محور شرارت: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ابرابزار |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۶:
او علت این نامگذاری را «حمایت آن کشورها از [[تروریسم]]» و «تلاش آنها برای دستیابی به [[سلاحهای کشتار جمعی]]» بیان کرد.<ref name="ReferenceA" />
بعد از آن در طی دوره ریاست جمهوری وی اغلب در سخنرانیها برای اشاره به دولتهایی که حامی [[تروریسم]] بوده یا بدنبال [[سلاح کشتارجمعی|سلاحهای کشتارجمعی]] بودند مورد استفاده قرار میگرفت. در سخنرانی سالیانه در اجلاس مشترک کنگره پرزیدنت بوش سه کشور ایران، عراق و کره شمالی را
== اجلاس مشترک کنگره آمریکا سال ۲۰۰۲ ==
خط ۱۶:
فروم در کتابش به قسمتی از سخنرانی روزولت اشاره میکند که اکنون غالباً مورد مراجعه قرار میگیرد، «... ما نه تنها از خودمان با حداکثر توان دفاع میکنیم بلکه مطمئن میشویم که قدر و خیانت به این شکل هرگز ما را مجدداً مورد تهدید قرار ندهد.» فروم سخنرانی روزولت را به این شکل تفسیر میکند که «برای دولت پرل هاربر نه تنها یک حمله بود، بلکه یک اخطار برای آینده بود که بدترین حملات و بدتر از دیگری، حتی دشمنانی خطرناکتر.» ژاپن که کشوری با یک دهم توان صنعتی آمریکا، وابستگی به واردات مواد غذایی که هماکنون درگیر جنگ با چین است و با بی پروایی تمام علیرغم همه این شرایط به آمریکا حمله میکند، فروم در مورد بی اعتنایی میگوید «این چیزی بود که قدرتهای محور را تهدیدی برای صلح جهانی کرده بود.» به تصمیم فروم دو جنگ صدام حسین با ایران و کویت فقط یک بی پروایی بود، بنابراین تهدیدی مشابه برای صلح جهانی محسوب میشد.
فروم در کتابش مینویسد که هر چه بیشتر او قدرتهای محور در [[جنگ جهانی دوم|جنگ دوم جهانی]] را با «کشورهای تروریست پرور» مقایسه کرده متوجه مشابهتهای بیشتری بین
فروم میگوید او سپس یک یادداشت با استدلال فوق میفرستد و برخی بی رحمیهای مرتکب شده توسط دولت عراق را متذکر میشود. او انتظار داشت که کلماتش
بعدها همسر فروم نوشتههای او را علنی کرد.<ref name="ReferenceA" /><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.theguardian.com/world/2002/feb/27/usa.matthewengel|عنوان=Proud wife turns 'axis of evil' speech into a resignation letter}}</ref>
خط ۳۰:
== انتقادات ==
ایران و عراق در جنگی طولانی در دهه ۱۹۸۰ درگیر بودهاند که در زمان سخنرانی بوش تقریباً تحت همان رهبری بودهاند، به همین دلیل عدهای را به مخالفت واداشت که بگویند دو کشور را تحت یک لوا قرار دادن گمراه کننده است. دیگران استدلال کردند که هر کدام از سه کشور «محور شرارت» مشخصههای خاص خودشان را داشتند که هم گروه کردن
در روزهای بعد از حمله تروریستی یازده سپتامبر کروکر و سایر مقامات بلندمرتبه وزارت خارجه آمریکا به [[ژنو]] پرواز کردند تا بصورت محرمانه با نمایندگان دولت ایران ملاقات کنند. برای چند ماه، کروکر و طرف حسابهای ایرانی وی برای دستگیری عوامل القاعده در منطقه و جنگ با [[طالبان]] در [[افغانستان]] همکاری میکردند. بعد از سخنرانی بوش که ایران محور شر اعلام شد، مواضع ایرانیها برای همکاری با ایالات متحده سخت و این ملاقاتها متوقف شد.<ref name="ReferenceA" /><ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=http://www.newyorker.com/magazine/2013/09/30/the-shadow-commander|عنوان=The Shadow Commander}}</ref>
|