ایران پیشاتاریخ: تفاوت میان نسخه‌ها

از دوران پارینه سنگی میانی که فرهنگ ابزارسازی آن موستری گفته می‌شود، شواهد بیشتری در غارها و پناهگاه‌ها یافت شده‌است که اغلب مربوط به [[زاگرس]] مرکزی هستند. این دوره از حدود ۲۰۰ تا ۱۵۰ هزار سال پیش شروع شده و تا حدود ۴۰ هزار سال پیش ادامه داشته‌است. انسان‌های [[نئاندرتال]] در این دوره در ایران می‌زیستند که بقایای اسکلت آن‌ها در غار بیستون یافت شده‌است. مکانهای مهم این دوره غارهای [[غار بیستون|بیستون]]، [[غار ورواسی|ورواسی]]، [[غار قبه|قبه]] و [[دو اشکفت]] در شمال [[کرمانشاه]]، [[قمری]] و [[گر ارجنه]] در اطراف خرم‌آباد، [[کیارام]] در نزدیکی گرگان، [[نیاسر]] و [[کفتار خون]] در نزدیکی کاشان، [[قلعه بزی]] در نزدیکی [[اصفهان]] و [[میرک]] در نزدیکی [[سمنان]] است.

 

 

از دوره نوسنگی در ایران تپه‌های باستانی بسیاری باقی‌مانده‌است از جمله [[تل باکون]] ٍ [[جری]] ٍ [[موشکی]] و… در فارسٍ تپه [[شوش]] ٍ [[چغا بنوت]] ٍ [[چغا میش]] و… در خوزستان، گنج دره، سراب و آسیاب در کرمانشاه و [[تپه اسکندری و تپه‌های اطراف آن|تپه اسکندری]] در چهارمحال و بختیاری در دیگر نقاط ایران.