ونداد هرمزد: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۷۶۵ ونداد هرمز فرمانروای [[قارنوندیان|قارنوندی]] تبرستان شد. در ۷۷۲ [[خالد بن برمک]] والی [[عباسیان]] در تبرستان،[[تبرستان]]، منطقه را ترک گفت. اندکی پس از رفتن خالد،[[خالد بن برمک|خالد]]، ونداد نامه ای به [[شروین یکم]] نوشت و او را به شورش علیه [[عباسیان]] فراخواند. [[شروین یکم|شروین]] پذیرفت و در کنار ونداد و حاکم زرمهری تبرستان در شورش شرکت کرد. آنها شروع به نابودی شهرهایی کردند که توسط مسلمانان ساخته شده بودند و در سال ۷۸۲ [[شروین یکم]] در کنار ونداد هرمز [[تبرستان]] را از مسلمانان پاکسازی کرد. در همین دوران ونداد هرمز به لقب دابویی گیلگیلان و شروین به لقب پشتخوارگرشاه نامورنامـــوَر شد. هنگامی که خبر بپاخاستن [[تبرستان]] به [[بغداد]] رسید [[مهدی (خلیفه)|مهدی]] یکی از برجسته ترین فرماندهان خود به نام سلیم فرغانی را به رویارویی شورشیان فرستاد ولی ونداد به کمک برادرش وندامید توانست سلیم را شکست دهد و بکشد. [[مهدی (خلیفه)|مهدی]] سپس فرشا را فرستاد که او هم توسط ونداد هرمز مغلوب، دستگیر و کشته شد.

ونداد تا سال ۷۸۵ به دفع شورشهای پی در پی اعراب ادامه داد در این سال او و دیگر حکام محلی [[تبرستان]] تز عربها شکست خوردند و بار دیگر پذیرفتند که به خلیفه باج سالانه دهند.