رصدخانه مراغه: تفاوت میان نسخه‌ها

خواجه نصرالدین هر یک از دانشمندان را مسئول بخشی کرد که تبحر داشتند کرد و برای انتخاب آنهاآن‌ها ملیت و مذهبشان را مدنظر قرار نداد.<ref name="badkoobeie" />

زمانی که خواجه نصرالدین نام این افراد ار برای همکاری به هولاکوخان و شمس‌الدین جوینی مشاور و بیتکچی وزیر، پیشنهاد داد آنهاآن‌ها دلیل انتخاب تک تک دانشمندان را از خواجه نصیرالدین پرسید و پس از توضیحاتی که از سوی وی ارائه شد، هولاکوخان با حضور آنهاآن‌ها در مجموعه رصدخانهٔ مراغه موافقت کرد.<ref name="badkoobeie">{{یادکرد کتاب |نام خانوادگی=بادکوبه‌ای هزاوه‌ای |نام=مصطفی |کتاب=خواجه نصرالدین طوسی | ناشر=شرکت توسعه کتابخانه‌های ایران |سال=زمستان ۱۳۸۹}}</ref>

در تاریخ سلسله پادشاهی [[یوان]] در [[چین]] مندرج شده که برای تأسیس رصدخانه [[پکن]]، به سرپرستی [[کوئوشوچینگ]] منجم دربار، تعدادی ابزارهای رصدی از رصدخانه مراغه در [[ایران]] خریداری شده‌است. از جمله این ابزارها ذات الحلق، عضاده (آلیداد)، دو لوله رصد، صفحه‌ای با ساعتهایساعت‌های مساوی، کره سماوی، کره زمین، تورکتوم (نشان دهنده حرکت استوا نسبت به افق) هستند. چینیان لوله رصد را وانگ-تونگ نامیده‌اند. به گفته تاریخ سلسله پادشاهی یوان ایرانیان از این اختراع نه تنها برای رصد اجرام آسمانی، بلکه برای مشاهده دوردست‌ها، به ویژه در دریا سود می‌جسته‌اند. همین کتاب از حضور دانشمندان چینی به رهبری [[فائومون‌جی]] برای کارآموزی در رصدخانه مراغه خبر می‌دهد.<ref>ماهنامه پیام دریا، اختراعات و ابتکارات ایرانیان در پهنه ناوبری، دریانوردی و نجوم، نوشته جعفر سپهری</ref><ref>تاریخ صنعت و اختراعات، نوشته موریس داماس، چاپ امیرکبیر، بخش تاریخ چین.</ref>

یونسکو سال ۲۰۰۸ را سال رصدخانه مراغه نامگذاری کرد و اخیراً زمزمه هاییزمزمه‌هایی جهت ثبت جهانی این اثر جهانی در سازمان یونسکو به گوش میرسد.