از جمله ارتفاعات زاگرس بوده که به صورت شرقی و غربی امتداد دارد و سمت شرق آن از گردنه تنگ وستگان شروع در منطقه چغاخور به حداکثر ارتفاع 3650متری۳۶۲۹ متری خود میرسد و نهایتاً در جنوب شهر ناغان در گردنه‌ای به نام سولگان ختم می‌گردد، کلار از شمال به تالابهای گندمان، چغاخور، علی آباد و سولگان منتهی است و در واقع وجود تالابهای فوق که به صورت زنجیر وار به هم پیوسته و مامن و زیستگاه بیش از سیصد هزار پرنده بومی و مهاجر، آبزی، کنار آبزی بوده و مدیون وجود ارتفاعات برفگیر کلار است. کلار علاوه بر تأمین آب تالابهای یاد شده که هریک به تنهائی چون نگین انگشتری از بابت [[تنوع زیستی]]، گردشگری و زیباشناسی بر تارک این خطه از ایران می‌درخشد، درضلع جنوبی نیز ذخیره گاه ژنتیکی جنگل‌های ارس را در دامن خود پرورده و کلار از لحاظ [[تنوع ژنتیکی]] و فون و فلور این دیار بی‌نظیر است. کلار نعمت بزرگ خداوندی است که به مردم این منطقه ارزانی شده، وجود دریاچه زیبا و منحصر بفرد قزل گل با مساحت ا۱۴۲ هکتار در ارتفاعات بالای3500بالای ۳۵۰۰ متر این کوه و تالابهای بین‌المللی چغاخور و گندمان مشرف در آنجا و جاری بودن قریب [[چهل چشمه]] بزرگ از اقصی نقاط منطقه و تمرکز مراکز جمعیتی جمعیتی در دامنه‌های و اضلاع اربعه ارتفاعات آن ارتزاق و تأمین معیشت اهالی و ساکنین روستاهای دامنه‌های کوه کلار را باعث شده‌است.
