گاسترین: تفاوت میان نسخه‌ها

گاسترین از سلول‌های گاسترینی در غدد پیلوری انتهای دیستال معده ترشح می‌شود. <ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://ehr2.behdasht.gov.ir/lab/test/printTest/169|عنوان = آزمایش گاسترین |زبان =فارسی}}</ref> به هنگام ورود غذاهای پروتئین‌دار به انتهای آنتری معده، برخی [[پروتئین|پروتیین‌ها]] اثر تحریکی بر سلول‌های گاسترینی غدد پیلور می‌گذارند و باعث آزادی گاسترین به خونی می‌شود که به سلول‌های ECL (شبه انتروکرومافین) معده می‌روند. این روند منجر به آزادسازی [[هیستامین]] به عمق غدد اسیدساز می‌شود و هیستامین ترشح معدوی [[هیدروکلریک اسید|اسیدکلریدریک]] را به سرعت تحریک می‌کند. گاسترین از [[دوازدهه]] و [[لوزالمعده]] نیز ترشح می‌شود. <ref>{{یادکرد وب|نشانی= http://doctorfaridi.blogfa.com/post/144

[[ژن]] مربوط به این هورمون، در بازوی بلند [[کروموزوم]] ۱۷ قرار دارد.

گاسترین یک هورمون پپتیدی خطی است که توسط سلول‌های نورواندوکرین G که در آنتروم [[معده]] و گاهی در سایر مناطق دستگاه گوارش از جمله [[دوازدهه]] قرار دارند ترشح شده و وارد جریان خون می‌شود. گاسترین سبب ترشح اسید معده و رشد سلول‌های شبه انتروکرومافین مترشحه هیستامین، در مخاط معده می‌شود.<ref>{{یادکرد وب |نویسنده = |نشانی=http://www.razilab.ir/view_test.aspx?myID=MTY3 |عنوان=Gastrin, Serum | ناشر = |تاریخ = |تاریخ بازبینی= ۱۴ اکتبر ۲۰۱۶}}</ref>

* تحریک [[عصب واگ]]

* تحریک ترشح [[پپسینوژن]]