خودتنهاانگاری: تفاوت میان نسخه‌ها

'''نفس‌گرایی''' {{انگلیسی|Solipsism}} (از [[زبان لاتین|لاتین]]: solus=تنها و ipse=خود)٬ یا عینیت منحصربه‌فرد٬ [[فلسفه|فلسفه‌ای]] است مبنی بر اینکه «ذهن من تنها چیزی است که هر کسی کاملاً به وجود آن اعتقاد دارد». منطق نفس‌گرایی یک [[معرفت‌شناسی]] یا دیدگاه [[متافیزیک|متافیزیکی]] دارد که تصریح می‌کند هرچیزی اعم از دانش، فراتر از ذهنیت بشر به هیچ عنوان قابل توجیه و ضمانت نیست. و بر این اساس، جهان‌های بیرونی و دیگر اذهان فهمیده نمی‌شوند یا اصلاً خلق ناشده قلمداد می‌گردند. در [[تاریخ فلسفه]]، نفس‌گرایی نظریه‌ای همیشه مشکوک و پر ابهام بوده استبوده‌است.

# دانش یک شخص، در برگیرنده ذهنیت اوست (افکار، تفکرات، تجربیات، تاثیراتتأثیرات و...)

اولین فیلسوف [[فلسفه پیشاسقراطی|پیشاسقراطی]] بود که در این باره تفکر کرد، هرچند نقل قول‌هایی که از او موجود است کمی مشکوک به نظر می‌رسند ولی تعریف او برای نفس‌پرستی دارای سه جزء به شرح ذیل بوده استبوده‌است:

مفهوم پایه‌ای نفس پرستی، در رابطه با فهمی است که افراد از دانستن و فهمیدن هر چیزی در رابطه با درونیات انسان (تفکر کردن، اراده کردن، درک کردن و...) حاصل می‌شود و این دانستن و فهمیدن آنجا به کار می‌آید که فرد توانایی درک درست آن با توجه به استنتاج و مثال آوری از تجربیات درونی که خود فرد برای فهمایش محیط از آنهاآن‌ها استفاده می‌کند، را داشته باشد.

[[روش شناسی]] نفس‌گرایی، نظریه‌ای معرفت شناختی است که اشاره می‌کند «خود فردی» و اظهاراتش نقطه شروع فلسفه بافی دربارهدربارهٔ نفس‌گرایی بوده استبوده‌است (Wood صفحه ۲۹۵). روش‌شناسی نفس‌گرایی در برگیرنده یا تاییدتأیید کننده صحت و سقم نظریه نفس‌گرایی نیست بلکه به دلایل غیرقابل انکار دربارهٔ آگاهی بشری می‌پردازد.

[[سندروم]] نفس‌گرایی (مریضی‌های ذهنی ایجاد شده) مربوط می‌شود به یک تجزیهٔ واضح ذهنی که بر اثر ارتباط برقرار نکردن ذهنی یک فرد با محیط حقیقی و دیگر اذهان پدید می‌آید. احساسی که در این مسیر پدید می‌آید و ناشی از جدا شدن از حقایق می‌باشد، باعث می‌شود فرد دیگر تاثیریتأثیری از پاسخی که به سؤال «آیا عقل سلیم وجود دارد یا نه؟» می‌دهد، نداشته باشد.

* نفس‌گرایی مغایر با چیست؟ - نفس‌گرایی مغایر با بسیاری از قالب‌های [[واقع‌گرایی (فلسفه)|واقع‌گرایی]] و [[آرمان گرایی|آرمان‌گرایی]] است. تا آنجا که در مورد ذهنیت آرمان‌گرایانه ادعا می‌کنند که درک این موضع اصلاً در ذهنیت آرمان‌گرایان گنجیده نمی‌شود و آنهاآن‌ها قدرت درک آن را ندارند. واقع‌گرایان نیز وجود چنین تعبیرهایی را غیرعقلایی می‌دانند و می‌گویند که نفس‌گرایی بیش از آنکه تجربی باشد، تئوری‌گونه و تخیلی است.