تاریخ الهیات مسیحی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: ویرایش جزئی |
|||
خط ۶:
'''کلیسا تا سال ۵۰۰ میلادی'''
[[کلیسا]]ی مسیح که در سال ۱۰۰ میلادی اقلیتی کوچک، و بعضاً تحت آزار و جفا بود، بین سال‌های ۱۰۰ تا ۵۰۰ دچار تحولاتی شگفت‌انگیز شد. اگرچه از اناجیل چهارگانه۱ و رسالات رسولان در کلیساها استفاده می‌کردند، اما هنوز به شکل «عهدِجدید»۲ مجموعه‌ای مدون نشده بودند. اگرچه اعترافاتی کوتاه چون «عیسی خداوند است» بر زبان‌ها بود اما هنوز اعتقادنامه‌های رسمی وجود نداشت. کلیسا از نظر سازمانی، چنانکه در دوران عهدِجدید می‌بینیم، تحت نظم و قانونمندی خاصی نبود و در هر منطقه، سازمان‌دهی خاصِ خود را داشت. پرستش و عبادت نیز شیوۀ خاصی نداشت، اگرچه عبادت‌کنندگان دعاهای خاصی از جمله [[دعای ربانی]] را ذکر می‌کردند.
اما در سال ۵۰۰ وضعیتی کاملاً متفاوت حاکم بود. خیل عظیمی از ساکنان امپراطوری روم خود را مسیحی می‌خواندند و مسیحیت مذهب رسمی امپراطوری شده بود. همچنین کلیساهایی مستقل در ماورای مرزهای امپراطوری - برای مثال در مناطقی چون اتیوپی و هند - وجود داشت. کتاب‌مقدس۳ شامل عهدِعتیق۴ و جدید بود که عهدِجدید آن دقیقاً همان عهدِجدید امروزیِ ما، اما در برخی مناطق کمی متفاوت بود. در این زمان دو اعتقادنامۀ عمده کاربرد وسیع داشت. همچنین درک صریحی از «راست‌دینیِ»۵ مسیحی، خصوصاً در مورد آموزۀ۶ تثلیث و شخصیت مسیح، وجود داشت که در تقابل با بدعت‌ها قرار می‌گرفت. خدمت کلیسایی به سه شکل خدمت اسقفان۷ مشایخ۸ و شماسان۹ درآمده بود، هر چند این ساختار در برخی مناطق اندکی متفاوت بود. پرستش کلیسا کاملاً شکل آیینی به‌خود گرفته بود و همراه مجموعه‌ای از دعاهای مدون انجام می‌شد.
| |||