وحيد به سبب استعداد ذاتی، به تحصيل مقدمات علوم زمانی خود مشغول گرديدوگرديد و در فن سياغ و امور دفتريدفتری و استيفا مهارت و در انشاء و حسن خط به حسب مقدور كوشيد. پس از فراغت از تحصيل وارد خدمات ديوانيديوانی شد، وي نخست به عنوان دستيار ميرزا صالح پسر ميرزا باقر توجيه نويس به تحرير جلديجلدی از دفاتر توجيه مشغول گرديد و چون ميرزا صالح فوت نمود، ميرزا طاهر (وحيد) با لياقتيلياقتی كه از خود ظاهر ساخته بود، به عنوان دستيار و مشير و مشار اعتمادالدوله ميرزا تقيتقی مشهور به سارو تقيتقی و زير شاه صفيصفی و شاه عباس دوم، كفالت آن خدمت را عهده دار شد.
پس از قتل ساروتقی ، اعتمادالدوله -سيد علاء الدين خليفه سلطان- صدرالعظم دستگاه شاه عباس دوم منصب مجلس نويسينويسی يا وقايع نگاري را به عهده وحيد قزوينيقزوينی نهاد ، و به سال ۱۰۵۵ هجری قمری مورخ رسمي دربار شاه عباس دوم و مامور نوشتن تاريخ سلطنت اين پادشاه شد. او همچنين بعد از وزارت شيخ عليخان زنگنه يك چند با لقب عمادالدله وزير اعظم شاه سليمان گشت و تا جلوس شاه سلطان حسين بر اين مسند باقی ماند. وحيد قزوينی علاوه بر مشاغل ديوانی، وقايع نگار و شاعري توانا بوده و آثاري نيز از خود به يادگار نهاده است.
در [[تذکره حزین|تذکرهٔ حزین]] از او به نام «وحید الزمان» یاد شده است و می‌گوید از تعریف بی‌نیاز است. میرزا طاهر وحید ابتدا منشی [[ساروتقی اعتمادالدوله]]، وزیر [[شاه صفی]] و [[شاه عباس دوم]] بود. او در اواخر پادشاهی [[شاه سلیمان]] و اوایل پادشاهی [[شاه سلطان حسین]] با لقب [[اعتمادالدوله]] وزیر اعظم بود. وحید قزوینی در تاریخ ۱۱۲۰ ه.ق. درگذشت. برادر او «محمدیوسف»، مؤلف [[تاریخ خلد برین]] است.
