هوشنگ ابتهاج: تفاوت میان نسخه‌ها

'''امیر هوشنگ ابتهاج'''<ref>مجله بخارا، ۹۲ صفحهٔ ۲۸۹</ref> (زادهٔ ۶ اسفند ۱۳۰۶ در [[رشت]]) متخلص به به، '''ه. ا. سایه''' ، شاعر [[ایران]]ی است. وی هم‌اکنون ۹۰ ساله است و در کشور آلمان زندگی می‌کند.{{سرخط}}

ابتهاج از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶ سرپرست [[برنامه گل‌ها]] در رادیوی ایران (پس از کناره‌گیری [[داوود پیرنیا]]) و پایه‌گذار برنامه موسیقایی [[گلچین هفته]] بود.<ref name="ستیش ۱۹">ستایشگر، ۱۹</ref> تعدادی از غزل‌ها، تصنیف‌ها و اشعار [[نیما یوشیج|نیما]]یی او توسط موسیقی‌دانان ایرانی نظیر [[محمدرضا شجریان]]، [[شهرام ناظری]] و [[حسین قوامی]] اجرا شده‌اندشده‌است. تصنیف خاطره انگیز [[تو ای پری کجایی]] و تصنیف [[سپیده (تصنیف)|سپیده]] (ایران ای سرای امید) از اشعار سایه هستنداست.

سایه بعد از حادثه [[میدان شهدا (تهران)|میدان ژاله]] ([[واقعه ۱۷ شهریور|۱۷ شهریور ۱۳۵۷]]) به همراه [[محمدرضا لطفی]]، [[محمدرضا شجریان]] و [[حسین علیزاده]]، به نشانه اعتراض از رادیو استعفااستعفاء داد.

از مهم‌ترین آثار هوشنگ ابتهاج تصحیح او از غزل‌های [[حافظ]] است که با عنوان «''حافظ به سعی سایه»'' نخستین‌بارنخستین در نوروزِ ۱۳۷۳بار در قطعِ رحلی۱۳۷۲ توسط نشر کارنامه به چاپ رسید. نشرهایِو دومِبار دردیگر مهرماهِبا ۱۳۷۳تجدیدنظر و سومتصحیحات درتازه مهرماهِ ۱۳۷۴ درقطعِ وزیری به چاپ رسیدند. نشرِچهارم نیز در قطعِ جیبی در نوروزِ ۱۳۷۶ در ۱۱۰۰۰ نسخه چاپمنتشر شد. سایه سال‌های زیادی را صرف پژوهش و حافظ‌شناسی کرده که این کتاب حاصل تمام آن زحمت‌هاست که سایه در مقدمه آن را به همسرش “آلما” پیشکش کرده‌است.<ref>[http://www.ketabnews.com/detail-6239-fa-1.html از هوشنگ ابتهاج چه خبر؟]</ref>

سایه پس از درگذشت [[احسان طبری]] در بهار ۱۳۶۸، مثنوی «قصه خون دل» را به یاد و در رثای او سرود. بسیاری از کارشناسان برآنند که بخش عمده‌ای از معروفیت ابتهاج، مدیون گرایشوابستگی او به [[حزب توده ایران]] بوده‌است.