

کاپلو ابتدا در تیم جوانان محله خود، اسپال به بازی میپرداختمی‌پرداخت. جایی که پدرش مربی وی بود . در دومین سال بازیش در تیم باشگاهی، وی به تیمش کمک کرد تا لیگ جوانان ایتالیا را کسب کند . در سال‌ها ۹۶-۱۹۹۵۹۶–۱۹۹۵ وی به یکی از مهمترین بازیکنان تیمش تبدیل شد و به تیمش کمک کرد تا به لیگ دسته ۲ کشور ایتالیا نرود.

کاپلو ۳۲ بازی برای تیم ملی کشورش انجام داد که مهمترینش، بازی در ومبلی در مقابل تیم ملی انگلیس بود که وی گل پیروزی بخش ایتالیا را زد. پیروزی که برای اولین بار برای ایتالیا در مقابل انگلیس رقم خورد. (در سال ۱۹۷۳). خود فابیو نیز آن بازی را بهترین بازی دوران فوتبال خود می‌داند.

اولین تجربه مربیگری کاپلو، در فصل ۸۷-۱۹۸۶۸۷–۱۹۸۶ رقم خورد و وی در ۵ بازی آخر تیم در لیگ، مربی این تیم بود. البته بعد از پایان این فصل، وی جایش را به [[آریگو ساکی]] داد اما باز هم در تیم مربیگری بود.

کاپلو در دومین زمان مربیگری خود در اوایل دهه ۹۰، مجدد سرمربی تیم میلان شد و اینبار وی جایگزین ساکی شد. وی یکی از بهترین دوران مربیگری خود را سپری کرد و توانست با بازیکنان بزرگی چون [[مارکو فان باستن]]، [[رود گولیت]]، [[پائولو مالدینی]] و [[فرانکو بارزی]] به ۴ عنوان قهرمانی لیگ در طی ۵ سال برسد. آن تیم رویاییرؤیایی میلان به تیم "«شکست ناپذیران"» معروف شده بود. آن‌ها رکورد جالبی داشتند و موفق شدند تا از می ۱۹۹۱ تا مارس ۱۹۹۳ و در طی ۵۸ بازی سری‌آ بدون شکست بمانند.

پس از دوران موفق در میلان، فابیو به تیم [[رئال مادرید]] اسپانیا پیوست جاییکه وی در تیم خود بزرگانی چون [[داور سوکر]]، [[پدراگ میاتوویچ]] و [[رائول گونزالس]] را داشت. کاپلو با وجود آنکه معروف بود که تیمش را دفاعی میچیند،می‌چیند، در این سال با ۳ مهاجم بازی میکردمی‌کرد. وی توانست در همین ۱ فصل زمانی که داشت، قهرمانی لالیگا را برای رئال مادرید بدست بیاورد.

با وجود آنکه فابیو با مدیران تیم لاتزیو به توافق رسیده بود، به تیم میلان مجدداً برگشت جایی که فصلی کابوس‌وار را تجربه کرد. با توجه به رفتن بسیاری از بازیکنان دوره قبل و خداحافظی بازیکنانی دیگر با دنیای بازیگری و آمدن بازیکنان جدید که چندان کارآمد نبودند، کاپلو و تیمش تنها ۱۱ بازی را در تمام فصل بردند و در پایان فصل در رده ۱۰ جدول قرار گرفتند و با قهرمان آن فصل، یوونتوس، ۳۰ امتیاز فاصله داشتند. آن‌ها در آن فصل دو شکست تحقیرآمیز ۴-۱۴–۱ در برابر یوونتوس و ۵-۰۵–۰ در برابر رم را تجربه کردند.

پس از این وضعیت، کاپلو مربیگری را برای مدتی کنار گذشت و به یکی از خبرنگاران گفته بود که "«در ساحل استراحت میکنممی‌کنم و به فوتبال فکر میکنم"می‌کنم». وی همچنین در تلویزیون ایتالیا به عنوان مفسر، بازی‌های کوپا آمریکای سال ۱۹۹۹ را تفسیر میکردمی‌کرد.

در سال ۱۹۹۹ و بعد از استراحت، کاپلو به عنوان مربی تیم رم انتخاب شد. تیمی که وی ۳۰ سال پیش و به عنوان بازیکن به آن رفته بود. بعد از آمدن کاپلو، [[فرانکو سنسی]] مالک باشگاه آ اس رم، دربارهدربارهٔ وی گفته بود" «کاپلو یک برنده است و من به وی اعتقاد کامل دارم"». کاپلو تلاش کرد تا در آن زمان، [[رود ون نیستلروی]] را به تیم بیاورد که با توجه به مصدومیت این بازیکن، این انتقال منتفی شد. کاپلو در اولین فصل مربیگریش در رم، در رده ۶ جدول قرار گرفته و در جام اروپا هم توسط تیم [[لیدز یونایتد]] از گردونه رقابت‌ها حذف شدند. با توجه به اینکه تیم رقیب، یعنی [[لاتزیو]] به عنوان قهرمانی لیگ رسیده بود، این عنوان برای رمی‌ها اصلاً جالب نبود.

پیشرفت رم از سال ۲۰۰۱ آغاز شد جاییکه تیم موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ شد. آن‌ها [[والتر ساموئل]] را برای تقویت دفاع خود و [[گابریل باتیستوتا]] را برای تقویت خط حمله خود جذب کرده بودند. هرچند از مبلغ انتقال باتیستوتا انتقاد میشدمی‌شد اما وی گل‌های بسیار مهمی را برای رم به ثمر رساند. فصل به نظر فصل دشواری می‌آمد چراکه هواداران رم از وضعیت تیم در سال قبل اصلاً راضی نبودند و بارها با خشونت خود، برای بازیکنان مشکل ایجاد کردند و کار بجایی رسید که کاپلو استعفا داد هرچند که پذیرفته نشد. اما با آماده شدن هافبک برزیلی تیم [[امرسون]]، وضعیت تیم بهبود چشم‌گیری پیدا کرد و تیم توانست با برد ۳-۰۳–۰ برابر تیم پارما، بعد از ۱۸ سال قهرمان لیگ شود و به همین دلیل در آن بازی، هواداران رم از شدت خوشحالی، به درون ورزشگاه آمدند.

بعد از این قهرمانی، [[سر الکس فرگوسن]]، سرمربی محبوب تیم [[منچستر یونایتد]]، اعلام کرد که می‌خواهد بازنشسته شود و کاپلو را بهترین جانشین خود میداندمی‌داند. کاپلو نیز با بیان اینکه" «به فوتبال انگلیس علاقه دارم و دوست دارم تا در آنجا مربیگری کنم"» به شایعات دامن زد. همه چیز به نظر میرسدمی‌رسد مهیا شده‌است تا کاپلو جانشین فرگوسن شود اما فرگوسن نظرش را تغییر داد و قرار دادش را با منچستر تمدید کرد.

در سال ۲۰۰۴، کاپلو به تیم یوونتوس پیوست و در اولین اقدام، امرسون را به تیم جدیدش آورد و توانست دو اسکودتوی بعدی را برای این تیم بدست بیاورد. اما بعد از اتفاقات و مسائل [[کالچو پولی]]، این دو قهرمانی از یووه گرفته شد و این تیم به لیگ ۲ ایتالیا سقوط کرد. پس از این اتفاق کاپلو در سال ۲۰۰۶ استعفا داد و مجدداً به رئال مادرید پیوست. بعد از این اتفاق، بازیکنانی چون [[آلساندرو دل‌پیرو|دل پیرو]] از این حرکت کاپلو انتقاد کردند که یوونتوس را در این وضعیت تنها میگذاردمی‌گذارد هرچند که بازیکنانی مانند [[امرسون]] و [[فابیو کاناوارو]] راه کاپلو را پی گرفتند و به رئال مادرید پیوستند.

احتمالاً زمان دومین حضور کاپلو در رئال مادرید، پرچالش‌ترین زمان مربیگری وی بوده‌است. جایی که هواداران از آمدن وی بخاطر سبک دفاعیش اصلاً راضی نبودند و کاپلو در پاسخ گفته بود که "« نتیجه گرفتن، بسیار مهم تر از زیبا بازی کردن است"». وی کار سختی را در رئال مادرید داشت چراکه رئال ۴ سال بود که هیچ جامی نبرده بود. کاپلو در اسپانیا به "«دون فابیو"» معروف شده بود. کاپلو در رئال با چند بازیکن دچار مشکل بود. بازیکنانی چون [[دیوید بکهام]] بخاطر قراردادهای تبلیغاتی که داشت یا [[رونالدو]]یی که وزنش بسیار بیشتر از حد معمول بود. همچنین کاپلو مجدداً تلاش خود را برای آرام کردن [[آنتونیو کاسانو]] آغاز کرده بود. تلاشی که کاپلو در رم هم آن را انجام میدادمی‌داد.

با وجود این شرایط، کاپلو دوبار بکهام را به تیم فراخواند. این تصمیم، تصمیم درستی بود و بکهام به کمک تیمش امدآمد. رئال در نیم فصل دوم نتایج بهتری کسب کرد و از معدود امتیازاتی که تیم [[بارسلونا]] از دست میداد،می‌داد، استفاده می‌کرد و در مجموع تیم توانست در هفته آخر در یک بازی دراماتیک، تیم مایورکا را در حالی شکست دهد که تیم با یک گل عقب افتاده بود و بکهام مصدوم شد. اما با این وجود، [[خوزه آنتونیو ریس]]، آن شب ستاره کاپلو شد و توانست ۲ گل بزند تا به همراه دیگر گل [[محمد دیارا]] رئال با نتیجه ۳-۱۳–۱ به پیروزی برسد و قهرمان لیگ شود. با وجود این قهرمانی، مسئولین رئال به بهانه بازی‌های دفاعی کاپلو، وی را از تیم اخراج کردند.

پس از برکناری [[استیو مک لارن]] از تیم ملی انگلیس، نام کاپلو در کنار افرادی چون [[خوزه مورینیو]]، [[مارچلو لیپی]] و [[مارتین اونیل]] به عنوان نامزدان سرمربیگری تیم ملی انگلیس اعلام شد. پس از آنکه مورینو اعلام کرد علاقه‌ای به مربیگری در تیم ملی انگلیس ندارد، رسانه توجه خود را بر روی کاپلو گذاشتند و پس از آنکه افرادی چون [[سر الکس فرگوسن]]، [[رافائل بنیتز]] و [[آرسن ونگر]] از وی حمایت کردند، وی در ژانویه ۲۰۰۸، قراردادی ۴ سال و نیم با دستمزد سالانه ۶ میلیون دلار با تیم ملی انگلیس بست. پس از این اتفاق کاپلو اعلام کرد که این آخرین تیمی است که مربیگری آن را به عهده خواهد داشت. کاپلو با استقبال شدید هواداران و منتقدین انگلیسی به این تیم پیوست که یکی از دلایل آن، اعتقادش به نظم بود که میتوانستمی‌توانست ستارگان انگلیس را به یک تیم متحد تبدیل کند.

کاپلو انگلیس را با کسب ۹ پیروزی از ۱۰ مسابقه به جام جهانی افریقایآفریقای جنوبی برد.

کاپلو اولین بازی خود به عنوان مربی انگلیس را در مقابل تیم [[تیم ملی فوتبال سوئیس|سوئیس]] تجربه کرد. اولین نکته جالب این بازی، بازی ندادن کاپلو به [[دیوید بکهام]] بود که چند ماهی از تیم ملی دور بود و میخواستمی‌خواست تا ۱۰۰مین بازی ملیش را انجام دهد. همچنین بحث کاپیتانی، نکته بعدی بود که بعد از کلی صحبت، کاپلو بازوبند را به [[استیون جرارد|جرارد]] داد. بازوبندی که بارها دست به دست شد.

کاپلو در اولین بازی خود در مقابل تیم سوئیس، موفق شد با نتیجه ۲-۱۲–۱ به پیروزی برسد. در حالی این پیروزی بدست امدآمد که هوادارن تیم ملی انگلیس، از کاپلو استقبال گرمی کرده بودند.

در می ۲۰۰۸، کاپلو، بکهام را در بازی برابر تیم [[تیم ملی فوتبال ترینیداد و توباگو|ترینیداد و توباگو]] به عنوان کاپیتان انتخاب کرد. اتفاقی که از بعد از جام جهانی ۲۰۰۲ رخ نداده بود. انگلیس این بازی را با ۳ گل به سود خود به پایان برد. در آگوست کاپلو اعلام کرد که تری باز هم کاپیتان تیم ملی خواهد شد در بازی در برابر تیم [[تیم ملی فوتبال جمهوری چک|جمهوری چک]] که بازی ۲-۲۲–۲ مساوی شد.

همچنین کاپلو توانست ۲-۱۲–۱ تیم ملی [[تیم ملی فوتبال آلمان|آلمان]] را در کشورش شکت دهد که این اتفاق ۳۰ سال بود که برای انگلیسی‌ها رخ نداده بود.

در این سال تیم ملی انگلیس ۴ بازی دوستانه داشت. ابتدا انهاآنها با دو گل از [[تیم ملی فوتبال اسپانیا|اسپانیا]] که قهرمان اروپا شده بود، شکست خوردند و سپس با ۴ گل اسلونی را شکست دادند. همچنین آن‌ها بازی ۲-۰۲–۰ باخته را در برابر [[تیم ملی فوتبال هلند|هلند]] را ۲-۲۲–۲ مساوی کردند و سر انجام در بازی مجدد در برابر [[تیم ملی فوتبال اسلونی|اسلونی]] با نتیجه ۲-۱۲–۱ پیروز شدند.

در این سال انگلیس ابتدا ۳-۱۳–۱ [[تیم ملی فوتبال مصر|مصر]] را شکست داد که قهرمان آفریقا شده بود و در آخرین بازی خانگی قبل از جام جهانی، با همین نتیجه تیم [[تیم ملی فوتبال مکزیک|مکزیک]] را شکست دادند. سپس آن‌ها [[تیم ملی فوتبال ژاپن|ژاپن]] را با نتیجه ۲-۱۲–۱ در حالی بردند که هر دو گل انگلیس را ژاپنی‌ها به خودشان زده بودند.

پس از انکهآنکه شایعه شده که وی به تیم [[اینتر میلان]] خواهد پیوست، وی اعلام کرد که حداقل تا سال ۲۰۱۲ در تیم ملی انگلیس خواهد ماند.

کاپلو در نخستین بازی خود در جام جهانی، با نتیجه مساوی ۱-۱۱–۱ در مقابل [[تیم ملی فوتبال آمریکا|آمریکا]] به تساوی رسید. بعد از این بازی بود که کاپلو از توپ رقابت‌ها شکایت کرد و ان را "«غیر قابل کنترل"» خواند. انگلیسی‌ها در بازی بعدی خود بسیار نا امیدکننده ظاهر شدند و در مقابل تیم نه چندان مطرح [[تیم ملی فوتبال الجزایر]] به نتیجه‌ای بهتر از تساوی ۰-۰۰–۰ نرسیدند. بعد از این بازی انتقادات از تیم ملی انگلیس و کاپلو اوج گرفت و انهاآنها در آستانه حذف در دور مقدماتی قرار گرفتند. انگلیس در بازی سوم خود سرانجام به برد رسید و با نتیجه ۱-۰۱–۰ تیم [[تیم ملی فوتبال اسلونی|اسلونی]] را شکست داد و به دور بعد راه یافت هر چند که در مرحله بعد، انهاآنها با شکست سنگین ۴-۱۴–۱ در برابر آلمان، از گردونه رقابت ها،رقابت‌ها، حذف شدند.

بعد از حذف از این رقابت ها،رقابت‌ها، مسئولین فوتبال انگلیس اعلام کردند که کاپلو با وجود ضعیف بودن عملکرد تیم در جام جهانی، به عنوان سرمربی تیم ملی انگلیس باقی خواهد ماند.

کاپلو در سال ۱۹۴۶ در خانواده‌ای کاتولیک و کاملاً مذهبی به دنیا امدآمد. والدینش معلم مدرسه بودند و عمویش بازیکن فوتبال. فابیو کاپلو اکثر دوران زندگ خود را صرف ورزش و فوتبال کرده‌است. کاپلو با همسرش لورا در یک اتوبوس و زمانی‌که جوان بود آشنا شده بود. یعنی بیش از ۴۰ سال پیش. کاپلو دارای عقاید جالبی است و بارها بخاطر بیان عقایدش، دچار مشکل شده‌است. مثلاً حمایتش از [[فرانسیسکو فرانکو]] . در سال ۲۰۰۸ نیز پلیس ایتالیا اعلام کرد که در مورد فرار از مالیات، در مورد کاپلو در حال تحقیق است.

همچنین کاپلو اعلام کرده‌است که به هنر علاقه زیادی دارد. وی تاکنون کلکسیون‌های زیادی را جمع اوریآوری کرده‌است و گفته می‌شود که ارزش کارهای هنری که وی دارد، بیش از ۱۷ میلیون [[پوند استرلینگ|پوند]] است. [[واسیلی کاندینسکی]] هنرمند مورد علاقه کاپلو است.

|[[سرس ب 1964-65|1964–65]]||rowspan="3"|[[اسپال]]||[[سری ب]]||4۴||0۰||||||||||||||||

|[[سری آ 1965-66|1965–66]]||rowspan="2"|[[سری آ]]||20۲۰||1۱||||||||||||||||

|[[سری آ 1966۱۹۶۶-67۶۷|1966–67۱۹۶۶–۶۷]]||16۱۶||2۲||||||||||||||||

|[[سری آ 1967-68|1967–68]]||rowspan="3"|[[آ اس رم]]||rowspan="3"|[[سری آ]]||11۱۱||1۱||||||||||||||||

|[[سری آ 1968۱۹۶۸-69۶۹|1968–69۱۹۶۸–۶۹]]||25۲۵||6۶||||||||||||||||

|[[سری آ 1969۱۹۶۹-70۷۰|1969–70۱۹۶۹–۷۰]]||26۲۶||4۴||||||||||||||||

|[[سری آ 1970-71|1970–71]]||rowspan="6"|[[یوونتوس]]||rowspan="6"|[[سری آ]]||27۲۷||5۵||||||||||||||||

|[[سری آ 1971۱۹۷۱-72۷۲|1971–72۱۹۷۱–۷۲]]||29۲۹||9۹||||||||||||||||

|[[سری آ 1972۱۹۷۲-73۷۳|1972–73۱۹۷۲–۷۳]]||27۲۷||3۳||||||||||||||||

|[[سری آ 1973۱۹۷۳-74۷۴|1973–74۱۹۷۳–۷۴]]||27۲۷||4۴||||||||||||||||

|[[سری آ 1974۱۹۷۴-75۷۵|1974–75۱۹۷۴–۷۵]]||28۲۸||3۳||||||||||||||||

|[[سری آ 1975۱۹۷۵-76۷۶|1975–76۱۹۷۵–۷۶]]||27۲۷||3۳||||||||||||||||

|[[سری آ 1976-77|1976–77]]||rowspan="4"|[[آ.ث. میلان]]||rowspan="4"|[[سری آ]]||26۲۶||1۱||||||||||||||||

|[[سری آ 1977۱۹۷۷-78۷۸|1977–78۱۹۷۷–۷۸]]||28۲۸||3۳||||||||||||||||

|[[سری ب 1978۱۹۷۸-79۷۹|1978–79۱۹۷۸–۷۹]]||8۸||0۰||||||||||||||||

|[[سری آ 1979۱۹۷۹-80۸۰|1979–80۱۹۷۹–۸۰]]||3۳||0۰||||||||||||||||

{{Football player statistics 3|1|ITA}}332||45۴۵||||||||||||||||

{{Football player statistics 5}}332||45۴۵||||||||||||||||

آخرین زمان به روز رسانی: جون 2014۲۰۱۴

* [[جام حذفی ایتالیا]] : ۱ بار | سال ۶۹-۱۹۶۸۶۹–۱۹۶۸

* [[سری آ|سری آ ایتالیا]] : ۳ بار | سال‌های ۷۵-۱۹۷۴ - ۷۳-۱۹۷۲ - ۷۲-۱۹۷۱

* [[سری آ|سری آ ایتالیا]] : ۱ بار | سال ۷۹-۱۹۷۸۷۹–۱۹۷۸

* [[جام حذفی ایتالیا]] : ۱ بار | سال ۷۷-۱۹۷۶۷۷–۱۹۷۶

* [[سری آ|سری آ ایتالیا]] : ۴ بار | سال‌های ۹۶-۱۹۹۵ - ۹۴-۱۹۹۳ - ۹۳-۱۹۹۲ - ۹۲-۱۹۹۱

* [[سوپر کاپ ایتالیا]] : ۳ بار | سال‌های ۱۹۹۴ - ۱۹۹۳ - ۱۹۹۲

* [[لیگ قهرمانان اروپا]] : ۱ بار | سال ۹۴-۱۹۹۳۹۴–۱۹۹۳

* [[سوپر کاپ اروپا]] : ۱ بار | سال ۱۹۹۴

* [[سری آ|سری آ ایتالیا]] : ۱ بار | سال ۰۱-۲۰۰۰۰۱–۲۰۰۰

* [[جام حذفی ایتالیا]] : ۱ بار | سال ۲۰۰۱

* [[سری آ|سری آ ایتالیا]] : ۲ بار | سال‌های ۰۵-۲۰۰۴ - ۰۶-۲۰۰۵ (پس گرفته شدند)

* [[لالیگا]] : ۲ بار | سال‌های ۰۷-۲۰۰۶ - ۹۷-۱۹۹۶

* مربی سال لیگ ایتالیا : ۱ بار | سال ۲۰۰۵

* شخصیت ورزشی سال و مربی سال از طرف [[بی بی سیبی‌بی‌سی]] : ۱ بار | سال ۲۰۰۹

{{مربیان آ. ث میلان}}