آمین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''آمین'''، که در انگلیسی آمن تلفط میشود،می‌شود، واژه‌ای است به معنی «بدرستی، چنین باشد» که در [[ادیان]] [[یهودیت]] ، [[مسیحیت]] و [[اسلام]] در پایان [[نیایش]] و [[دعا]] از آن بهره گرفته می‌شود.

ریشه این لغت باید [[عبری]] باشد، زیرا قدیمی‌ترین کاربرد این لغت در قسمت قدیمی [[تورات]] ([[عهد قدیم]]) بوده استبوده‌است.

زیرا که موجودی حقیر و ناچیز از لحاظ توانایی در برابر منبع عظمت و قدرت بیکرانی مانند خدا عرض نیاز می کندمی‌کند. با توجه به طرز فکر روزگاران ذکر شده باید چنین استنباطی باشد که پس از دعا از خداوند مورد نظر خواسته شود تا براورده شدن دعا پس از عرض خواسته در محدوده ای از امنیت قرار گیرد.

فرضیه هایفرضیه‌های مختلف در مورد اصل این کلمه وجود دارد. یکی این است که آن را از آمین ([[آمون]]) رادیوم، خدای خورشید مصر مشتق شده استشده‌است. دیگر این است که از حروف اختصاری عبری ال Melech Neeman، که به معنی وفاداری به شاه (در مفهوم خدا). ریشه عبری م ن به معنی حمایت از امن و قابل اعتماد میمی‌باشد باشد.