'''احمد اشرف''' (زادهٔ [[۱۳۱۳]]) نویسنده و جامعه‌شناس [[ایران]]ی است که در دانشگاه‌های [[دانشگاه پنسیلوانیا|پنسیلوانیا]]، [[دانشگاه کلمبیا|کلمبیا]]، [[دانشگاه پرینستون|پرینستون]] و [[دانشگاه تهران|تهران]]، به تدریس [[جامعه‌شناسی]] و تاریخ اجتماعی ایران پرداخته‌است. تاکنون چند کتاب و نیز مقالات متعددی از او منتشر شده، از جمله کتاب ''موانع تاریخی رشد سرمایه‌داری در ایران: دورهٔ قاجاریه'' که در سال ۱۳۵۹ توسط انتشارات «زمینه» به چاپ رسیده‌است.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=مأخذشناسی تاریخ اصفهان در دورهٔ قاجار:|وب‌گاه=انسان‌شناسی و فرهنگ|تاریخ=2009-11-15|سال=2009|پیوند=http://anthropology.ir/node/194|کد زبان=fa|تاریخ بازبینی=2014-10-23}}</ref> موضوعات مطرح‌شده در آثار او عبارت‌اند از: سلسله‌مراتب اجتماعی در ایران، سنت و مدرنیته، هویت ملی ایرانیان، روابط زراعی در ایران و رهبری کاریزماتیک و حکومت تئوکراتیک (دین‌سالار) در ایران پس از انقلاب.
پروفسور اشرف در هیئت ویراستاران نشریاتی چون ''مطالعات ایران''، ''ژورنال بین‌المللی سیاست، فرهنگ و جامعه'' و ''ایران‌نامه'' به کار مشغول بوده‌است و از سردبیران ارشد ''[[دانشنامه ایرانیکا|دانشنامهٔ ایرانیکا]]'' می‌باشد. مقالاتی چون «هویت ایرانی» در طول تاریخ و «نظام طبقاتی» در ایران (به‌همراه [[علی بنوعزیزی]]) از تألیفات او در ''دانشنامهٔ ایرانیکا'' است.
