'''امیرچوپان''' [ اَ ] (اِخ) سپهسالار [[سلطان محمد خدابنده]] اولجایتو (۷۰۳ - ۷۱۶ ه. ق ) بود. وقتی که در سال ۷۱۴ ه. ق . محمودبیک یکی از امرای محلی روم شورش کرد و شهر [[قونیه]] را گرفت [[اولجایتو]] امیرچوپان را مأمور کردکه بآنبه آن دیار برود و فتنه را بخواباند. امیرچوپان با سه تومان لشکر بدان صوب عزیمت کرد و به کمک [[پادشاه گرجستان]] شورش را خوابانید و سال بعد بایرانبه ایران بازگشت. امیرچوپان بعد از مرگ اولجایتو (۷۱۶) در زمان [[ابوسعید بهادرخان]] نیز همچنان امیرالامراء بود و هر روز بر قدرت و شوکت او افزوده می‌شد و وقتی کسانی را که به مخالفت با ابوسعید برخاستند مغلوب ساخت و برخی از آنان را بقتلبه رسانیدقتل ورسانید، در نزد ابوسعید بیش از پیش تقرب یافت تا آنجا که ابوسعید وی را پدر و آقا خواند و دست او و پسرانش را در کارها بکلیبه کلی آزاد گذاشت و در سال ۷۲۰ موقعی که حاکم [[بلاد روم]] عاصی شده و سکه و خطبه بنامبه نام خود کرده بود امیرچوپان شخصاً به آن بلاد رفت و حاکم عاصی را مطیع ساخت و بخدمتبه خدمت ابوسعید آورد. با اینهمه سرانجام ابوسعید بر امیرچوپان متغیر شد و امیرچوپان راه [[ترکستان]] را پیش گرفت ولی از رفتن به ترکستان منصرف شد و پیش [[غیاث الدین کرت]] رفت و در همین موقع فرمانی از ابوسعید دایر به حکم قتل امیرچوپان به غیاث الدین رسید و حکم اجرا شد (سال ۷۲۸). امیرچوپان مردی بود مسلمان و عادل و خیرخواه و ابنیهٔ خیر بسیار در راه [[مصر]] و [[شام]] بنا کرده بود.
امیر چوپان در ۲۰ رجب ۷۱۹ با خواهر ابوسعید٬ [[ساتی‌بیگ]] ازدواج نمود. ثمرهٔ این ازدواج سه پسر بود که بزرگترین آنان سیورغان نام داشت و ششمین پسر امیرچوپان بود.
