خلافت فاطمیان: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏خلفای فاطمی: انتقال از مقاله حسن صباح
خط ۲۶:
* دورهٔ اول از سال ۴۲۷ تا ۴۵۰ هجری قمری را شامل می‌شود که عصر اقتدار خلافت بوده‌است، امپراطوری فاطمی به بزرگ‌ترین حد خود رسیده و معشیت اجتماعی در بهترین وضع قرار داشته‌است.<ref>{{پک|ناصری طاهری|۱۳۷۹|ک=فاطمیان در مصر|ص=۸۹}}</ref>
* دورهٔ دوم از سال ۴۵۰ تا پایان عمر وی طول کشیده‌است که با عنوان عصر اقتدار وزارت نامیده می‌شود. در آن زمان خلیفه به علت بحران‌های اقتصادی مصر تمام ثروت و شکوه خود را از دست داد. عده‌ای معتقداند اقتدار وزیران با ورود بدرالجمالی به مصر در سال ۴۶۶ هجری قمری آغاز شد.<ref>{{پک|ناصری طاهری|۱۳۷۹|ک=فاطمیان در مصر|ص=۸۹}}</ref>
پس از مرگ وزیر ابوالقاسم علی بن احمد جرائی در سال ۴۲۷ هجری به دلیل کم سن بودن المستنصر مادرش امور را به دست گرفت. او به مغربی‌ها که بخش اعظم سپاه بودند توجه بیشتری نشان داد و این مسئله باعث نزاع بین مغربی‌ها و ترکان شد. در زمان وزارت ابوالفرج عبدالله بن محمد بابلی، وزیر فلسطینی المستنصر، گرایش به سمت مغربی‌ها دو چندان شد و جنگ بین آن‌ها شدیدتر. ترکان در این نزاع پیروز شدند. در آن هنگام بدرالجمالی حکومت [[عکا]] را در دست داشت که به خواست خلیفه در جمادی الاولی سال ۴۶۶ هجری به مصر آمد. او سپاه را سامان داد و به «السید الاجل امیر الجیوش» مشهور شد و اوضاع را آرام کرد. <ref>{{پک|ناصری طاهری|۱۳۷۹|ک=فاطمیان در مصر|ص=۹۰–۹۱}}</ref>

پس از اودرگذشت فرزندشبدرالجمالی افضلدر ملقبسال به۴۸۷ شاهنشاههجری، درفرزندش سال[[افضل ۴۸۷شاهنشاه]] هجریاداره امور مصرفاطمیان را به دست گرفت. چند ماه از وزارت او نگذشته بود که خلیفهالمستنصر از دنیا رفت و با سیاست افضل اولین انشعاب شکل گرفت. وی مانع به حکومت رسیدن المستنصر[[نزار]] فرزند ارشد خلیفه شد و [[المستعلی بالله]] که شوهر خواهرش بودبود، را به قدرت رساند و نزار در اسکندریه توسط سپاهیان افضل کشته‌شد. در دوران خلافت الامر باحکام الله که از سال ۴۹۵ تا ۵۲۴ هجری قمری طول کشید بدرالجمالیافضل قدرت برتر مصر بود. او حکومت را به صورت موقت از قاهره به جنوب فسطاط انتقال داد و آن‌جا را دارالملک نامید و دیوان‌ها را به آن مرکز منتقل کرد. او مسیحیان را نیز در حکومت خود به کار گرفت، مثل ابوالبرکات یوحنا بن ابولیث نصرانی که در دیوان تحقیق مشغول به کار بود. افضل خود توسط یکی از غلامان خلیفه الآمر باحکام الله در شب فطر سال ۵۱۵ هجری به قتل رسید. این چنین شد که اسماعیلیه به دو قسمت تقسیم شد.<ref>{{پک|ناصری طاهری|۱۳۷۹|ک=فاطمیان در مصر|ص=۹۱–۹۳}}</ref>
 
آمر در ذی‌القعده سال ۵۲۴ هجری قمری هنگامی که از گردشگاه بازمی‌گشت در سن ۳۴ سالگی به دست [[اسماعیلیان (مذهب)|اسماعیلیان]] کشته‌شد. پس از او ابوعلی فرزند افضل به حکومت رسید. گروهی از یمنی‌ها اعتقاد داشتند آمر فرزندی به نام طیب داشته‌است که غایب است و این موضوع باعث انشعاب دوم شد. آن‌ها با نام طیبه خود را از مصریان جدا کردند. با تلاش دو غلام آمر به نام «جوامرد» و «برغش» عموزاده خلیفه به نام عبدالمجید به حکومت رسید.<ref group="پ">چون خلیفه پسری نداشت، ابوعلی که زندانی وی بود و پس از مرگ او آزاد شده‌بود امور را به دست گرفت.</ref> در آن زمان بهرام ارمنی که از والیان فاطمی بود به وزارت رسید. وی اولین مسیحی بود که وزارت تفویض را در دست گرفت و با در دست داشتن آن پای مسیحیان را به قاهره باز کرد.<ref>{{پک|ناصری طاهری|۱۳۷۹|ک=فاطمیان در مصر|ص=۹۳–۹۵}}</ref>