دوران اوج حکومت اموی اندلس در زمان [[عبدالرحمن سوم]] و [[حکم دوم]] بود. عبدالرحمن سوم با فائق آمدن بر مشکلات حکام مخالف قدرت امویان اندلس را به اوج رسانید.
== برتری بر مسیحیان شمال ==
این سالهاازقرون وسطی از نظر موفقیتهای بسیاری در جامع علوم که در مقابل حکومتهایدولتهایی مسیحیکه شمالدین رسمیشان مسیحیت بود یعنی [[لئون]] و [[ناوارا]] بدست آمد نیز ارزشمند بود. اقتدارقدرت و برتری عبدالرحمن و اخلاف او را پادشاه لئون و ملکه ناوارا و کنت بارسلون به رسمیت شناختند و این شناسائی اموی فقط ظاهری و تشریفاتی نبود بلکه همراه بود با پرداخت خراجپول و باجدرآمد سالانه که عدم پرداخت نکردن ان منجر به حمله و هجوم تنبیهی می‌شد. بدین ترتیب اقتدارقدرت و نظارتتابعیت گرفتن مسلمین بر [[شبه‌جزیره ایبری]] در این زمان تا پایان قرن بیش از هر زمان دیگری قبل و بعد از ان بود.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ دولت اسلامی در آندلس|نام خانوادگی=عنان|نام=محمدعبدالله|ناشر=انتشارات کیهان|سال=|شابک=|مکان=تهران|صفحات=ص۴۵۷}}</ref>
