کارنامه اردشیر بابکان: تفاوت میان نسخه‌ها

نخستین بار [[خدایار دستور شهریار ایرانی]] در سال ۱۸۹۹ میلادی این متن را به فارسی ترجمه و متن پهلویِ آن را نیز همراه با آوانویسی به [[خط اوستایی]] در [[بمبئی]] به چاپ رساند. ترجمهٔ فارسی دستور خدایار درست و رسا بود و اساس کار ترجمهٔ [[صادق هدایت]] از متن ''کارنامهٔ اردشیر بابکان'' قرار گرفت. سپس [[محمدجواد مشکور|محمد جواد مشکور]] این متن را ترجمه کرده و همراه با متن پهلوی در سال ۱۳۲۹ در تبریز منتشر کرد، و در پایان، [[بهرام فره‌وشی]] در سال ۱۳۵۴ ترجمهٔ فارسی خوبی از این متن را در تهران به چاپ رساند.

 

در آغاز، پس از شرح کوتاهی دربارهٔ وضع ایران پس از مرگ [[اسکندر]] و حکومت ملوک‌الطوایفی اشکانیان، آمده‌است که اردوان چهارم آخرین پادشاه اشکانی، بر سپاهان و پارس و نواحی نزدیک به آن فرمان می‌راند و [[بابک پدر اردشیر|بابک]]، نیای مادری اردشیر، در آن هنگام والی پارس بود.

 

</blockquote>

 

<blockquote>

در کارنامهٔ اردشیر بابکان ایدون نوشته‌شده‌است که پس از مرگ اسکندر رومی، ایرانشهر را ۲۴۰ کدخدای بود. اسپهان و پارس و سامان‌های نزدیک به آنها در دست سالارْ اردوان بود. بابک مرزبان و شهریار پارس و از گماردگان اردوان بود؛ و در [شهر] استخر نشیمن داشت. بابک را هیچ فرزند نام‌برداری نبود؛ و ساسان، [که] شبانِ بابک بود، همواره همراه با گوسفندان بود و از تخمهٔ دارای دارایان بود؛ و اندر دژخدایی [= حکومت بد] اسکندر به گریز و نهان‌رَوِش شده بود و با کردهای شبان می‌رفت.