توران میرهادی: تفاوت میان نسخه‌ها

توران میرهادی در [[زمستان]] [[۱۳۳۰ (خورشیدی)]] به ایران بازگشت. در آن هنگام ایران درگیر کشمکش نیروهای سیاسی و کشورهای قدرتمند جهانی بود و زمینه اجتماعی-سیاسی برای فعالیت‌های فرهنگی مناسب نبود. نخستین کار او در این دوره حضور در [[کودکستان بهار]] و انتقال دانش و تجربه‌هایی بود که در اروپا آموخته بود. پس از چندی نیز در [[دبیرستان نوربخش]] که زمانی در آن درس خوانده بود، به کار آموزش زبان فرانسه پرداخت. اما این‌ها او را خورسندخرسند نمی‌کردند. در این سال‌ها او مانند بسیاری از جوانان روشنفکر ایرانی که شیفته و نگران سرنوشت ایران بودند خود را درگیر [[نهضت ملی‌شدن نفت|جنبش ملی شدن نفت]] و پیامدهای آن کرده بود. در سال ۱۳۳۱ (خورشیدی) این فعالیت‌ها او را با جوانی به نام سرگرد جعفر وکیلی که از افسران روشنفکر زمانه خود بود آشنا کرد. این آشنایی به ازدواج کشید، اما پس از کودتای نفتی سال ۱۳۳۲ (خورشیدی) با اعدام این افسر جوان رشته زندگی مشترک کوتاه‌شان گسسته شد. میوه این زندگی پسری به نام پیروز است.