پویانمایی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Fzn.parham (بحث | مشارکت‌ها)
سوء استفاده از دانشنامه ی ویکیپدیا برای تبلیغ صفحات شخصی در شبکه های اجتماعی غیر.
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
Fzn.parham (بحث | مشارکت‌ها)
←‏پویانمایی سنتی: تنظیم ساختار و توالی، افزودن مطلب، حذف موارد اضافی و توضیحات تکراری
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۳۴:
== تکنیک‌ها ==
=== پویانمایی سنتی ===
پویانمایی یا انیمیشن سنتی به مجموعه تکنیکهای اشاره شده در زیر گفته میشود که پیش از ظهور پویانمایی رایانه ای برای تولید تمامی فیلمهای انیمیشن استفاده میشده است و بجز تکنیک اسکرچینگ که در آن مستقیماً توسط یک سوزن روی حلقه ی فیلم حکاکی صورت میگیرد الباقی تنها از طریق عکاسی فریم به فریم حاصل میشدند. فریم‌های فیلم پویانمایی سنتی، در اصل عکس‌هایی از طراحی‌ها، اشیاء، موجودات زنده و یا تغییرات نور و .... هستند که از طریق عکاسی برداشت شده اند و با به هم چسبیدن نگاتیو های این عکسبرداری ها حلقه ی فیلمی تشکیل می یافته که در دستگاههای آپارات و ... بدون توقف قابل پخش بوده است. برای ایجاد توهم حرکت، هر فریم(نگاتیو) تفاوت ناچیزی با یک فریم پیش‌تر از آن دارد.
سِل‌پویانمایی، انیمیشن سنتی و روشی بود که برای اکثر فیلم‌های پویانمایی اوایل قرن بیستم استفاده می‌شد. فریم‌های فیلم پویانمایی سنتی، در اصل عکس‌هایی از طراحی‌هایی هستند که بر روی کاغذ کشیده شده‌اند. برای ایجاد توهم حرکت، هر طراحی تفاوت ناچیزی با یک طرح پیش‌تر از آن دارد. طراحی‌های پویانما روی ورقه‌های شفافی به نام سل (طلق) ترسیم یا فتوکپی می‌شوند، طلق شخصیت‌های کامل شده را روی پس زمینه نقاشی شده قرار می‌دهند و بوسیله دوربین ثابتی یک به یک با فیلم سینمایی عکس می‌گیرند.
از نمونه‌های فیلم‌های بلند پویانمایی سنتی می‌توان به [[پینوکیو (فیلم ۱۹۴۰)|پینوکیو]]، [[مزرعه حیوانات (فیلم ۱۹۵۴)|مزرعه حیوانات]] و [[آکیرا]] اشاره کرد.
 
این روش در آغاز قرن ۲۱ منسوخ شد، اما امروزه طرح‌های پویانماها و پس زمینه‌ها، اسکن یا مستقیماً در رایانه طراحی می‌شوند. [[نرم‌افزار]]های مختلفی برای رنگ آمیزی و شبیه‌سازی حرکات دوربین و افکت‌ها استفاده می‌گردد. قطعهٔ پویا شدهٔ نهایی را برای یکی از چندین رسانه‌های پخش، خروجی می‌گیرند، که شامل فیلم سنتی [[فیلم ۳۵ میلی‌متری|۳۵ میلی‌متری]] و نیز رسانه‌های جدید تر مانند [[ویدئوی دیجیتال]] می‌شود. ظاهر سِل‌پویانمایی هنوز حفظ شده و کارهای پویانمایی شخصیت‌ها، اغلب در طول ۷۰ سال گذشته همسان باقی‌مانده‌است. از نمونه‌های فیلم‌های بلند پویانمایی سنتی می‌توان به [[پینوکیو (فیلم ۱۹۴۰)|پینوکیو]]، [[مزرعه حیوانات (فیلم ۱۹۵۴)|مزرعه حیوانات]] و [[آکیرا]] اشاره کرد.
 
 
انواع روش‌های پویانمایی سنتی عبارتند از:
 
* '''پویانمایی محض:''' به روشی از تولید پویانمایی سنتی با کیفیت بالا گفته می‌شود که طرح‌های پرجزئیات و حرکات پذیرفتنی و معقول دارد و نتیجه‌ای با حرکات نرم و روان ارائه می‌دهد. این روش پویانمایی‌هایی در سبک‌های متفاوتی همچون سبک واقع گرا، مانند محصولات [[شرکت والت دیزنی]] و سبک کارتونی مانند آثار استودیو [[وارنر |برادران وارنر]] ایجاد می‌کند.
برخی از انواع روش‌هایتکنیکهای پویانمایی سنتی عبارتند از:
* '''روتوسکوپی:''' تکنیکی است که در آن طرح هر فریم از روی حرکات عکس‌های واقعی ترسیم می‌شود. ارباب حلقه‌ها ۱۹۷۸ و اساس بسیاری از حرکات حیوانات در اکثر کارهای دیزنی نیز همین روش است.
* ''' سِل انیمیشن:'''
* '''استاپ‌موشن:''' در این روش هر فریم عکسی از اجسام واقعی است، پویانما اجسام یا شخصیت‌های درون صحنه را فریم به فریم به صورت ناچیزی حرکت می‌دهد، و عکس می‌گیرد. هنگامی که فریم‌های فیلم به صورت متوالی نمایش داده شوند توهم حرکت اجسام ایجاد می‌شود. (مانندِ [[عروس مرده]] به کاگردانی [[تیم برتون]])
سل در واقع صفحه ی شفافی است که میتواند از جنسهای مختلف ساخته شود که از آن جمله شیشه طلق،نایلون و فیلم خام رادیولوژی و.... هستند ولی طلقای نایلونی که هم سبک انعطاف پذیر نشکن و کم خطر و قابل بازیافت و ارزان قیمت تر هستند مناسبترین گزینه اند.
این تکنیک در ابتدای راه بدین لحاظ مورد اهمیت ، توجه و کاربرد گسترده قرار گرفت که این امکان را در اختیار فیلمسازان قرار میداد که بازیگران را در کنار کاراکترهای نقاشی شده قرار دهند و در واقع بلیط ورود کارتونها به دنیای واقعی بود و نیز در پروژه های انیمیشن محض باعث افزایش قابل توجهی در سرعت تولید میشد و بلیط ورود صنعت انیمیشن به بازار درآمد و پول بود دیگر نیازی نبود که فضاهای پس زمینه یا بک گراند بارها و بارها طراحی شوند، به عنوان مثال در پلان های تعقیب و گریز یک بک گراند (دارا یا فاقد حرکت) طراحی شده و کاراکترهایی که در تعقیب هم بودند یک به یک از روی این بک گراند با رعایت سیکل حرکتشان عبور داده میشدند و یا زمانی که حرکتی در چند پلان یکسان بود طراحی‌های انیماتور یا پویانما تنها برای یک مرتبه روی طلق شفافی به نام سل (طلق) ترسیم میشدند و دیگر نیاز نبود که کپی شوند و بارها استفاده میشدند.
این تکنیک با ورود تکنیکهای نوین همچون بک پروجکشن و سپس پرده های سبز و آبی و ... منسوخ شد، اما هنر سِل‌ انیمیشن هنوز حفظ شده و برخی کارهای پویانمایی با این روش ساخته میشوند که به لحاظ هنری ارزشمند و شایسته ی قدردانی و توجه هستند.
 
* '''استاپ‌موشناستاپ‌ موشن:''' مجموعه ی تکنیکهایی که با تصویر برداری فریم به فریم توسط دوربین و عکاسی و در اینمحیط فیزیکال واقعی شامل عناصر مشهود پنهان بعنوان مثال: نور و لوازم نور پردازی ، دکور ، جاذبه ی زمین و... ساخته شوند در زیر مجموعه استاپ موشن جای دارند که در روشآن هر فریم عکسی از اجسام واقعی است، پویانما اجسام یا شخصیت‌های درون صحنه را فریم به فریم به صورت ناچیزی حرکت می‌دهد، و عکس می‌گیرد. هنگامی که فریم‌های فیلم به صورت متوالی نمایش داده شوند توهم حرکت اجسام ایجاد می‌شود. (مانندِ [[عروس مرده]] به کاگردانی [[تیم برتون]])
در مورد استاپ موشن توجه به این نکته مهم است که استاپ موشن تکنیکی است ذاتاً سه بعدی که در برخی گونه ها مانند کات اوت تنها دو بعد تصویر برداری شده ویا نمایش داده شده و یا مورد تاکید واقع میشود.
* '''زنده‌نگاری خمیری:''' پیکره شخصیت‌ها و اجسام متحرک از ماده‌ای نرم ساخته می‌شود که ممکن است اسکلت هم داشته باشند تا فیگور آن‌ها را ثابت نگه دارد. روش فیلمبرداری هم مانند استاپ-موشن است.
* '''کات-اوت:''' نوعی از زنده نگاری استاپ موشن است که بوسیله قطعات مسطحی مانند کاغذ ساخته می‌شود. پویانما هر فریم قطعات را کمی جابه‌جا می‌کند.