تیم ملی فوتبال ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

تیم ملی در شهریور ۱۳۶۹ پای به [[بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰]] در [[پکن]] گذاشت و در مرحله گروهی با کره‌شمالی و مالزی همگروه شد. ایران توانست به آسانی با دو برد از گروهش صعود کند و در مرحله یک چهارم پایانی ژاپن را نیز مغلوب کرد تا در مرحله نیمه‌نهایی حریف تیم کره‌جنوبی شود. دیدار با کره که چند ماه پیش به عنوان نماینده آسیا در جام جهانی ۱۹۹۰ شرکت کرده بود تبدیل به دیداری حساس و نفس‌گیر شد که ایران در پایان تنها در [[وقت اضافه|وقت‌های اضافه]] بر روی فرار زیبا و ضربه فنی [[سیروس قایقران]] موفق شد با نتیجه ۰-۱ کره‌جنوبی را مغلوب کند و پای به دیدار نهایی بگذارد.<ref>{{یادکرد وب|وب‌گاه=www.teammelli.com|نشانی=http://www.teammelli.com/matchdata/details/matchdetails.php?id=2106|عنوان=Statistics: Iran [ Team Melli]|بازبینی=2018-06-01}}</ref> در دیدار فینال ایران باز هم در مقابل کره شمالی صف‌آرایی کرد و در حالی که تیم کره‌شمالی از دقیقه ۶۵ به دنبال اخراج یک بازیکنش ده نفره شد بود، ایران نتوانست دروازه رقیب را باز کند تا بعد از ۱۲۰ دقیقه بازی در وقت‌های اصلی و اضافه دو تیم به نتیجه‌ای بهتر از ۰-۰ دست نیابند و کار به [[ضربات پنالتی]] بکشد. برای ایران سیروس قایقران، [[محمدحسن انصاری‌فرد|محمد انصاری‌فرد]]، [[علی افتخاری (بازیکن فوتبال)|علی افتخاری]] و [[مجید نامجو مطلق|مجید نامجومطلق]] ضربات‌شان را گل کردند تا ایران بعد از شانزده سال مجدداً قهرمان بازی‌های آسیایی شود.<ref>{{یادکرد وب|وب‌گاه=www.teammelli.com|نشانی=http://www.teammelli.com/matchdata/details/matchdetails.php?id=2107|عنوان=Statistics: Iran [ Team Melli]|بازبینی=2018-06-01}}</ref> [[احمدرضا عابدزاده]] با مهار دو پنالتی از سه پنالتی بازیکنان تیم کره‌شمالی در پیروزی و قهرمانی تیم ملی نقش تعیین‌کننده‌ای داشت. این قهرمانی نخستین قهرمانی ایران بعد از انقلاب ۱۳۵۷ نیز بود. یک سال بعد از این بازی‌ها در مهر ۱۳۷۱ تیم ایران به عنوان [[بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰|قهرمان آسیا]] به مصاف [[تیم ملی فوتبال الجزایر|الجزایر]] [[جام ملت‌های آفریقا ۱۹۹۰|قهرمان آفریقا]] رفت تا قهرمان [[جام ملت‌های آفریقا–آسیا|جام ملت‌های آفریقا-آسیا]] مشخص شود و با وجود برتری ۱-۲ در تهران در بازی رفت در بازی برگشت در [[الجزیره]] ۰-۱ باخت تا با توجه به قانون گل زده در خانه حریف این عنوان را به حریف آفریقایی تقدیم کند.<ref>{{یادکرد وب|وب‌گاه=www.rsssf.com|نشانی=http://www.rsssf.com/tablesa/asgames90.html|عنوان=Asian Games 1990|بازبینی=2018-06-01}}</ref> در بهار ۱۳۷۱ تیم ملی یک صعود آسان را به [[جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۲]] تجربه کرد. تیم ملی بر اساس همان ترکیب قهرمان بازی‌های آسیایی برای جام ملت‌ها بسته شد، اما در جریان بازی‌های مشخص شد که تیم ایران بسیار ضعیف و ناآماده بود و با یک برد و تساوی به ترتیب برابر کره‌شمالی و امارات متحده عربی، تکلیف ایران برای صعود به بازی آخر مقابل ژاپن میزبان کشیده شد. ایران در آن بازی با روحیه‌ای متزلزل ظاهر شد و در دقیقه ۵۵ بازی با اخراج [[جمشید شاه‌محمدی (بازیکن فوتبال)|جمشید شاه‌محمدی]] ده نفره نیز شد و در نهایت در دقیقه ۸۷ با اشتباه احمدرضا عابدزاده مقاومت ایران در هم شکست و ژاپن بازی را ۰-۱ برد و به همراه امارات از گروه صعود کرد و ایران در همان مرحله گروهی حذف شد تا یکی از تلخ‌ترین نتایج فوتبال ملی ایران رقم بخورد. داور بازی بعد از گل ژاپن فرشاد پیوس، [[مجتبی محرمی]] و [[نادر محمدخانی]] را نیز اخراج کرد تا یک افتضاح اخلاقی نیز برای فوتبال ایران ثبت شود.<ref>{{یادکرد وب|وب‌گاه=www.varzesh3.com|نشانی=http://www.varzesh3.com/news/1195379/%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DA%86%D9%87-%D8%AC%D8%A7%D9%85-%D9%85%D9%84%D8%AA-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D8%A2%D8%B3%DB%8C%D8%A7-(1992)|عنوان=تاریخچه جام ملت های آسیا (1992) :: ورزش سه|بازبینی=2018-06-01}}</ref> این عملکرد تا به امروز بدترین عملکرد ایران در ادوار جام ملت‌های آسیا نیز می‌باشد. در خرداد سال بعد ایران بعد از نوزده سال بار دیگر در [[جام اکو]] شرکت کرد. [[جام اکو ۱۹۹۳|این دوره از بازی‌ها]] که به میزبانی ایران نیز برگزار شد با قهرمانی تیم ملی پایان یافت. ایران در این بازی‌ها برای نخستین بار با تیم‌های ملی کشورهای تازه استقلال یافته [[تیم ملی فوتبال ترکمنستان|ترکمنستان]] و [[تیم ملی فوتبال تاجیکستان|تاجیکستان]] بازی کرد.<ref>{{یادکرد وب|وب‌گاه=www.rsssf.com|نشانی=http://www.rsssf.com/tablese/eco93.html|عنوان=ECO Tournament 1993 - Tehran, Iran|بازبینی=2018-06-01}}</ref> یک هفته بعد از دیدار نهایی جام اکو ایران وارد کارزار مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا شد. ایران در مرحله نخست با تیم‌های میانمار، [[تیم ملی فوتبال تایوان|تایوان]]، سوریه و عمان همگروه شده بود. بازی‌ها به صورت رفت و برگشتی متمرکز در ایران و سوریه برگزار شدند و ایران توانست با سه پیروزی و سه تساوی و با نه امتیاز<ref group="پانویس">در آن زمان هر برد دو امتیاز داشت.</ref> به عنوان تیم صدرنشین گروه صعود کند. این در حالی بود که سوریه نیز همین نتایج را کسب کرده بود و ایران تنها به دلیل تفاضل گل بهتر توانست صدرنشین گروه شود. ایران در این بازی‌ها تعدادی از بازیکنانش را که در جام ملت‌ها محروم شده بودند به همراه نداشت و عابدزاده دروازه بان تیم ملی نیز در جریان بازی رفت با تایوان مصدوم شد.<ref>{{یادکرد وب|وب‌گاه=www.varzesh3.com|نشانی=http://www.varzesh3.com/news/1423752/4-%D8%AA%DB%8C%D8%B1-%D8%B1%D9%88%D8%B2-%D9%BE%D8%A7%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D8%B9%D8%A7%D8%A8%D8%AF%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%AA%DB%8C%D9%85-%D9%85%D9%84%DB%8C|عنوان=4 تیر روز پایان عابدزاده در تیم ملی :: ورزش سه|بازبینی=2018-06-06}}</ref> علی دایی در آن بازی‌ها برای نخستین مرتبه برای تیم ملی گلزنی کرد، وی بعدها بارها برای تیم ملی گل زد و حتی عنوان آقای گل جهان را هم از آن خود کرد.<ref>{{یادکرد وب|نام خانوادگی=جم|نام=Jamejam, جام|کد زبان=fa-IR|وب‌گاه=Jamejam Online|نشانی=http://jamejamonline.ir/sport/2893797063867737790/%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2%D8%8C-%D8%B3%D8%A7%D9%84%DA%AF%D8%B1%D8%AF-%D9%86%D8%AE%D8%B3%D8%AA%DB%8C%D9%86-%DA%AF%D9%84-%D9%85%D9%84%DB%8C-%D8%A2%D9%82%D8%A7%DB%8C-%DA%AF%D9%84-%D8%AC%D9%87%D8%A7%D9%86|عنوان=امروز، سالگرد نخستین گل ملی آقای گل جهان|بازبینی=2018-06-01}}</ref> بعد از این بازی‌ها و در مرداد همان سال [[محمد صفی‌زاده]] جای ناصر نوآموز را که استعفا داده بود به عنوان رئیس جدید فدراسیون فوتبال گرفت.<ref>{{یادکرد وب|وب‌گاه=www.magiran.com|نشانی=http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1402342|عنوان=روزنامه اعتماد86/2/20: محمد صفي زاده / زود آمد، زود رفت|بازبینی=2018-06-01}}</ref> سپس در بازی‌های مرحله دوم و نهایی که در مهر ۱۳۷۳ و به میزبانی دوحه برگزار شد تیم ملی در شرایطی به مصاف رقبا رفت که شایعه شده بود حتی در صورت صعود تیم ملی، ایران بازی‌ها را تحریم خواهد کرد و تیمی به آمریکا نخواهد فرستاد. اما ایران در این بازی‌ها بسیار ضعیف ظاهر شد و خط دفاع و دروازه‌بان ایران به شکل ویژه و غیرمنتظره‌ای ضعیف بودند به گونه‌ای که حتی شایع شده بود ایران از عمد بازی‌هایش را می‌بازد تا به جام جهانی نرود.<ref>{{یادکرد وب|کد زبان=fa|وب‌گاه=www.khabaronline.ir|نشانی=https://www.khabaronline.ir/detail/270562/sport/iran-soccer|عنوان=مرتضی فنونی‌زاده و پشت پرده حذف ایران از مسابقات مقدماتی جام‌جهانی 1994|بازبینی=2018-06-01}}</ref> دو شکست سنگین ۰-۳ برابر کره‌جنوبی و ۳-۴ برابر عربستان از سنگین‌ترین شکست‌های تیم ملی در دهه ۱۳۷۰ بودند. ایران بعد از شکست ۱-۴ برابر پرو در جام جهانی ۱۹۷۸ تا به آن زمان در هیچ بازی‌ای و از هیچ حریفی چهار گل نخورده بود. پس از این بازی‌ها علی پروین از پست سرمربی‌گری تیم ملی برکنار شد و حتی ورودش به ورزشگاه‌ها نیز ممنوع اعلام شد.<ref>{{یادکرد خبر|کوشش=شهروند|تاریخ=2014-08-28|عنوان=نگاهی به فوتبال ایران در ۳۵ سال گذشته/ بخش چهارم / ایرج مصداقی - شهروند|نشانی=http://shahrvand.com/archives/53093|زبان=fa-IR|تاریخ بازبینی=2018-06-01}}</ref> بعد از این بازی‌ها تیم ملی به مدت یک سال فعالیت سرمربی نداشت تا آنکه در مهر ۱۳۷۳ و برای حضور در [[بازی‌های آسیایی ۱۹۹۴]] هیروشیما، [[استانکو پوکله‌پوویچ]] به عنوان سرمربی جدید تیم ملی منصوب شد. بدین ترتیب ایران بعد از نوزده سال یک بار دیگر دارای یک مربی خارجی شد.<ref name=":13" /> تیم ملی که بدون برگزاری اردوی تدارکاتی و بازی دوستانه پای به بازی‌های آسیایی گذاشته بود نتایج بسیار ضعیفی کسب کرد و در سه بازی اول خود هیچ بردی به دست نیاورد و تنها یک گل زد. بدین ترتیب پیروزی ۰-۴ ایران در بازی آخر برابر یمن بسیار دیر و بی‌فایده بود و ایران در همان مرحله گروهی حذف شد.<ref>{{یادکرد وب|وب‌گاه=www.rsssf.com|نشانی=http://www.rsssf.com/tablesa/asgames94.html|عنوان=Asian Games 1994|بازبینی=2018-06-01}}</ref> بعد از این حذف سرمربی تیم ملی از کار خود برکنار شد.<ref name=":14" /> [[امیر عابدینی]] که از فروردین همان سال به عنوان رئیس جدید فدراسیون فوتبال برگزیده شده بود نیز از سمت خود استعفا کرد<ref name=":15" /> و تیم ملی ایران به مدت یک سال و نیم، تا اردیبهشت ۱۳۷۵ بدون سرمربی و بازی دوستانه، عملاً برای چهارمین مرتبه بعد از انقلاب ۱۳۵۷ تعطیل شد.<ref name=":5" /><ref name=":13" />