داریوش یزدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Javanmardi.ehsan (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
منبع؟
خط ۳۵:
او در نیمه نهایی [[جام ملت‌های آسیا ۱۹۹۶]] برابر [[تیم ملی فوتبال عربستان سعودی]] پنالتی خود را از دست داد و ایران از صعود به فینال رقابت‌ها بازماند.<ref name="sadr">{{یادکرد|نویسنده = صدر، حمیدرضا|عنوان = پسری روی سکوها|ناشر = نشر زاوش|شهر = تهران|تاریخ = ۱۳۹۲}}</ref>
 
ویداریوش پس از درخشش در برق شیراز و گلزنی در [[ورزشگاه آزادی تهران|استادیوم آزادی]] با پیراهن نارجی برق به استقلال تهران که منجر به برد یک بر صفر [[باشگاه فوتبال برق شیراز|برق شیراز]] در استادیوم آزادی گردید به استقلال تهران پیوست. ویزدانی با حضور در ترکیب ثابت [[استقلال]] توانست خودش را به فوتبال ایران معرفی نماید و برای اولین بار توسط [[محمد مایلی‌کهن|محمد مایلی کهن]] به تیم ملی ایران دعوت شد.نماید… سپس به [[بلژیک]] رفت و در باشگاه [[باشگاه فوتبال رویال شارلوا|رویال شارلوا]] با [[محمدرضا مهدوی]] هم باشگاه شد. در بلژیک سه سال بازی کرد. سپس به تیم داماش گیلان رفت ولی پس از گذراندن یک فصل ناموفق، به [[سایپا]] رفته و با تیم [[علی دایی]]، در آن فصل قهرمان [[لیگ برتر ایران]] شد.
داریوش یزدانی فوتبال حرفه ای را از [[باشگاه فوتبال برق شیراز|برق شیراز]] آغاز کرد. او در سال 1374 با برق به فینال [[جام حذفی فوتبال ایران]] رسید اما در فینال مغلوب [[باشگاه فوتبال استقلال تهران|استقلال تهران]] شده و به نایب قهرمانی رسید اما در سال 1375 مجددا با [[باشگاه فوتبال برق شیراز|برق شیراز]] به فینال رسید و این بار قهرمان [[جام حذفی فوتبال ایران]] شد. [[باشگاه فوتبال برق شیراز|برق شیراز]] با حضور وی و تنی چند از بازیکنان بومی شیرازی توانست علاوه بر درخشش در جام حذفی به عنوان بهترین تیم شهرستانی هم در طی سالهای 1373 و 1374 دست یابد.
 
بعد از سایپا، با یک قرارد یک ساله به [[پیکان]] پیوست. سال 1387 مجددابعد به زادگاهش بازگشته و وارد تیم [[برق شیراز]] شد و دربعد حالیاز که با [[باشگاه فوتبال برق شیراز|برق شیراز]]گذراندن دریک نیم فصل حتینه بهچندان صدر جدول [[لیگ برتر خلیج فارس|لیگ برتر ایران]] هم رسیده بودند با دلخوری از برق جدا شده وموفق، به باشگاه [[الامارات]] پیوست. [[باشگاه فوتبال برق شیراز|برق شیراز]] نیز پس از خروج وی دچار بحران شد و در نهایت به لیگ پایین تر سقوط کرد. او پس از یک فصل، دوباره به باشگاه [[سایپای کرج]] بازگشت.
وی پس از درخشش در برق شیراز و گلزنی در [[ورزشگاه آزادی تهران|استادیوم آزادی]] با پیراهن نارجی برق به استقلال تهران که منجر به برد یک بر صفر [[باشگاه فوتبال برق شیراز|برق شیراز]] در استادیوم آزادی گردید به استقلال تهران پیوست. و با حضور در ترکیب ثابت [[استقلال]] توانست خودش را به فوتبال ایران معرفی نماید و برای اولین بار توسط [[محمد مایلی‌کهن|محمد مایلی کهن]] به تیم ملی ایران دعوت شد. سپس به [[بلژیک]] رفت و در باشگاه [[باشگاه فوتبال رویال شارلوا|رویال شارلوا]] با [[محمدرضا مهدوی]] هم باشگاه شد. در بلژیک سه سال بازی کرد. سپس به تیم داماش گیلان رفت ولی پس از گذراندن یک فصل ناموفق، به [[سایپا]] رفته و با تیم [[علی دایی]]، در آن فصل قهرمان [[لیگ برتر ایران]] شد.
 
بعد از سایپا، با یک قرارد یک ساله به [[پیکان]] پیوست. سال 1387 مجددا به زادگاهش بازگشته و وارد تیم [[برق شیراز]] شد و در حالی که با [[باشگاه فوتبال برق شیراز|برق شیراز]] در نیم فصل حتی به صدر جدول [[لیگ برتر خلیج فارس|لیگ برتر ایران]] هم رسیده بودند با دلخوری از برق جدا شده و به باشگاه [[الامارات]] پیوست. [[باشگاه فوتبال برق شیراز|برق شیراز]] نیز پس از خروج وی دچار بحران شد و در نهایت به لیگ پایین تر سقوط کرد. او پس از یک فصل، دوباره به باشگاه [[سایپای کرج]] بازگشت.
 
== منابع ==