اندرو جانسون: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fatemibot (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۷۵:
یکی از اقدامات رادیکالها تصویب لوایحی در مورد برده‌های سابق بود. جانسون لوایح تصویب شده را وتو کرد. رادیکالها توانستند رای کافی را در کنگره برای تصویب این لایحه، برغم وتوی رئیس جمهوری گرد آورند. این نخستین بار بود که کنگره علی‌رغم وتوی رئیس جمهوری لایحه‌ای را به تصویب رساند. کنگره در نهایت لایحه قانون مدنی سال ۱۸۶۶ را تصویب کرد که بر اساس آن سیاهان به عنوان شهروند آمریکا پذیرفته می‌شدند و هر تبعیضی علیه آن‌ها ممنوع می‌شد.
چند ماه بعد کنگره متمم چهاردهم قانون اساسی را تصویب کرد. در این متمم آمده بود که هیچ ایالتی نباید فردی را از زندگی، آزادی، یا مالکیت، بدون طی مراحل قانونی محروم کند.
هیچ‌یک از ایالتهایی که پیش از جنگ عضو کنفدراسیون بودند بجز تنسی حاضر به پذیرش اصلاحیه نشدند. علاوه بر این دو شورش نژادی خونین در جنوب رخ داده بود. جانسون در جریان یک سخنرانی در غرب میانه با خشم حضار روبرو شد. پاییز همانسال،همان‌سال، جمهوری خواهان رادیکال در انتخابات کنگره به پیروزی چشمگیری دست یافتند.
در ماه مارس سال ۱۸۶۷، رادیکالها طرح خود را برای بازسازی تصویب کردند و به اجرا درآوردند که بر اساس آن در ایالتهای جنوبی [[حکومت نظامی]] اعلام شد. آن‌ها همچنین با تصویب قوانینی محدودیتهای جدیدی برای رئیس جمهوری ایجاد کردند و زمانی‌که جانسون، ادوین استنتون، وزیر جنگ کابینه را برکنار کرد، جانسون به زیر پاگذاشتن قانون و سوءاستفاده از قدرت متهم شد و مورد استیضاح قرار گرفت. اما جانسون در سنا تبرئه شد. سال ۱۸۷۵، وشش سال پس از پایان دوره ریاست جمهوری اش، جانسون در انتخابات مجلس سنا از ایالت تنسی انتخاب شدو به واشینگتن بازگشت. اندرو جانسون چند ماه پس از آن در ژوئیه سال ۱۸۷۵ درگذشت.<ref name="voanews.com" />
{{-}}