محمد بن عبدالکریم شهرستانی: تفاوت میان نسخه‌ها

ایشان نیز مانند علماء عصر خویش علاقه به سفر وانتقالو انتقال داشت و از نواحی مختلف دیدن نمود من‌جمله [[خوارزم]] و خراسان. در عمر ۳۰ سالگی برای فریضهٔ عمره رهسپار [[مکه]] شد در سال ۵۱۰ هجری قمری. بعد از اداء عمره به [[بغداد]] رفت و ۳ سال در آنجا گذراند. در این مدت در [[مدرسه نظامیه|مدرسهٔ نظامیه]] کسب علم نمود. وی در سال ۵۴۸ هجری قمری این دار فانی را بدرود حیات گفت.

او در وادی فلسفه گام هاییگام‌هایی برداشته و افزون بر نقل و بررسی سخنان فیلسوفان در کتابهای مختلف ، خود کتابی مستقل در نقد اندیشه هایاندیشه‌های ابن سینا نگاشته است.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=سیر اعلام النبلاء|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|جلد=20|مکان=|صفحات=288}}</ref> این کتاب که با نام هایینام‌هایی چون المصارعات و مصارعه الفلاسفه خوانده می شود،می‌شود، در مسایلی مانند اقسام وجود، توحید واجب الوجود و حدوث و قدم عالم، دیدگاه ابن سینا را به چالش می کشد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=درآمدی بر تاریخ فلسفه اسلامی|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=|سال=|شابک=|جلد=2|مکان=|صفحات=241}}</ref>