آتیلا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ویرایش Kralturkbot (بحث) به آخرین تغییری که UnitedPowers انجام داده بود واگردانده شد برچسب: واگردانی |
Kralturkbot (بحث | مشارکتها) اصلاح متن برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱:
{{جعبه اطلاعات پادشاهی
| نام = آتیلا
| عنوان = فرمانروای قوم ترکهای هون
| تصویر = Eugene Ferdinand Victor Delacroix Attila fragment.jpg
| دوران = از ۴۳۴ تا ۴۵۳ میلادی
خط ۱۱:
}}
[[پرونده:De Neuville - The Huns at the Battle of Chalons.jpg|200px|بندانگشتی|چپ|نگاره هونها در جنگ دشت کاتالینیها، نگاره نقاش فرانسوی، آلفونه ماری آدولف دنویل. در این جنگ، آتیلا کشته شد.]]
'''آتیلا''' (۴۰۵ تا ۴۵۳ میلادی): رهبر قوم ترکهای[[هون]] که در زمان حیاتش بزرگترین امپراتوری را در
اروپا، از رود [[اورال]] تا [[دانوب]] داشت. در زمان فرمانرواییاش وی یکی از مخوفترین دشمنان امپراتوریهای روم غربی و شرقی بود. رومیان به او لقب ''تازیانه خداوند'' داده بودند<ref>[http://ancienthistory.about.com/cs/attilathehun/a/attilathehun.htm Attila the Hun - Information on Attila the Hun<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref> و به او باج میدادند تا کاری به کار رم نداشته باشد. <!-- دربارهاش نوشتهاند: خدا او را برای تکان دادن تاریخ آفریده بود.{{مدرک}} -->
آتیلا در آغاز به [[ایران]] حمله کرد و با شکست مواجه شد. حملهای که او در سال ۴۴۱ میلادی به [[امپراتوری روم شرقی|امپراتوری بیزانس]] کرد باعث شد تا تصمیم به حملات بیشتری به سوی غرب بگیرد. وی در اروپا شهرهای بسیاری را نابود و غارت کرد.<ref>[http://www.newadvent.org/cathen/02061b.htm Catholic Encyclopedia, Attila]، بازدید: نوامبر ۲۰۰۸.</ref> سرانجام، در [[نبرد شالون|نبرد دشت کاتالانیها]]، در مقابل [[فلاویوس آییتیوس]] شکست خورد. در این جنگ، رومیها و [[الانان|آلانیها]] به مصاف با
هونها در ناحیه بین رود وُلگا و دشتهای [[مجارستان]] میزیستند، از آغاز سدهٔ پنجم به تاخت و تازهای فراوان و پُرسودی در حوالی رود دانوب دست زدند، بنابراین، در حدود ۴۴۵ تا ۴۴۰ میلادی، دربار آتیلا به تجمل و زیبائی آراسته بود، شمارهٔ اسیرانی که میگرفتند بسیار بود، هر دو زبان یونانی و [[زبان لاتین|لاتین]] در دربار تکلم میشد، و دبیرانِ رومی تبار رویدادهای خارجی را همواره به آگاهی خان میرساندند، آتیلا، زرد رنگتر از بیشتر افراد قومش بود، ساده میزیست و بی رحمی و خشونت نژادش را با ذوق دیپلوماسی، نازک کاریهای حقوقی و حتی آداب دانی درمیآمیخت، بیگمان راضی بود که با همسایگانش پیوندهای نیکو داشته باشد تا آزادانه بتواند خواربار و ساز و برگش را از منابع امپراتوری فراهم آوَرد، در ۴۴۰ میلادی معاهدهای با [[قسطنطنیه]] برای تحویل دام بسته شد و آتیلا عنوان شهروند رومی گرفت ولی پرداخت وجه دامها آنقدر عقب افتاد که در ۴۴۸ میلادی آتیلا به ناچار از دانوب گذشت، فیلیپولیس را گرفت و رهسپار پایتخت شد که امپراتور با وعدهٌ غرامت و حقوق او را از پیشروی بیشتر بازداشت، سال بعد تمامی این شرطها نقض شد و ناممکن نیست که آتیلا را تشویق کردند که رو به غرب نماید.<ref>تاریخ لاروس، کتاب یکم، قرون وسطی، صفحهٔ ۲۹۳</ref>
|