خاطرات یک مغ: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده، در کتاب از [[آگاپه]] به عنوان «عشقی که می‌بلعد»<ref>خاطرات یک مغ، پائولو کوئلیو، برگردان آرش حجازی، تهران، کاروان ۱۳۷۹، صفحهٔ ۱۱۵</ref> یاد می‌کند بدین معنا که فرد را در خود غرق می‌کند و بالاترین درجه از عشق است. {{سرخط}}

به نظر نویسنده این کتاب، آگاپه خود بر دو گونه است، نوعی از آگاپه که به [[عرفان]] و عشق ورزی به [[خداوند]] است و گونه‌ای دیگر که به شیفتگی مربوط می‌شود؛ و از نظر باستانیان، شیفتگی به معنای [[خلسه]]، جذبه و پیوند با خداوند است.<ref>خاطرات یک مغ، پائولو کوئلیو، برگردان آرش حجازی، تهران، کاروان ۱۳۷۹، صفحهٔ ۱۲۳</ref>{{سرخط}}

 

== یادداشت مترجم کتاب ==