خط میخی سومری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خط میخی سومری''' را بیش‌تر پژوهشگران نخستین گونهٔ خط در غرب آسیا می‌شمارند. [[سومریان]] (حدود ۳۰۰۰ تا ۲۵۰۰ سال قبل از میلاد) با ابداع [[خط میخی]] دوره‌ای را آغاز کردند که به عنوان آغاز خط نویسیخط‌نویسی شهرت دارد و همچنین نخستین مدارک نگارشی بشر که به صورت لوحهای گلین برجای مانده متعلق به تمدن‌های [[میانرودان]] است.

دست کم در دو هزار سال پیش از میلاد زبان و خط بابلی در [[خاور میانه]] رواج داشت. رواج این خط منحصر به سرزمین‌های [[سامی نژاد]] و [[زبان سامی|سامی زبان]] نبود بلکه نزد [[حتیت‌ها]] و [[میتانیها]] در شمال [[سوریه]] و [[آسیای کوچک]] نیز رواج یافت و زبان‌های غیر سامی خود را با [[خط میخی بابلی]] نوشتند. از سدهٔ نهم پیش از میلاد در کشور [[کلدانیان]] در [[ارمنستان]] [[خط میخی آشوری]] راه یافت و وسیله کتابت زبان آنان گردید. همه خطوط میخی از [[سومر]] برخاست چنان‌که الفبایی که امروزه به شکل‌های گوناگون نزد ملل جهان وجود دارد همه از [[الفبای فینیقی]] بوجود آمده‌اند. هنگامی که خط میخی در خاور میانهخاورمیانه رواج داشت [[الفبای فینیقی]] به دستیاری بازرگانان [[آرامی]] به سرزمین‌های [[آشور]] و [[بابل (دولت‌شهر)|بابل]] رسید و رفته رفته جای خط میخی را گرفت اما [[خط میخی]] در بابل تا یک سده پیش از میلاد مسیح پایداری کرد. پس از آن نیز [[خط میخی هخامنشی]] بر پایهٔ همین خطوط اختراع شد.