حاج ایازخان قشقایی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Yamaha5Bot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح نویسه عربی، + ویرایش با ماژول ابرابزار با استفاده از AWB |
FreshmanBot (بحث | مشارکتها) جز اصلاح فاصله مجازی + اصلاح نویسه با ویرایشگر خودکار فارسی |
||
خط ۲۱:
== تبار و نسب ==
حاج ایازخان زاده ایل [[قشقایی]] است. تبار او به [[ایل شاملو]] برمیگردد.
ایل شاملو در کنار سایر ایلات و طوایف از جمله تکهلو، استاجلو، قاجار، افشار، روملو و زنگنه، هسته مرکزی قوای [[قزلباش]] را تشکیل دادند. قدرت قزلباشها تا زمان [[شاه عباس]] برقرار بود. وی اندک اندک از تعداد و قدرت آنان کاست و برخی از آنان را از آذربایجان کوچ داد که بخشی از
حاج ایاز خان در زمان صدور شناسنامه (در سال ۱۳۱۲ خورشیدی) با توجه به اعتقادات دینی خود، نام خانوادگی «شاکری» به مفهوم شکرگزار بودن را برگزیده است.
خط ۲۸:
ایاز خان به واسطه کِبَر سنّ نسبت به [[صولتالدوله]]، علاوه بر همراهی وی در امور دیوانی، گاه در امور خانوادگی او نیز ایفای نقش میکند. به عنوان نمونه، صولتالدوله طی نامهای (احتمالاً) در سال ۱۳۰۳ خورشیدی هنگام راهی شدن به تهران حهت حضور در [[مجلس شورای ملی]] که به فرزندش ناصرخان نوشته، حاج ایازخان را به عنوان وکیل و نماینده برای جلب رضایت فامیل و پیشگیری از دلخوری احتمالی در رابطه با ازدواج ناصرخان تعیین میکند.
حاج ایازخان، به نیابت از صولت الدوله، مدتی سرپرستی حکومت بهبهان را
وی به مدت بیش از بیست سال (از دوره ایلبیگی شدن صولت الدوله قبل از سال ۱۳۲۰ قمری/ ۱۲۸۰ خورشیدی تا زمان آغاز سفر حج در سال ۱۳۴۰ قمری/۱۳۰۱ خورشیدی) در دستگاه [[ایلخانی]]، همواره دارای منصب و قدرت
== حاج ایاز خان و جنگ جهانی اول ==
ایازخان طی [[جنگ جهانی اول]] (در سالهای ۱۳۳۳قمری/۱۲۹۳خورشیدی تا ۱۳۳۷قمری/ ۱۲۹۷خورشیدی)، در نبرد قشقاییها بر علیه قوای استعمارگر انگلیس در خطه جنوب شرکت
در نبرد سال ۱۳۳۶قمری/ ۱۲۹۶خورشیدی، چند خانوار از جمله خانوار حاج ایاز خان توسط نیروهای حامی قوای بیگانه، به اسارت گرفته شده و اموال آنان غارت شد که با رشادت و پایمردی قشقاییها به سرعت آزاد شدند.
خط ۴۴:
حاج ایازخان پایبند به اعتقادات دینی بوده و با مراجع و روحانیون به نامِ روزگار خود مکاتبه و مراوده داشته و عکسها و نامههای اشخاصی از جمله آیتالله حاج [[شیخ عبدالکریم حائری]] بنیانگذار مدرسه فیضیه قم به یادگار مانده است.
حاج ایازخان باتوجه به باورهای دینی، در برگزاری مراسم مذهبی در ایل پیشگام
== سالهای ابتدای حکومت پهلوی و اسکان اجباری ==
با توجه به مشکلات سیاسی در ایل قشقایی و شورش بزرگ این ایل در سال ۱۳۰۸، در
حاج ایاز خان در زمستان سال ۱۳۱۸خورشیدی (۱۳۵۸ قمری) در املاکش در سمیرم، وفات یافت. آرامگاه او در امامزادهای در داخل شهر سمیرم واقع است.
|