گولاگ: تفاوت میان نسخه‌ها

''' اداره کل اردوگاه‌های کار و اصلاح'''<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2012/12/121221_an_solzhenitsyn_book_ussr.shtml یک روز سولژنیتسین: کتابی که شوروی را تکان داد]، بی‌بی‌سی فارسی</ref> که سرواژه آن به [[زبان روسی]] واژه «'''گولاگ'''» را تشکیل می‌داد، نام نهادی بود که اردوگاه‌های کار اجباری در نواحی دور افتاده [[اتحاد جماهیر شوروی]] از قبیل [[سرزمین]] سردسیر و [[یخبندان]] [[سیبری]] و [[استپ]]‌های [[قزاقستان]]، [[بیابان]]‌های [[ترکمنستان]] را در زمان حکومت [[ژوزف استالین]] اداره می‌کرد. محکومین سیاسی که حدود یک دهم [[شهروند]]ان [[شوروی]] شامل محکومین عادی و سیاسیون در اردوگاه‌های کار اجباری به سر بردند، درزمان استالین سه چهارم [[افسر (ارتش)|افسر]]ان و تمام [[پیشکسوت]]ان [[کمونیست]] و یاران [[لنین]] بجز خود استالین محاکمه و بجرمبه جرم [[خیانت]] [[اعدام]] شدند یا با یک درجه تخفیف محکوم به کار اجباری در گولاگ شدند در ضمن تمام افراد خانواده محکومین بجرمبه جرم خیانت زندانی می‌شدند، حتی کودکان و سالخوردگان را نیز شامل می شد. بسیاری از زندانیان از سرما، گرسنگی و خستگی جان باختند.

اکثر این افراد در اصل بی‌گناه بودند یا خطایی جزییجزئی داشتند. در آن زمان هر مخالفتی با حزب سرخ حاکمه، حکم [[اعدام]] را داشت. گاه توطئه خبرچینی علیه افراد یا اخبار غلط همسایه‌ها یا حتی غیبت غیر موجه از کار یا خطای جزییجزئی آماری در شمارش اجناس یا گفتن یک جک ضد کمونیزم، حکم اعزام به گولاگ را داشت.

در شب ۲۴ فوریه سال ۱۹۵۶ میلادی، درجلسه کنگره بیستم [[حزب کمونیست کوبا]] [[اتحاد جماهیر شوروی]]، [[خروشچف]] در یک سخنرانی محرمانه در یک گزارش چهار ساعته جنایات استالین را آشکارا محکوم نمود و وجود گولاگ‌ها را مایه شرم و نهایت بی رحمی خواند. بعد از آن، آزادی و رجوع بازماندگان گولاگ‌ها به جامعه و موقعیت قبلی مهیا شد.<ref>

* ساخت کانال بزرگ [[قرهبیابان قومقره‌قوم]] [[ترکمنستان]] بطول تقریبی ۸۰۰ کیلومتر که فاز اول در سال‌های ۵۹-۱۹۵۴ به طول ۴۰۰ کیلومتر بدست زندانیان گولاگ اجرا گردید.