همچنین از دیگر روابط او با ایران می‌توان به پناهندگی [[تیرداد دوم]] نزد او پس از به قدرت رسیدن [[فرهاد چهارم]] اشاره کرد.<ref>[http://www.iranicaonline.org/pages/chronology-1 CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1] ''iranicaonline.org''</ref>[[پرونده:Templo_de_Augusto,_Pula,_Croacia,_2017-04-17,_DD_71-73_HDR.jpg|بندانگشتی|چپ|230px|[[معبد آگوستوس]] در [[پولا]]، [[کرواسی]].{{سخ}}بنای اصلی معبد احتمالاً در سال‌های حُکم‌رانی آگوستوس بر [[امپراتوری روم]] بنا شد.<ref>Radovan Radovinovic (ed.), ''The Croatian Adriatic'', pp. 48-49. Naklada Naprijed, 1999. {{ISBN|953-178-097-8}}</ref>]]▼
اکتاویوس مایل نبود با عنوان سلطنت حکومت کند و با پیشنهاد [[سنا]] لقب '''آگوستوس''' (Augustus) را که خاص خدایان بود، پذیرفت. او عنوان امپراتور رابه عنوان خود افزود.
سطر ۶۱ ⟵ ۶۳:
او در سال ۱۴ میلادی و در سن ۷۶ سالگی درگذشت و با جلال و شکوه در مقبره خود در شان دومارس مدفون شد. مجلس سنا برای او لقب آپوتئوز (Apotheose) را تصویب کرد و در ردیف خدایان قرار گرفت.<ref>کلیت تاریخ عمومی (جلد۱)؛ دکتر حسینعلی ممتحن</ref>
== آگوستوسروابط و ایرانخارجی ==
[[پرونده:Augustus Prima Porta (detail).PNG|بندانگشتی|اشکانیان درفش رومیان را باز می گردانند. صحنه حکاکی شده بر روی تندیس آگوستوس در پریما پورتا ]]
پس از دو شکست پیاپی رومیان در حمله به ایران به دست مارک آنتونی و کراسوس، آگوستوس تصمیم گرفت تا از طریق دیپلماسی با شاهنشاهی اشکانی صلح کند. سرانجام در سال بیستم پیش از میلاد گفتگوها میان ایران و روم به نتیجه رسید و فرهاد چهارم صلح را پذیرفت. فرهاد همچنین درفش رومیان را که در نبرد حران میان کراسوس و سورنا به دست ایرانیان افتاده بود را به امپراتوری روم بازگرداند.<ref>{{Cite journal|last=Endres|first=David J.|date=2013|title=Encyclopedia of U.S. Catholic History by Matthew Bunson, Margaret Bunson|url=http://dx.doi.org/10.1353/cht.2013.0027|journal=U.S. Catholic Historian|volume=31|issue=3|pages=105–108|doi=10.1353/cht.2013.0027|issn=1947-8224}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Eck|first=Bruno|date=2003|title=Ventilatoren|url=http://dx.doi.org/10.1007/978-3-642-55650-0|doi=10.1007/978-3-642-55650-0}}</ref><ref>{{Cite journal|last=Brosius|first=Maria|date=2006|title=Maria Brosius: Pierre Briant: Darius dans l’ombre d’Alexandre|url=http://dx.doi.org/10.17104/0017-1417_2006_5_426|journal=Gnomon|volume=78|issue=5|pages=426–430|doi=10.17104/0017-1417_2006_5_426|issn=0017-1417}}</ref>
این دستاورد بزرگی برای روم و احتمالا بزرگترین دستاورد دیپلماتیک دوران آگوستوس در طول زندگی اش بود. درفش‌های شاهی در دوران باستان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بودند و افتادن درفش روم به دست دولت تیسفون یک تحقیر تاریخی برای روم به شمار می رفت. در واقع رومیان از اینکه انتقام کراسوس را از طریق جنگ بگیرند ناامید شده بودند و در همین راستا اکتاویوس پس گرفتن درفش کراسوس را به عنوان یک پیروزی در برابر ایران جلوه داد.<ref>{{Cite journal|last=Eck|first=Bruno|date=2003|title=Ventilatoren|url=http://dx.doi.org/10.1007/978-3-642-55650-0|doi=10.1007/978-3-642-55650-0}}</ref> او حتی صحنه بازپس گیری درفش امپراتوری از پارتیان را بر روی زره خود حک کرد.
در سال ۳۰ پیش از میلاد [[فرهاد چهارم]] به قدرت بازمی‌گردد و [[تیرداد دوم]] که شورش کرده بود، نزد آگوستوس پناه می‌برد.<ref>[http://www.iranicaonline.org/pages/chronology-1 CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1] ''iranicaonline.org''</ref>
▲همچنین از دیگر روابط او با ایران می‌توان به پناهندگی [[تیرداد دوم]] نزد او پس از به قدرت رسیدن [[فرهاد چهارم]] اشاره کرد.<ref>[http://www.iranicaonline.org/pages/chronology-1 CHRONOLOGY OF IRANIAN HISTORY PART 1] ''iranicaonline.org''</ref>[[پرونده:Templo_de_Augusto,_Pula,_Croacia,_2017-04-17,_DD_71-73_HDR.jpg|بندانگشتی|چپ|230px|[[معبد آگوستوس]] در [[پولا]]، [[کرواسی]].{{سخ}}بنای اصلی معبد احتمالاً در سال‌های حُکم‌رانی آگوستوس بر [[امپراتوری روم]] بنا شد.<ref>Radovan Radovinovic (ed.), ''The Croatian Adriatic'', pp. 48-49. Naklada Naprijed, 1999. {{ISBN|953-178-097-8}}</ref>]]
