'''روضه''' یا '''روضه‌خوانی''' نوعی مراسم مذهبی است که [[شیعه|شیعیان]] در یادبود [[امامان شیعه|امامان]] و بزرگان شیعه، به ویژه [[حسین پسر علی]]، سومین امام شیعیان که در نبرد کربلا کشته‌شد، برگزار می‌کنند. روضه‌خوان کسی است که اشعار و نقل‌هایی را در رابطه با [[نبرد کربلا]] یا نحوه کشته‌شدن بزرگان شیعه، با صدای بلند و به حالتی حزن‌گونه و برای تحت تأثیر قراردادن جمعیت عزادار می‌خواند. معادل پارسی «روضه» که هنوز هم در بخش‌هایی از ایران (به طوربه‌طور مشخص خراسان، یزد و کرمان) کاربرد دارد، «پُرسه» است.
== معنی لغوی روضه ==
خط ۹:
== معنی اصطلاحی روضه ==
اصطلاحات «روضه» و «روضه‌خوانی» برگرفته ازحدیث نبوی است که فرمود：درباغ هایفرمود：درباغ‌های بهشت گردش کنید. وقتی سؤال شد：چگونه؟فرمود：مجالسشد：چگونه؟ فرمود：مجالس ذکرما (پیامبرواهل بیتش) باغی ازباغ هایازباغ‌های بهشت (روضه من ریاض الجنه) است. ونیزگفته اند：از نام کتاب ''[[روضة الشهداء]]'' اثر [[کمال‌الدین حسین بیهقی کاشفی سبزواری]] گرفته شده‌است. وی این کتاب را در سده هشتم و نهم هجری در شهر [[هرات]] نوشت. این کتاب «ده باب» داشت و به تدریج خواندن ده باب آن در ده روز اول [[ماه محرم]] رایج شد و این‌گونه بود که سنتی پدیدار شد، با ابعاد و شاخه‌ها و تأثیرگذاری‌های بسیار، که اکنون به عنوان «روضه‌خوانی» نام‌بردار است.<ref name="Aghaie">{{cite book|last1=Aghaie|first1=Kamran Scot|title=The Martyrs Of Karbala: Shi'i symbols and rituals in modern Iran|publisher=University of Washington Press|isbn=978-0-295-80078-3|url=https://books.google.com/books?id=egGgUM_YdL8C&pg=PA8&dq=Battle+of+Karbala&hl=en&sa=X&ved=0ahUKEwiHz6-os4bOAhWEtxQKHViDAEsQ6AEILDAD#v=onepage&q=Battle%20of%20Karbala&f=false|accessdate=23 July 2016|language=en}}</ref>
